Μια φορά σε έναν καιρό όχι πολύ μακρινό από σήμερα και έναν χειμώνα που πριν ακόμα φτάσει πάγωνε τις καρδιές των ανθρώπων η Τόνια καθισμένη μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή έγραφε με μανία στο σκοτεινό δωμάτιο κι άλλοτε χαμογελούσε κι άλλοτε σκεπτική κάρφωνε το βλέμμα της μέσα από την οθόνη ως εκεί που μόνο οι σκέψεις της ήλεγχαν.
Η Τόνια γυρίζει κάθε απόγευμα από τη δουλειά της, ένα γραφείο μοντέλων όπου δουλεύει σα γραμματέας. Ψηλή, όμορφη και περιποιημένη, θα αναρωτιέσαι γιατί δεν είναι η ίδια μοντέλο. Κι όμως τα απογεύματα της τα περνά σε αυτή την καταραμένη οθόνη και αν κρίνω από τις εκφράσεις της, συνομιλεί με ένα σωρό ανθρώπους από κει.
Το επόμενο απόγευμα λίγο έξω από τη δουλειά ένας τύπος την φωνάζει με το όνομά της. Η καρδιά της χτύπησε πιο δυνατά. Πρώτη φορά κάποιος την περίμενε από οπουδήποτε. Γύρισε στιγμιαία ώσπου τον είδε. Ψηλός, όμορφος με υπέροχο χαμόγελο και σκιστά αισθησιακά μάτια την πλησίαζε κοιτώντας την βαθιά.
”Σε βρήκα. Στο είπα ότι είμαι αληθινός. Θα δεις πως ότι σου έχω περιγράψει είναι αληθινό”.
Η Τόνια ταράχτηκε. Ο μόνος που μπορούσε να ξέρει που δουλεύει ήταν ο beautymale. Δεν ήξερε το όνομά του αλλά είχαν περάσει πολλά διαδικτυακά βράδια και τώρα ήταν μπροστά της χωρίς εκείνη να μπορεί να του πει οτιδήποτε.
Ο beautymale την κράτησε απ’ το χέρι και την οδήγησε στο αυτοκίνητό του. Η Τόνια δεν ήθελε να τον ακολουθήσει, όμως δεν είχε ίχνος δύναμης να αντισταθεί στην ευγένειά του. Σε λίγο είχαν βγει απ’ το πανάκριβο αυτοκίνητο και καθόντουσαν σε ένα γραφικό εστιατόριο με θέα τη θάλασσα. Ήταν όλα ειδυλλιακά όμως η Τόνια δε μπορούσε να συνέλθει, δεν ήταν ποτέ συνηθισμένη να βγαίνει, πόσο μάλλον με αγνώστους. Προσπάθησε να πιει για να χαλαρώσει. Μάταια όμως. Το επόμενο πράγμα που είδε μετά ήταν το κρεβάτι της. Είχε γυρίσει χωρίς να θυμάται τίποτα. Ήταν άραγε ένα όνειρο; Ήταν η αληθινή άνοιξη που έψαχνε στη ζωή της;
Η Τόνια σπίτι της πια και απαλλαγμένη από κάθε ανάμνηση της χθεσινής νύχτας, ένοιωθε πιο έντονα από ποτέ. Ήταν έρωτας; Σε ένα απόγευμα; Δεν έχασε χρόνο και προσπάθησε να βρει το ηλεκτρονικό του αποτύπωμα χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Το υπόλοιπο της νύχτας πέρασε με την καρδιά της να χτυπά ακανόνιστα.
Το επόμενο πρωί στο γραφείο της την περίμεναν μερικά απ’ τα πιο σπάνια λουλούδια. Το καρτελάκι έγραφε 'η ομορφιά πρέπει να εκμεταλλεύεται' συνοδευόμενο από το τηλέφωνό του. Το βρήκε πολύ ρομαντικό και το ίδιο απόγευμα του τηλεφώνησε. Εκείνος ήταν κάθε στιγμή και πιο ρομαντικός, πιο ερωτικός, πιο προκλητικός, κι όμως τόσο διακριτικός που προτιμούσε να της μιλά για τη δουλειά της και το χώρο της μόδας. Ήταν προφανές πως του άρεσε να την ακούει να μιλά κι έτσι τη ρωτούσε σχετικά. “Πόσα μοντέλα έχετε; Ποίοι είναι οι ιδιοκτήτες” και ένα σωρό από χασομέρησες ερωτήσεις. Η Τόνια ήταν σίγουρη πως έπρεπε να τον ευχαριστήσει και τον προκάλεσε να κοιμηθεί μαζί της. Εκείνος ευγενικά αρνήθηκε “δε θέλω να βιαστούμε. Αυτό είναι κάτι ξεχωριστό”, την φίλησε απαλά στο μάγουλο, της ψιθύρισε “ονομάζομαι Κωνσταντίνος” και χάθηκε στο σκοτάδι.
Η Τόνια ζούσε σε όνειρο που διεκόπη το επόμενο πρωί. Είχαν έκτακτη συνάντηση στη δουλειά. Η πρόεδρος της εταιρείας τους ανακοίνωσε πως εδώ και βδομάδες λαμβάνει απειλητικά σημειώματα που απειλείται η ακεραιότητα των μοντέλων. Η κυρία Χίλντα υποψιαζόταν έναν άντρα-μοντέλο που απορρίφθηκε η πρόσληψη του από την εταιρεία επειδή ήθελε να συμμετέχει με γυναικεία ρούχα! Η αστυνομία είχε ενημερωθεί και η κυρία Χίλντα επέστησε την προσοχή στα μοντέλα.
Μάταια όμως. Η Εντίτα, η οπτασία από την Πολωνία βρέθηκε νεκρή την επόμενη μέρα στο διαμέρισμά της με τον αριστερό της μαστό κομμένο. Η εταιρεία έμεινε κλειστή και όλες οι κοπέλες ήταν πλέον τρομοκρατημένες. Το ίδιο και η Τόνια που το μοιράστηκε με τον Κωνσταντίνο ο οποίος έδειξε τρομαγμένος για την καλή του. Η ιστορία με τον διεστραμμένο ομοφυλόφιλο θα είχε συνέχεια.
Πέρασε μια βδομάδα από τη δολοφονία της Εντίτα και ο οίκος μόδας παρέμενε κλειστός. Τρία ακόμα μοντέλα είχαν βρεθεί νεκρά. Από τη μια έλειπε ο δεξής μαστός, από την άλλη είχε αφαιρεθεί η μήτρα. Η αστυνομία ερευνά εξονυχιστικά και η Τάνια δε μπορεί να ζήσει το μοναδικό γι’ αυτήν ειδύλλιο με τον Κωνσταντίνο που πλέον δεν την αφήνει από κοντά του παρά μόνο για να δουλέψει.
Το τελευταίο νεκρό μοντέλο ήταν η Αλίκη. Βρέθηκε νεκρή σε τουαλέτα γνωστού club με ξυρισμένο το κρανίο. Αυτό ήταν. Ο Κωνσταντίνος ζήτησε από την Τάνια να φύγουν μακριά, ίσως και η ίδια ήταν στόχος, άλλωστε δεν είχε απομείνει άλλο μοντέλο. Προορισμός η Βραζιλία, μακριά απ’ όλα. Η Τόνια έτρεξε να ειδοποιήσει την κυρία Χίλντα για την απουσία της όμως όταν μπήκε στο γραφείο της, την βρήκε αποκεφαλισμένη. Έβαλε τις φωνές και φώναξε την αστυνομία. Μετά από κάποιες περιγραφές και καταθέσεις, η συντετριμμένη Τόνια έτρεξε στο σπίτι του Κωνσταντίνου.
Της άνοιξε ο συγκάτοικός του, ο Νικόλας. Εκεί ακριβώς στην πόρτα ήταν οι βαλίτσες του Κωνσταντίνου. Επιτέλους θα έφευγαν! “Έλα μέσα. Κάνει μπάνιο. Να σε κεράσω κάτι;”
Η Τόνια έγνεψε αρνητικά.
”Έλα τότε στο δωμάτιο μου θα σου δείξω τη συλλογή μου” συνέχισε με ενθουσιασμό ο Νικόλας.
Η Τόνια πιο χαλαρή τώρα, τον ακολούθησε. Ο Νίκολας άνοιξε την πόρτα και ξαφνικά ένα φρικιαστικό θέαμα από ανθρώπινα μέλη σώματος και τριγύρω παντού φωτογραφίες μοντέλων.
Η Τόνια έκανε να ουρλιάξει και να φύγει προς τα έξω όμως ο γυμνός Κωνσταντίνος μπήκε στο δωμάτιο αρπάζοντάς την και την έδεσε. Ύστερα πλησίασε τον Νικόλα και επιδεικτικά τον χάιδεψε, τον φίλησε και τον έγδυσε. Άρχισαν να κάνουν παθιασμένο έρωτα μπροστά της. “Με λένε beautymale γιατί και εμείς αξίζουμε την ομορφιά. Δε θέλαμε παρά μόνο μια ευκαιρία στην πασαρέλα μαζί με όλες τις κοπέλες. Καμιά τους δεν ήταν πιο όμορφη από μας", είπε.
Οι δυο τους έφτασαν σε οργασμό λερώνοντας την απροστάτευτη Τόνια. Κανείς ποτέ δεν την έψαξε. Όλοι ήξεραν ότι είχε φύγει. Και είχε φύγει. Για πάντα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το