HΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ 11/09/2009
Μια φορά σε έναν καιρό ο Άρης γύριζε απ’ τις διακοπές του καλοκαιριού με την οικογένειά του. Εκεί στο ξερονήσι δεν άκουγαν και δε μάθαιναν τίποτα. Ο Άρης ήταν ένα καλοφτιαγμένο παιδί της εφηβείας, όμως η επιστροφή στο σπίτι τους έκρυβε τη χειρότερη έκπληξη. Σε μια περιοχή γεμάτη καπνούς και στάχτες το σπίτι τους ήταν παραδομένο στις φλόγες και αμέσως ξέσπασαν όλοι σε λυγμούς. 
Ο Άρης συγκρατήθηκε και αποτραβήχτηκε για να δει εκεί δίπλα τη Νίκη. Την όμορφη συνομήλικη κοπέλα απ’ το διπλανό σπίτι που είχε γλιτώσει εν μέρει απ’ τη μανία της φωτιάς. Δεν είχαν ποτέ ιδιαίτερες σχέσεις, ίσως επειδή ντρεπόντουσαν, όμως η Νίκη βρήκε το θάρρος να του πει: «έχει καεί όλη η πόλη. Είδα τι έγινε και μπήκα σπίτι σας να πάρω μερικά πράγματα».
Ο Άρης σάστισε «σε ευχαριστώ». Σύντομα οι δύο οικογένειες μιλούσαν για το τραγικό πέρασμα του πύρινου μετώπου από την περιοχή τους, όμως ο Άρης και η Νίκη κοιτούσαν ο ένας τον άλλο. Είχαν ανάγκη για μια διέξοδο.
Ξαφνικά η νίκη σηκώθηκε και του έκανε νόημα να την ακολουθήσει. Σε λίγα λεπτά οι δυο βρέθηκαν στον περίγυρο μιας μικρής λίμνης. Εκεί γύρω υπήρχε πυκνή βλάστηση που δεν είχε ανακαλύψει η πυρκαγιά. Ίσως η υγρασία να την είχε σώσει. Κάθισαν εκεί δίπλα στη λίμνη και αμήχανοι και οι δύο προσπαθούσαν να βρουν κάτι να πουν. Η Νίκη άρχισε να μιλά περιγράφοντας τις εμπειρίες της από τη φωτιά. Ο Άρης παρακολουθούσε και της έτριψε απαλά το πρόσωπο για να βγάλει μια μαυρίλα που είχε μείνει από τη φωτιά. Ντράπηκε και σταμάτησε να μιλάει. Ο Άρης την πλησίασε και τη φίλησε. Εκείνη με λίγη καθυστέρηση αμηχανίας, ανταποκρίθηκε.
Οι δύο νέοι στεκόντουσαν μπροστά στην όμορφη λίμνη με τα βλέμματα τους να ακτινοβολούν χρώματα σε φόντο καμένου δάσους με καπνούς που δεν ήταν ικανοί να κρύψουν τον έρωτα που μόλις είχε αρχίσει :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το