Τρίτη 28 Σεπτεμβρίου 2010

yannidakis τρίτης - ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΜΕ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ ΣΕ ΖΩΗ ΑΝΑΣΤΑΤΩΣΗΣ

Καληνωρίσματα. Σήμερα θα ασχοληθούμε με μια τυπική γυναίκα της δύσης που τελείωσε το σχολείο, σπούδασε κάπου και επέστρεψε βρίσκοντας με τον έναν ή τον άλλον τρόπο δουλειά στο αντικείμενό της ή σε κάποιο άλλο. Η γυναίκα αυτή κατά γενική ομολογία περνάει καλά. Διασκεδάζει, επιμορφώνεται, έχει χρόνο για τον εαυτό της, γνωρίζει άντρες και ξοδεύει το χρόνο της χωρίς να έχει μια μακροχρόνια σχέση αποκτώντας διάφορες εμπειρίες, εφόδια για τη ζωή.

Ποια ζωή; Μα αυτή που θα κάνει!  Πότε; Εν καιρώ. Η γυναίκα του σήμερα πέτυχε να είναι πιο ανεξάρτητη από τον άντρα. Να φροντίζει για τον εαυτό της περισσότερο απ’ http://www1.sim.edu.sg/sim/upl/img/mag/2420_080129092334.jpg ότι το έτερο ήμισυ. Αφού επενδύσει στην καριέρα της αρχίζει να σκέφτεται ότι μπορεί να δημιουργήσει οικογένεια. Ακόμα όμως και μια παντρεμένη γυναίκα δεν σκέφτεται άμεσα την τεκνοποίηση αφού το ζευγάρι θέτει ως προτεραιότητα την κάλυψη σημαντικών υλικών αναγκών πρωτίστως. Το παιδί σύμφωνα με μελέτες έρχεται στα σαράντα κι αυτό έχει δύο βασικά αρνητικά. Το πρώτο είναι το βιολογικό ρίσκο του να τεκνοποιεί μια γυναίκα σε προχωρημένη ηλικία. Κρύβει πολλούς κινδύνους για την υγεία τόσο τη δική της όσο και του παιδιού. Αφετέρου όταν το παιδί είναι στην κρίσιμη εφηβική ηλικία, η χορτασμένη από εμπειρίες μητέρα θα μετράει αντίστροφα για τη σύνταξη έχοντας ήδη χάσει πολύ από τον ενθουσιασμό και την ενεργητικότητα της σε σωματικό και πνευματικό επίπεδο, στοιχεία που ένας έφηβος έχει ανάγκη σε πληρότητα απ’ τον γονιό. Το αστείο σε αυτήν την νέα ροή των πραγμάτων είναι πως η μάλλον κοινωνικά και οικονομικά καταξιωμένη γυναίκα φτάνει στο σημείο να προσλαμβάνει γυναίκες για να προσέχουν το παιδί στο σπίτι. Μια καλή πρακτική ελλείψει χρόνου, με τι συνέπειες όμως όταν το παιδί μεγαλώνει με δύο γυναίκες;

Η δυτική γυναίκα του σήμερα δεν αποκλείει τίποτα, θέτει όμως προτεραιότητες και είναι μάλλον υποκειμενικό να βρει κανείς τη σωστή διάταξή αυτών. Ο ατομισμός σκοτώνει τελικά την οικογένεια;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΑΝΑΔΙΑΤΑΞΤΕ ΤΙΣ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΕΣ :[

6 σχόλια:

  1. Αυτό που διαπιστώνω, όσο περνούν τα χρόνια, είναι ότι ο θεσμός της οικογένειας παύει εντελώς να έχει το νόημα που είχε παλιότερα. Δε θα πω ότι παύει να υφίσταται -απλώς έχει αλλάξει εντελώς. Τα περισσότερα παιδιά μεγαλώνουν, όπως είπες κι εσύ σε baby-sitters ή παιδικούς σταθμούς ή οτιδήποτε άλλο, μια και οι δύο γονείς εργάζονται πρώτον και δεύτερον ψάχνουν και χρόνο για τον εαυτό τους για να απαλλαχτούν από το άγχος της καθημερινότητας...
    Επίσης, ο καθένας -γυναίκα ή άντρας- ψάχνει τον ιδανικό σύντροφο αιωνίως, έτσι μπορεί να παντρευτεί, να ξαναπαντρευτεί, να ξαναξαναπαντρευτεί μέχρι να βρει τελοσπάντων αυτό που πλησιάζει το επίπεδο "ευτυχία" (σ'όποια ηλικία κι αν φτάσει τελικά) κι έτσι τα παιδιά έχουν ετεροθαλή αδέλφια, θετούς γονείς, γιαγιάδες και θείους από 10 σόγια...Γενικά υπάρχει ένα μπάχαλο με τους πρώην, τους νυν, τα παιδιά του πρώτου, του δεύτερου κλπ...Αυτή είναι, λοιπόν, η οικογένεια του 21ου αιώνα, όπως και η γυναίκα\μητέρα\εργαζόμενη επίσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. :[ Aaylita
    ετσι.. αγχωτικα οπως το εθεσες, νομιζω πως εστειλες το μηνυμα. Συμφωνω απολυτα μιας και παρατηρουμε πως ο κοσμος γινεται απο μικρος, μικροτερος.
    Πολυ ευστοχη παρατηρηση :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε νομιζω οτι υπαρχει απλη απαντηση στο ερωτημα που θετεις. Καταρχην μια οικογενεια και τα παιδια δεν εξαρτωνται αποκλειστικα απο τη γυναικα/μητερα. Η θεση του πατερα ειναι εξισου σημαντικη. Λογικο αυτο που λες σχετικα με την ηλικια γονιων και παιδιων αλλά μπορεις να απαντησεις με σιγουρια οτι παιδια απο νεαροτερους γονεις θα μεγαλωσουν καλυτερα? Θα μεγαλωσουν σε οικογενεια με δυο γονεις? Μηπως οσες εμπειριες δε γνωρισαν οι γονεις πιο νεοι προσπαθησουν να τισ γνωρισουν αργοτερα και με ενα παιδι σε εφηβικη ηλικια? Δε νομιζω οτι υπαρχει μια απαντηση που να ισχυει για ολους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. :[ Vaki
    θα συμφωνησω. η σημερινη εποχη μας δειχνει πως δεν υπαρχει καποιο προτυπο ή κατεστημενο στις οικογενειες.
    Αλλωστε οι συνταγες μπορουν να εχουν μοναχα θεωρητικη επιδραση. Ομως το σημερινο κειμενο δεν αφορα την οικογενεια τοσο, οσο τις γυναικες και την εξελιξη τους μεσα στα χρονια που τις εισηγαγε σε ενα περιβαλλον πολλων απαιτησεων :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Δύσκολος ο προβληματισμός που δημιουργεί αυτή η πολύ καλή ανάρτησή σου....
    Σήμερα συναντάμε ολοένα περισσότερο γυναίκες καρριέρας που δίνουν μεγαλύτερη σημασία στην επαγγελματική - κοινωνική - οικονομική καταξίωση, παρά στη δημιουργία οικογένειας και το μεγάλωμα ενός παιδιού.
    Για μένα, όταν μια γυναίκα θέττει αυτές τις προτεραιότητες, δεν θα πρέπει να αποφασίζει να φέρει ένα παιδί στον κόσμο, το οποίο δεν χρωστά τίποτα να μην μεγαλώνει σ' ένα φυσιολογικό περιβάλλον με την οικογένεια να δηλώνει το παρών της ανά πάσα στιγμή. Όμως αυτό ακριβώς συμβαίνει, αναθέτοντας το μεγάλωμα του παιδιού σε κάποια νταντά, ή γιαγιά και παππού. Είμαι κάθετα αντίθετη, εκτός εάν υπάρχει σοβαρός λόγος γι'αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. :[ contessina
    δεν εχεις αδικο. Ομως καπως πρεπει να ηδμιουργηθουν οικογενειες, καπως πρεπει να ερθουν νεα παιδια σε αυτην την κοινωνια.
    Απο την αλλη δεν τολμω να πω πως οι γυναικες ειναι πλεον αποπροσανατολισμενες, ομως τι ειναι αυτο που χρειαζεται :[

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Προβληματίστηκες; σχολίασε το