yannidakis τετάρτης - ΕΛΛΑΔΑ, τΟΥΡΚΙΑ, ΜΙΑ ΔΗΘΕΝ ΣΥΜΜΑΧΙΑ

Καληνωρίσματα. Η αλήθεια είναι πως ιστορικά και παραδοσιακά οι έλληνες και οι τούρκοι έχουν πολλά να χωρίσουν. Αυτό είναι γεγονός. Κάποτε εμείς ζητούσαμε τη γη μας πίσω. Σήμερα εκείνοι ζητούν συνδιαχείριση του Αιγαίου. Όπως και να’ χει όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε πως τα βήματα προσέγγισης των δύο χωρών είναι πολυεπίπεδα και ωθούν αυτό που τα τελευταία χρόνια ονομάζουμε ελληνοτουρκική φιλία.

Δεν έχει νόημα να μελετήσουμε το –γνωστό- παρελθόν όταν σήμερα οι εξελίξεις είναι πολλές και πολυσήμαντες. Σπουδαιότερη εξ αυτών είναι το “ΥΠΕΡ” του 58% του τουρκικού λαού στο δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. Χωρίς να θέλω να επεκταθώ επ’ αυτού δεν μπορούμε να μην σημειώσουμε πως η επικείμενη αναθεώρηση θα επιφέρει πολιτικές, κοινωνικές και θρησκευτικές ελευθερίες που σε εμάς φαντάζουν δεδομένες εδώ και χρόνια. Αυτό όμως που αξίζει να προσέξουμε στο νέο σύνταγμα είναι οι νέες σχέσεις κυβέρνησης και στρατού. Η ισχύς του στρατού αποδυναμώνεται σημαντικά χάνοντας πολύ από την ευχέρεια του να παραβιάζει το Αιγαίο χωρίς προειδοποίηση. Δεν είναι τυχαίες οι πρόσφατες δηλώσεις του υπουργού εξωτερικών της γείτονας, Α. Νταβούτογλου που δήλωσε πως το ζήτημα των ναυτικών μιλίων δεν αποτελεί πλέον casus belli και ότι θέλει να σταματήσουν οι αερομαχίες στο Αιγαίο. Υποστήριξε τον διάλογο ως μέσο επίλυσης διαφορών δίνοντας το στίγμα της τουρκικής πολιτικής στο μέλλον.

Κι αν το νέο σύνταγμα προσεγγίζει τις απαιτήσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης για ένταξη της τουρκίας, ποιός μπορεί να είναι ποτέ σίγουρος με δαύτους; Εκατέρωθεν κινήσεις καλής θέλησης κατακλύζουν τους τελευταίους μήνες τα δύο… στρατόπεδα. Από τη μια η ιστορική Θεία Λειτουργία στην Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα και από την άλλη η εκδήλωση για το τέλος του Ραμαζάνι στο κέντρο της Αθήνας. Κι αν η θρησκεία είναι ένα λεπτό ζήτημα που δεν συμφέρει κανέναν τούρκο, ας θυμηθούμε τις πρόσφατες αμοιβαίες διορθώσεις σε σχολικά βιβλία Ιστορίας από τα οποία αφαιρέθηκαν εχθρικές φράσεις. Όμως εγώ ακόμα δεν πείστηκα. Και τότε ξεκινά η επίθεση πολιτισμού! Εδώ και μήνες τα τουρκικά κανάλια πωλούν τηλεοπτικές σειρές παραγωγής τους στα ελληνικά. Όλο τον περασμένο χειμώνα το ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV (ομίλου ΑΝΤΕΝΝΑ) έπαιζε τουρκική σειρά και το καλοκαίρι έγινε η μεγάλη επίθεση “φιλίας”. Η σειρά μετακόμισε στο κανάλι ΑΝΤ1 σημειώνοντας εξαιρετικά ποσοστά τηλεθέασης. Υποθέτω πως πρόκειται για ένα αξιόλογο σενάριο όμως δικαιολογείται ο πανικός που επικρατεί και που κρατά καθηλωμένο το πανελλήνιο; Που στοχεύουν όλα αυτά; Μα, στην πλήρη αποκατάσταση των σχέσεων μας καθώς με την σειρά αυτή εξοικειώνεται ο ελληνικός λαός με την τουρκική φιλική πολιτισμική κουλτούρα.

Έλα όμως που εγώ ακόμα δεν πείσθηκα. Κι αυτό γιατί στο δημοψήφισμα του “ΥΠΕΡ” το 58% δεν είναι μεγάλο. Δίνει μια άνετη νίκη στην κυβέρνηση που το πραγματοποίησε όμως ας σκεφτούμε αντίστροφα. Το 42% των πολιτών της τουρκίας δεν επιθυμεί μια χώρα με θεσμοθετημένες ελευθερίες, δεν επιθυμεί μια σύγχρονη δημοκρατική χώρα; Ερωτήσεις που πολλαπλασιάζονται αν μελετήσουμε την κατανομή των ψήφων. Βλέπετε το “ΥΠΕΡ” δεν το επέλεξαν οι κάτοικοι των δυτικών κοσμοπολίτικων πόλεων όπως η Κωνσταντινούπολη και η Άγκυρα, μα οι πολίτες των περιοχών της ενδοχώρας. Μάλιστα, οι εξαθλιωμένοι πολίτες που ζουν σε ένα παράλληλο τριτοκοσμικό κράτος, βουτηγμένοι από φανατικές ισλαμιστικές πεποιθήσεις. Αυτοί ψήφισαν “ΥΠΕΡ”. Και τότε; Ψήφισαν κατά οι πολιτισμένοι κάτοικοι των μεγάλων αστικών κέντρων; Εκείνοι που κινούν τα νήματα και τα κεφάλαια της χώρας; Αυτοί δεν είναι που η ένταξη της χώρας στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα τους εξυπηρετήσει; Ή μήπως όχι; Μήπως η κοινωνική και πολιτική στασιμότητα της τουρκίας βοηθά το κεφάλαιο να κινείται καλύτερα; Μήπως μακριά από την Ευρωπαϊκή Κοινότητα η Ελλάδα παραμένει “φίλη” κι όχι σύμμαχος;

Τα ερωτήματα πολλά. Πρόσφατα ο υπουργός εξωτερικών Δημήτρης Δρούτσας ανέφερε πως η εξωτερική πολιτική της Ελλάδας αλλάζει φιλοσοφία όντας πιο επιθετική υπερασπιζόμενη τα δικαιώματα της Ελλάδας. Σίγουρα τα χωρικά ύδατα δεν τίθενται υπό διαπραγμάτευση. Αυτό ναι, μας ανακουφίζει κάπως. Γιατί ας μην ξεχνάτε πως η Ελλάδα είναι ο βασικός σύμμαχος της ένταξης της τουρκίας στην Ένωση. Οι τούρκοι τελικά μπορεί να μην το θέλουν αλλά αυτό άπτεται των θεωριών συνομωσίας που οι ίδιοι καλλιεργούν. Στο μεταξύ οι κοινές εκδηλώσεις αγάπης συνεχίζονται κι ας συνοδεύονται από μερικές αερομαχίες πάνω απ’ το Αιγαίο κι ας θρηνούμε θύματα από παλικάρια των F16. Άλλωστε μην ξεχνάτε τη σημαντικότερη λεπτομέρεια. Στην τουρκία άλλο η κυβέρνηση κι άλλο ο στρατός… ακόμα.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΤΟΥΡΚΙΚΗ “ΦΙΛΙΑ” :[