yannidakis τετάρτης - Η ΕΤΟΙΜΟΘΑΝΑΤΗ ΕΡΕΥΝΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΒΡΗΚΕ ΑΝΤΙΔΟΤΟ ΣΤΑ ΚΙΝΗΤΡΑ

Καληνωρίσματα. Ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες μέτρησης της αποδοτικότητας μιας χώρας αποτελεί η έρευνα που συντελείται στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Δεν προκαλεί εντύπωση το γεγονός πως στην Ελλάδα και η Παιδεία υποχρηματοδοτείται με αποτέλεσμα πολλές ευκαιρίες ανάπτυξης που ξεκινούν φυσικά από τις υποδομές και καταλήγουν στο πρακτικό κομμάτι της έρευνας, να χάνονται. Λίγο-πολύ όλοι ξέρουμε για τα προβλήματα που παρουσιάζουν οι ελληνικές ανώτερες και ανώτατες σχολές, προβλήματα που αντικατοπτρίζονται και σε θέματα έρευνας.

Κι αν όμως η Ελλάδα βρίσκεται κάτω του μέσου όρου αξίζει να αναφέρουμε τις φωτεινές εξαιρέσεις όπως δημοσιοποιήθηκαν πρόσφατα στα αποτελέσματα έρευνας έγκυρης εταιρείας μελετών. Το πιο περήφανο παράδειγμα βρίσκεται στην Κρήτη και φυσικά είναι το Πανεπιστήμιο Κρήτης το οποίο έχει καταφέρει μια πρότυπη συνεργασία με το Πολυτεχνείο Κρήτης και το ΤΕΙ Ηρακλείου, ενώ βρίσκεται σε διαρκή συνεργασία με το Ίδρυμα Τεχνολογίας και Έρευνας του Ηρακλείου το οποίο ευθύνεται για πολλές επιστημονικές και τεχνολογικές διακρίσεις της χώρας μας διεθνώς. Στην Κρήτη οι έρευνες σε θετικές και κοινωνικές επιστήμες συντελούν πάντα στην άνοδο του ευρωπαϊκού μέσου όρου έρευνας. Σπουδαίο ερευνητικό έργο γίνεται και στο Πανεπιστήμιο Πατρών στο τμήμα Χημείας, καθώς και η κλινική Ιατρική στα Γιάννινα και τα περιβαλλοντικά και οικολογικά θέματα στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου. Η έρευνα λοιπόν δεν είναι νεκρή στην Ελλάδα όμως είναι ανίσχυρη και αποδυναμωμένη.

Και το βασικότερο συστατικό για να υπάρξει έρευνα είναι το κίνητρο. Με το κατάλληλο κίνητρο, το χρήμα και το ανθρώπινο δυναμικό κάνουν (ερευνητικά) θαύματα. Κι εκεί προκύπτει το ζήτημα της αξιολόγησης. Σήμερα στην Ελλάδα τα πανεπιστημιακά ιδρύματα αξιολογούνται κάθε τέσσερα χρόνια από την Αρχή Διασφάλισης Ποιότητας στην Ανώτατη Εκπαίδευση, έναν οργανισμό που ελέγχει τρόπον τινά την κατάσταση στην ανώτατη εκπαίδευση στη χώρα μας κι όμως τα αποτελέσματα παραμένουν χαμηλά. Γιατί; Προφανώς κάτι λάθος γίνεται. Κι όμως στο σημείο αυτό αρκεί να εξετάσουμε απόψεις βελτίωσης του συστήματος που εξετάζει η κυβέρνηση και εφαρμόζονται ήδη σε άλλες χώρες. Φανταστείτε το ύψος της χρηματοδότησης κάθε ιδρύματος να εξαρτάται από την απόδοση του, κάθε προηγούμενη χρονιά! Κάτι τέτοιο θα έδινε σοβαρά κίνητρα σε κάθε επιστημονική ομάδα ώστε να εντείνει το έργο της στον αντίστοιχο τομέα ενασχόλησης. Τα αποτελέσματα θα επιβραβεύονται με χρήματα που θα σημάνουν επιπλέον δυνατότητες στην έρευνα για την επόμενη χρονιά. Θα παρατηρήσατε πως τα ιδρύματα άνω του ευρωπαϊκού μέσου όρου είναι εκτός Αθήνας ή Θεσσαλονίκης. Μήπως επειδή οι εκεί επιστημονικές ομάδες είναι καθησυχασμένοι στις υψηλές χρηματοδοτήσεις;

Μήπως τελικά το κίνητρο στο οποίο προαναφερθήκαμε είναι ακριβώς το ζήτημα της χρηματοδότησης. Ο ανταγωνισμός –πλέον- μεταξύ των ιδρυμάτων θα επιφέρει άνοδο της έρευνας, καλύτερα αποτελέσματα και δικαιότερες επιβραβεύσεις με την μορφή χρηματοδοτήσεων.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΤΕ ΠΟΙΟΤΙΚΑ ΤΗΝ ΠΡΟΤΑΣΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΥ :[