Καληνωρίσματα. Η οικονομική κρίση στην Ελλάδα έχει επιφέρει ασφαλώς πολλά προβλήματα με ένα απ’ αυτά να είναι η αυξανόμενη και εικονική ανεργία. Τα νούμερα που δημοσιεύονται περιοδικά είναι απογοητευτικά και φυσικά αυτό έχει σαν αποτέλεσμα την βαθιά δημοσιοοικονομική κρίση σε πολλούς ακόμα τομείς. Το πρόβλημα της ανεργίας δυσχεραίνουν κατά πολύ οι πλέον των εννιακοσίων χιλιάδων μεταναστών που βρίσκονται στην Ελλάδα. Αντίστοιχα η ανεργία που χαρακτηρίζει πλέον την Ελλάδα, πλήττει πρώτα απ’ όλα τα αδύναμα κοινωνικά στρώματα με πρώτο εκπρόσωπο τους μετανάστες στην Ελλάδα.
Η κατάσταση δε, είναι τόσο τραγική που από την επικαιρότητα διαβάζουμε πως πολλοί αλβανοί μετανάστες αναγκάζονται να γυρίζουν πίσω στην πατρίδα 
τους για να βρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Ευημερεί ξαφνικά η Αλβανία περισσότερο απ’ την χώρα μας; Προφανώς όχι. Όμως είναι γεγονός πως οι μετανάστες στη χώρα μας δεν τυγχάνουν καλής μεταχείρισης. Και λογικό. Αφού καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα βρίσκουν καταφύγιο σε δωμάτια μηδενικής υγιεινής που μοιράζονται με δεκάδες άλλους ανθρώπους. Σε μια εποχή και σε μια περιοχή που πλήττεται από την οικονομική κρίση οι μετανάστες είναι φυσικά τα πρώτα θύματά της.
τους για να βρουν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Ευημερεί ξαφνικά η Αλβανία περισσότερο απ’ την χώρα μας; Προφανώς όχι. Όμως είναι γεγονός πως οι μετανάστες στη χώρα μας δεν τυγχάνουν καλής μεταχείρισης. Και λογικό. Αφού καταφέρουν να περάσουν τα σύνορα βρίσκουν καταφύγιο σε δωμάτια μηδενικής υγιεινής που μοιράζονται με δεκάδες άλλους ανθρώπους. Σε μια εποχή και σε μια περιοχή που πλήττεται από την οικονομική κρίση οι μετανάστες είναι φυσικά τα πρώτα θύματά της.Ποιές είναι λοιπόν οι επιλογές τους; Να ψάξουν για δουλειά! Αντιλαμβάνεται κανείς πως αυτό όχι μόνο δεν είναι εύκολο αλλά ούτε καν ρεαλιστικό. Ποιός εργοδότης θα προτιμήσει τον ξένο απ’ τον έλληνα λαθρομετανάστη; Ο μετανάστης όμως πρέπει να επιβιώσει και άρα θα καταφύγει στην εγκληματικότητα. Θα κλέψει, θα ληστέψει, θα κακοποιήσει. Και ύστερα μένει η πιο ορθολογική επιλογή της επιστροφής του στην πατρίδα. Οι αλβανοί λόγω απόστασης μπορούν εύκολα να το καταφέρουν, για όλους τους άλλους μεριμνεί εδώ και λίγο καιρό η Ευρωπαϊκή Ένωση η οποία πριμοδοτεί κάθε μετανάστη που επιθυμεί να επιστρέψει με το πρόγραμμα “εθελοντικού επαναπατρισμού” που προβλέπει δωρεάν αεροπορικά εισιτήρια προς το κοντινότερο αεροδρόμιο και 300€ ανά άτομο που επιστρέφει. Καθόλου άσχημα για κάποιο που πάει να ζήσει σε μια τριτοκοσμική χώρα, ακόμα κι αν πλήρωσε μέχρι και $10000 για να ρισκάρει την είσοδό του στην Ευρώπη. Τα πράγματα δε θα είναι –προφανώς- καλύτερα, όμως εκεί γνωρίζουν την γλώσσα, δεν είναι ξένοι, όπως οι ίδιοι υποστηρίζουν.
Οι έλληνες δεν ήταν ποτέ ρατσιστές ή ξενοφοβικοί, όμως οι συνθήκες είναι δύσκολες. Και είναι δυσβάσταχτες για τους ίδιους τους ντόπιους. Λυπάμαι, μα αυτοί έχουν προτεραιότητα. Λυπάμαι αλλά οι ξένοι μπορούν να περιμένουν μια καλύτερη ημέρα. Όταν αυτή έρθει. Εν καιρώ.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΘΥΜΙΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΑΘΡΟΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ :[
Το προβλημα δεν ειναι οι μεταναστες. Ειναι οι Ελληνες να δεχτουν να κανουν τις δουλειες που ανελαβαν να κανουν οι μεταναστες. Ισως να μην ειμαστε ξενοφοβικοι αλλα ειμαστε σιγουρα ψηλομυτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συμφωνησω απολυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μαλιστα ερχεσαι να επιβεβαιωσεις ενα προηγουμενο κειμενο στο οποιο διαμαρτυρομουν για την ευκολη προσβαση μαθητων σε ΤΕΙ & ΑΕΙ. Δε χρειαζεται ολοι να γινουμε επιστημονες σε αυτην την μικρη κοινωνια :[
όχι δα, όχι δα...μη θυμηθώ κάτι κυρίες που έλεγαν δεν είμαι ρατσίστρια , αλλά με τους αλβανούς...
ΑπάντησηΔιαγραφήξέρεις τι λέει ένας αλβανός φίλος μου;
αν ήμουν τουρίστας, τα σπαστά ελληνικά μου θα ηχούσαν χαριτωμένα, γιατι στην ουσία αυτό είναι το πρόβλημα της διαφοράς, αν τα σπαστα ελληνικά τα μιλάει ένας αμερικανός πχ, αυτός είναι ένας συμπαθητικός αμερικανός, αν τα μιλάει ένας αλβανός, είναι ο κωλοαλβανός...
αυτά για την κίτρινη παράγραφο, για τα προηγούμενα, θα πω μόνο πως είσαι προκατ. άλλη μια φορά και δεν συμβαδίζεις με τη γραμμούλα εκείνη την πράσινη ...του... ξέρεις τώρα είσαι και διαπιστευμένος συνεργάτης...τι πάει να πει "συν" τελικά;