Καληνωρίσματα. Σε κάποια Δημοτικά σχολεία μας, οι δάσκαλοι βάζουν στα παιδιά ως εργασία την εύρεση πληροφοριών για κάποιο θέμα από το διαδίκτυο χωρίς ποτέ να τα βάλουν να την παρουσιάσουν ή να μιλήσουν την άλλη μέρα γι’ αυτή. Όχι δεν θα ξεφύγω απ’ το θέμα μου, υποκύπτοντας στο ζήτημα της ποιότητας της παιδείας.
Αλλά να, σε ένα σχολείο στις ΗΠΑ μια δασκάλα σκέφτηκε μια πολύ ωραία ιδέα να κινητοποιήσει λιγάκι τους μαθητές της. Ήθελε να τους δείξει πως είναι όλοι διαφορετικοί μεταξύ τους και πως ο καθένας έκανε τη διαφορά στην τάξη της. Έγραψε λοιπόν, σε γυαλιστερό εντυπωσιακό χαρτί τη φράση «Αυτό Που Είμαι Κάνει Τη Διαφορά» και το κόλλησε στη μπλούζα κάθε μαθητή της. Στην προσπάθεια της να δει τι επιδράσεις θα έχει στην τοπική κοινωνία, έδωσε τρία τέτοια χαρτάκια στο κάθε παιδί και τους είπε να τα μοιράσουν όπου νομίζουν ότι «θα πιάσουν τόπο».
Ένα από τα παιδιά έτρεξε στην τράπεζα κοντά στο σπίτι του και έβαλε το χαρτάκι στο 
κουστούμι ενός υπαλλήλου σαν αναγνώριση που βοήθησε τις προάλλες τον πατέρα του να πάρει το δάνειο που τόσο χρειαζόταν. Μαζί του έδωσε άλλα δύο για να μοιράσει εκείνος με τη σειρά του. Εκείνος πριν φύγει από τη δουλειά πήγε στον διευθυντή του και του το έβαλε στο πέτο, ευχαριστώντας τον που του είχε σώσει τη δουλειά στην περίοδο απολύσεων της τράπεζας. Μαζί του έδωσε άλλο ένα χαρτάκι. Ο διευθυντής για μια ακόμη μέρα έφτασε αργά σπίτι του. Τυχαία θυμήθηκε το χαρτάκι και αφού συλλογίστηκε βαθιά φώναξε τον έφηβο γιο του. «Αυτό είναι για σένα. Για να θυμάσαι ότι ακόμα κι αν έχω χάσει μεγάλο μέρος της ζωής σου, πάντα σε σκέφτομαι, σε αγαπώ και ζω για σένα». Το παιδί ξέσπασε σε λυγμούς. «Πατέρα, σε λίγες ώρες είχα σχεδιάσει την αυτοκτονία μου». Οι δυο τους έκλαψαν και αγκαλιάστηκαν όπως ποτέ άλλοτε.
κουστούμι ενός υπαλλήλου σαν αναγνώριση που βοήθησε τις προάλλες τον πατέρα του να πάρει το δάνειο που τόσο χρειαζόταν. Μαζί του έδωσε άλλα δύο για να μοιράσει εκείνος με τη σειρά του. Εκείνος πριν φύγει από τη δουλειά πήγε στον διευθυντή του και του το έβαλε στο πέτο, ευχαριστώντας τον που του είχε σώσει τη δουλειά στην περίοδο απολύσεων της τράπεζας. Μαζί του έδωσε άλλο ένα χαρτάκι. Ο διευθυντής για μια ακόμη μέρα έφτασε αργά σπίτι του. Τυχαία θυμήθηκε το χαρτάκι και αφού συλλογίστηκε βαθιά φώναξε τον έφηβο γιο του. «Αυτό είναι για σένα. Για να θυμάσαι ότι ακόμα κι αν έχω χάσει μεγάλο μέρος της ζωής σου, πάντα σε σκέφτομαι, σε αγαπώ και ζω για σένα». Το παιδί ξέσπασε σε λυγμούς. «Πατέρα, σε λίγες ώρες είχα σχεδιάσει την αυτοκτονία μου». Οι δυο τους έκλαψαν και αγκαλιάστηκαν όπως ποτέ άλλοτε. Στείλτε ένα μήνυμα με όποιο μέσο θέλετε σε κάποιον που το έχει ανάγκη, εξηγώντας του τι σημαίνει για σας. Αιφνιδιάστε τον και ζητήστε του να γράψει κι εκείνος ένα σε κάποιον άλλο αφού του δώσετε και τον σύνδεσμο της καταχώρησης για να συμμετέχουν κι άλλοι!
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ-ΜΗΝΥΜΑ ΣΕ ΕΝΑ ΠΡΟΣΩΠΟ ΠΟΥ ΑΓΑΠΑΤΕ. ΣΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΣΤΕΙΛΤΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΥΤΗ ΣΕ ΕΚΕΙΝΟΝ/Η ΩΣΤΕ ΝΑ ΛΑΒΕΙ ΤΗ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΝΑ ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΚΙ ΕΚΕΙΝΟΣ/Η ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΤΟ ΙΔΙΟ ΜΕ ΤΟ ΔΙΚΟ ΤΟΥ ΜΗΝΥΜΑ ΠΑΡΑΚΙΝΗΣΗΣ :[
Κάνω εγώ την αρχή
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές φορές φτιάχνουμε ένα σύνολο από όνειρα και εν καιρώ φαίνεται τι έχουμε καταφέρει. Τα δικά σου δεν εκπληρώθηκαν ως τώρα στο σύνολό τους, όμως αναρωτιέμαι αν πρέπει να επικεντρωθείς σε ότι δεν έχει εκπληρωθεί ως τώρα χάνοντας το χρόνο σου, που μπορείς να επενδύσεις στο να κατακτήσεις ότι έχει μείνει. [Έχουμε διανύσει όλο το δρόμο μαζί και ποτέ δεν έχουμε βγει χαμένοι όταν με λογική και ενότητα προσπαθήσαμε]. Θέλω να ξέρεις πως είμαι πάντα δίπλα σου, αρκεί να έχεις κι εσύ την όρεξη να εστιάσεις σε ότι καλό έχεις ως τώρα και σ’ ότι σιγά-σιγά θα κατακτήσεις ακόμα στη ζωή σου. Θα φροντίσω ώστε όσο μακρύ κι αν είναι το ταξίδι να στεφθεί από απόλυτη επιτυχία κι αυτό γιατί είσαι το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή μου, στο παρελθόν της, στο μέλλον της, μα πολύ περισσότερο σήμερα, τώρα, στο παρόν της.
Διάβασε αυτό το κείμενο εδώ και κάνε κι εσύ το ίδιο με κάποιον που θα επιλέξεις να του δείξεις πόσο σημαντικός είναι για σένα και μην ξεχάσεις να του πεις να κάνει το ίδιο.
Αγαπες της ζωης μου..ενα χρυσο παπλωμα θα σας σκεπαζει,σε χαρα ,γελιο ,δακρυ ,πονο θα σας ζεσταινει γλυκα και τρυφερα...παντα και παντου σε οποια διασταση και να βρισκομαι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣας Λατρευω!!
Σε απάντηση σε αυτό που καπου σχολίασες και σύντεκνε και συνοδοιπόρε
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ είναι η μεγαλύτερη συνομωσία εναντίον ενος κράτους.
Δες απλώς εδώ :
http://www.youtube.com/watch?v=O_M3SO02cas
Στο 24΄΄ του βίντεο λέει «και μετά ακούσαμε ένα κρότο»
Ο Ίδιος στη δίκη είπε : http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4492131
«Μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα βλέπω τον ένα αστυνομικό να στοχεύει προς την πλευρά των παιδιών που είναι στην ευθεία και να πυροβολεί. Ένα από τα παιδιά πέφτει κάτω.»
Αυτός όταν ακούει, βλέπει ; Νυχτερίδα είναι ή τίποτε άλλο;
Ορεκτικό είναι αυτό...
Σας αγαπώ αλλά δεν ξέρω μερικές φορές δεν βγαίνουν οι λέξεις και προσπαθείς να το δείξεις με τις πράξεις. Είμαι εδώ πάντα ήμουν εδώ ειδικά τώρα σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές. Δεν θέλω να υποκύψεις πρέπει να παλέψεις, να ηρεμήσεις να δεις τα πράγματα πιο ζαμαν φου , και όλα θα πάνε καλά. Μην δίνετε και οι δυο σας τροφή σε αυτό που τρώει.... πολεμήστε το! Σας δίνω τρόπους, αλλά δεν με καταλαβαίνετε. παλεύω μαζί σας από όσο με θυμάμαι θα παλεύω για όλα εκείνα που πρέπει και δεν πρέπει. Σας λατρεύω γιατί είστε η ανάσα και η πνοή μου και μαζί πορευόμασταν τοσο καιρό μαζι θα συνεχίσουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσύ η τρίτη παρουσία πάλι απόμακρη όσο ποτέ. δεν ξέρω το γιατί. Δεν πειράζει, δεν σε κακιώνω άλλωστε κουράστηκες.. άνοιξε τα φτερά σου και πέτα αλλού. Αν αυτό θέλεις πραγματικά. Πονάει πολύ το ξέρω θα το βιώσω κι αυτό για ακόμα μια φορά... Ρε γαμώτο και με ξέρεις... με νιώθεις... Κουράστηκες να με βλέπεις κάπως.. δεν φταίω εγώ οι συγκυρίες, τα γεγονότα αυτές με "εγκλωβίζουν" όχι οι άνθρωποι που τα βιώνουν. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά που δεν έχεις καταλάβει κι εσύ και ο υπόλοιπος κόσμος. Το ίδιο θα έκανες κι εσύ πίστεψέ με.δεν μπορείς να αφήνεις να πονάνε έτσι δικά σου κοντινά πρόσωπα και χωρίς να έχουμε καταλήξει σε κάποια αιτιολογία των καταστάσεων. Δεν με τρομάζει η μοναξιά ... άλλωστε η πορεία μας είναι διαγεγραμμένη και περπατάμε μόνοι, με τρομάζει η εγκατάλειψη των αγαπήμενων προσώπων που κουράστηκαν να ακούν ότι ζητώ και πάλι Βοήθεια. Αυτό πονάει... Αλλά πέρα από ολα αυτά εγώ θα είμαι εδώ όχι για να σου ζητήσω βοήθεια αλλά για να σου δώσω το χέρι σε ότι κι εσύ ανακαλύψεις από τη δική σου πορεία... που ξέρεις μπορεί και πάλι να διασταυρωθούν οι δρόμοι μας . Μου λείπεις και Σαγαπώ πολύ.
Πριν γράψω το μήνυμα, θα ήθελα να αναφέρω πως αυτή η ανάρτησή σου περνά το πιο σημαντικό, ίσως, μήνυμα απ' όλα : την ελπίδα!
ΑπάντησηΔιαγραφή..γι' αυτό και το δικό μου θα είναι ανάλογο...
"Δεν υπάρχει χαμένος αγώνας, παρά μόνο εκείνος που δεν δόθηκε ποτέ. Μην αφήσεις ποτέ τα εμπόδια και τις όποιες δυσκολίες να σε λυγίσουν, να σε απογοητεύσουν, να σε ρίξουν σε απόγνωση κι απελπισία. Εδώ δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι, παρά μόνο μαχητές που ξέρουν να δίνουν μάχες και να τις κερδίζουν. Και να θυμάσαι, πως η ζωή ξέρει να αναγνωρίζει και ν' αμοίβει τους δυνατούς κι όσους δεν φοβούνται να τολμήσουν!"
Χαιρομαι πολυ για την ανταποκριση που ειχε η δευτερη Διαδραση που καταχωρειται στο yannidakis.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ παρακινηση τελικα αποτελει σπουδαιο κομματι της ζωης μας και της αλληλεπιδρασης μας με τους αλλους :[
...και είναι πραγματικά σημαντικό να υπάρχει κάποιος που μπορεί να σε παρακινήσει, θέτοντας το κατάλληλο κίνητρο :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι αν νόμιζα ότι όσους- όσες είχα γνωρίσει ήταν οι καλύτεροι και άλλους φίλους δεν θα έκανα στη ζωή μου συνάντησα εσένα. Όχι δεν είναι ότι δεν ήσουν δίπλα μου καιρό τώρα απλά εγώ δεν σε έβλεπα. Τώρα όμως είσαι εδώ για μένα και εγώ για σένα. Είμαι τυχερή που σε γνωρίζω καλύτερα, νιώθω ότι έχω και κάποιον άλλον πέρα από τον αγαπημένο μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείξε και εσύ σε κάποιον πόσο σημαντικός είναι για σένα.