Καληνωρίσματα. Αφορμή για το σημερινό είναι η πρόσφατη διάψευση του κυρίου Αλαβάνου για την δημιουργία κόμματος στον χώρο της Αριστεράς και μάλιστα με την αιτιολογία του ότι “υπάρχει ένα κενό στην αριστερά” και τα όσα διαβάσαμε αυτές τις ημέρες. Ο Αλαβάνος διέψευσε την είδηση όμως πότε ο καπνός δεν εμφανίστηκε ύστερα από φωτιά; Είτε λοιπόν “κάτι” συνέβη και… πνίγηκε εν όψη εκλογών, είτε κάτι αρχίζει να διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Ας αρχίσουμε όμως με το πρώτο ενδεχόμενο. Ο κύριος Αλαβάνος είναι σημαντικός παράγοντας αυτού που λέμε σήμερα, Πολιτική Αριστερά στην Ελλάδα. 
Ο Συνασπισμός όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην χειρότερή του φάση κατά την μεταπολιτευτική περίοδο. Η πολλά υποσχόμενη εμφάνιση του Α. Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο έφερε αρχικά κύμα αισιοδοξίας στο κόμμα, όμως αδυνατώντας να πετύχει πολιτικά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Να διοχετεύσει τη διχόνοια και πολλά αδιέξοδα στον Συνασπισμό με μεγαλύτερο παράδειγμα τις κόντρες με τον πρότινος σύντροφό του, Αλαβάνο. Η αριστερά διαλύθηκε; Όχι. Όμως αν σκεφτεί κανείς πως οι παγιωμένες τακτικές του Κουμουνιστικού Κόμματος το έχουν φέρει σε εκνευριστικές πολιτικές του κουμουνιστικού παρελθόντος χωρίς καμία πολιτική ανανέωση, τότε το συμπέρασμα είναι ένα: Η Αριστερά, η πολιτική που εκφράζει τον λαό περισσότερο απ’ οτιδήποτε όχι απλά πάσχει αλλά αργοπεθαίνει. Το μόνο που τη συντηρεί είναι το φανατικό κοινό της που ανεξάρτητα με κόμματα υπηρετεί πολιτικές θεωρίες και πολλές φορές με βίαιο και απαράδεκτο τρόπο. Ακόμα κι έτσι όμως, η εβδόμη Νοεμβρίου είναι μέρα εκλογών και ο εσωτερικός κανονισμός των κομμάτων θέλει ομόνοια, πόλωση και συσπείρωση. Ο Αλαβάνος κάνει πίσω στις όποιες προθέσεις του. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια της Αριστεράς.
Ο Συνασπισμός όμως τα τελευταία χρόνια βρίσκεται στην χειρότερή του φάση κατά την μεταπολιτευτική περίοδο. Η πολλά υποσχόμενη εμφάνιση του Α. Τσίπρα στο πολιτικό προσκήνιο έφερε αρχικά κύμα αισιοδοξίας στο κόμμα, όμως αδυνατώντας να πετύχει πολιτικά, κατάφερε το ακριβώς αντίθετο. Να διοχετεύσει τη διχόνοια και πολλά αδιέξοδα στον Συνασπισμό με μεγαλύτερο παράδειγμα τις κόντρες με τον πρότινος σύντροφό του, Αλαβάνο. Η αριστερά διαλύθηκε; Όχι. Όμως αν σκεφτεί κανείς πως οι παγιωμένες τακτικές του Κουμουνιστικού Κόμματος το έχουν φέρει σε εκνευριστικές πολιτικές του κουμουνιστικού παρελθόντος χωρίς καμία πολιτική ανανέωση, τότε το συμπέρασμα είναι ένα: Η Αριστερά, η πολιτική που εκφράζει τον λαό περισσότερο απ’ οτιδήποτε όχι απλά πάσχει αλλά αργοπεθαίνει. Το μόνο που τη συντηρεί είναι το φανατικό κοινό της που ανεξάρτητα με κόμματα υπηρετεί πολιτικές θεωρίες και πολλές φορές με βίαιο και απαράδεκτο τρόπο. Ακόμα κι έτσι όμως, η εβδόμη Νοεμβρίου είναι μέρα εκλογών και ο εσωτερικός κανονισμός των κομμάτων θέλει ομόνοια, πόλωση και συσπείρωση. Ο Αλαβάνος κάνει πίσω στις όποιες προθέσεις του. Είναι η απέλπιδα προσπάθεια της Αριστεράς.Όμως αν όντως –έστω μετά τις εκλογές- ο Αλαβάνος ξεκινήσει τις διαδικασίες ίδρυσης κόμματος, πρέπει να μελετήσουμε αν πράγματι υπάρχει κενό στην Αριστερά. Θέλετε τη γνώμη μου; Το κενό είναι δυσθεόρατο. Τα δύο κόμματα όχι μόνο δεν έχουν πολιτικά στελέχη ικανά να σταθούν στο ύψος των αναγκών μιας μεγάλης Αριστεράς που θα εκφράζει το λαό, αλλά και οι αρχηγοί των κομμάτων υστερούν είτε από απειρία (Τσίπρας) είτε από πολιτικό κορεσμό και άρα έλλειψη οράματος (Παπαρήγα). Ο λαός στηρίζει συχνά τα δύο κόμματα της αριστεράς όχι κατ’ ανάγκη επειδή υποστηρίζει τους υποψηφίους τους, αλλά περισσότερο για να τιμωρήσει τον δικομματισμό στέλνοντας τα αντίστοιχα μηνύματα. Αυτό όμως ονομάζεται πολιτική προχειρότητα αν όχι ανευθυνότητα.
Υπάρχει λοιπόν κενό στην Αριστερά για ένα κόμμα με τον Αλαβάνο; Ίσως. Το ρίσκο όμως πάντοτε παραμένει. Το εκ νέου μοίρασμα στα τρία της πίτας της Αριστεράς θα σημάνει την διάλυσή της ή το νέο κόμμα θα καταφέρει να εκφράσει νέες και διαφορετικές απόψεις που θα εκφράζουν τον λαό και θα προσεγγίζουν νέα και ικανά στελέχη για να το απαρτίσουν; Αν και δεν ανήκω στον χώρο της Αριστεράς, ειλικρινά εύχομαι να συμβεί το δεύτερο.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΕΠΙΧΕΙΡΩΝΤΑΣ ΜΙΑ ΕΚΤΙΜΗΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΡΙΟ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ :[
Η αριστερά του Αλαβάνου πιστεύω ότι απλά δεν είναι αριστερά... Την αποκαλούμε έτσι μόνο και μόνο επειδή στην Ελλάδα ότι δηλώσεις είσαι! Υπάρχουν δύο Αριστερές εδώ. Η αριστερά του ΚΚΕ που έχει παραμείνει σε πολιτικό λόγο δεκαετιών πολύ πριν γεννηθώ εγώ και η αριστερά του ΣΥΡΙΖΑ του Αλαβάνου την οποία πήγε να συνεχίσει ο Τσίπρας στην αρχή αλλά τελικά άρχισε να αλλάζει ρότα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αλαβάνεια αριστερά δεν είναι τίποτε άλλο από τον Δούρειο Ίππο πολυεθνικών συμφερόντων, άλλοι το αποκαλούν Νέα Τάξη Πραγμάτων, που θέλουν να ισοπεδώσουν λαούς με τον μανδύα τις προοδευτικότητας... Εργαλείο τους είναι οι μετανάστες και ο αντιρατσιστικός λόγος, ενώ καλύπτουν κακουργηματικές πράξεις των γνωστών αγνώστων που μόνο κατά του συστήματος δεν στρέφονται! Πρόσφατο είναι το παράδειγμα με το γιαούρτωμα Αλαβάνου στον Άγιο Παντελεήμονα ο οποίος πήγε εκεί συνοδεία κρανοφόρων!!!!
Κενό στην αριστερά σίγουρα υπάρχει και πρέπει να καλυφθεί για την εξισορρόπηση της δημοκρατίας μας, αλλά με λογικές του πάμπλουτου αριστερού Αλαβάνου περισσότερες κοινωνικές αντιδράσεις θα προκύψουν και ποτέ υπέρ της χώρας μας
:[ filologos10
ΑπάντησηΔιαγραφήοφειλω να πω πως δε εμπιστευομαι κανενα κομματι της Αριστερας στην Ελλαδα. Ειτε λεγεται Παπαρηγα, ειτε, Τσιπρας, ειτε Αλαβανος. Δε μου κανει εντυπωση οτι λες, αλλα δε σημαινει πως υπαρχει ελπιδα απο αλλου.
Βαση αυτου, μενει να κρινουμε την νεα εικονα εκ των πραγματων :[
Συμφωνω σε ολα με το σχολιο σου yannidakis μονο να μου επιτρεψεις να αναφερθω στην ομαδα που με τον Φωτη Κουβελη που αποσπαστηκε απο τον συνασπισμο ,μπορει να εκφερει σοβαροτερο αριστερο λογο ,απο τα αλλα κομματα της αριστερας στα οποια ,σιγουρα δεν περιλαμβανω πλεον το ΠΑΣΟΚ .
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρα στα 3 κομματα της αριστερας ,ερχεται σαν τεταρτος ο Αλαβανος ,ενισχυοντας ακομη περισσοτερο το δικοματισμο .
Πολιτικα λοιπον παιγνιδια ,με προσωπικες και συμφεροντα, πληρωτεα απο τον μουζικο λαο .
Τουλαχιστον ετσι νοιωθω πλεον οτι μας βλεπουν .
:[ dagasfma
ΑπάντησηΔιαγραφήσιγουρα τα πολιτικα παιχνιδια ειναι πολλα. Καποια ειναι γνωστα και τα σχολιαζουμε, καποια οχι και απλα τα υποπτευομαστε και υπαρχουν αυτα που δε θα μαθουμε ποτε.
Ομως ενα ειναι το σιγουρο. Αριστερα πια δεν υπαρχει οπως η χωρα τη χρειαζεται :[
Καλησπερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως σχολιαζει και ο φιλος dagasfma πολλα παιχνιδια στο παρασκηνιο και στο προσκηνιο,ας παψουν λοιπον να υποτιμουν τη νοημοσυνη μας...
Αριστερα οπως λες δεν υπαρχει οπως τη χρειαζεται η χωρα και εχεις δικιο απολυτο...επομενως επιστροφη στο δικομματισμο.Και οι απογοητευμενοι αριστεροι και σοσιαλιστες τι αλλο θα μπορουσαν να υποστηριξουν αρκει να μην εχουμε ξανα τη δεξια..ενα πασοκ δεξιο δλδ;;;;;Λυπαμαι, δεν αδιαφορω ομως και δεν θα συμβιβαστω με τα παιχνιδια που παιζουν..
Ετυχε να ειμαι αυτες τις μερες στο τοπο καταγωγης μου...με βρηκαν φιλοι μου που ξερουν τις πολιτικες μου πεποιθησεις και προσπαθουσαν να με πεισουν να ψηφισω ενα νεοδημοκρατη υποφηφιο αρκει ο αλλος νεοδημοκρατης υποψηφιος ο επισημα προτεινομενος απο το κομμα του να μην εκλεγει..γιατι ετσι τη δευτερη κυριακη η νικη θα ειναι στο πασοκ.
Οαιχνιδια ακομα και για τη τοπικη αυτοδιοικηση...που κανονικα ΠΡΟΣΩΠΑ πρεπει να επιλεγουμε ικανα για τη πολη μας και οχι Κομματα.
Λυπαμαι δεν εμπιστευομαι κανεναν πια...να πω τους σιχαθηκα ολους;;σκληρη λεξη μα αυτη μου ερχεται αυτη τη στιγμη..
Ισψς ξεφυγα λιγο...ζητω συγνωμη απλα ειμαι αγανακτισμενη πολυ με ολους αυτους...
:[ Ελενα
ΑπάντησηΔιαγραφήευχης εργων θα ηταν θα μπορουσαμε να μην παιξουμε το μικροκομματικο παιχνιδι των κομματων και να ψηφισουμε με ορους καθαρα αντικειμενικους σε οτι αφορα τους σωστους ανθρωπους για τον τοπο μας ανεξαρτητα με το κομμα στο οποιο ανηκουν.
Οι εκλογες της Τ.Α. δεν εχουν σχεση με κομματα :[