Η Τάνια δεν έχασε χρόνο και πήγε στο ταξιδιωτικό γραφείο που εργαζόταν η αδερφή της. Σήμερα η Ανίτα βρισκόταν στο αεροδρόμιο για να παραλάβει τουρίστες. Με θάρρος και άνεση χαιρέτισε τους υπαλλήλους φτάνοντας στο γραφείο της Εντίτας «Ήρθα να πάρω τα εισιτήρια. Δεν κρατιέμαι για το ταξίδι αυτό».
- «Ποίο ταξίδι» αποκρίθηκε με απορία η Εντίτα.
- «Δεν έκλεισε το εισιτήριο; Δε σου είπε; Πάω στην Νάπολη για τις διακοπές μου. Θα επισκεφθώ συγγενείς μας»
- «Αλήθεια; Μα, δεν μου είπε κάτι» είπε αιφνιδιασμένη εκείνη.
- «Αχ! Δεν πειράζει. Έχει τόσα στο κεφάλι της. Μου είπε για την πτήση που φεύγει απόψε. Κόψε το εισιτήριο και μην της το πεις. Θα αισθανθεί πολύ άσχημα που το ξέχασε».
- «Η πτήση σου είναι 19:30. Καλύτερα να βιαστείς. Καλά να περάσεις μικρή μου» ψιθύρισε περήφανα δίνοντάς της τα εισιτήρια.
- «Σ' ευχαριστώ πολύ! Γεια!» φώναξε η Τάνια και όπως το σκέφτηκε έτσι κι έγινε. Κατάφερε να κοροϊδέψει τους πάντες κι έφυγε μόνη της και με εφόδιο λίγα ιταλικά και τις ιστορίες της Ανίτας, για την Νάπολη!
- «Ποίο ταξίδι» αποκρίθηκε με απορία η Εντίτα.
- «Δεν έκλεισε το εισιτήριο; Δε σου είπε; Πάω στην Νάπολη για τις διακοπές μου. Θα επισκεφθώ συγγενείς μας»
- «Αλήθεια; Μα, δεν μου είπε κάτι» είπε αιφνιδιασμένη εκείνη.
- «Αχ! Δεν πειράζει. Έχει τόσα στο κεφάλι της. Μου είπε για την πτήση που φεύγει απόψε. Κόψε το εισιτήριο και μην της το πεις. Θα αισθανθεί πολύ άσχημα που το ξέχασε».
- «Η πτήση σου είναι 19:30. Καλύτερα να βιαστείς. Καλά να περάσεις μικρή μου» ψιθύρισε περήφανα δίνοντάς της τα εισιτήρια.
- «Σ' ευχαριστώ πολύ! Γεια!» φώναξε η Τάνια και όπως το σκέφτηκε έτσι κι έγινε. Κατάφερε να κοροϊδέψει τους πάντες κι έφυγε μόνη της και με εφόδιο λίγα ιταλικά και τις ιστορίες της Ανίτας, για την Νάπολη!
Εκείνο το βράδυ η Ανίτα γύρισε κατάκοπη στο σπίτι χωρίς να βρει την αδερφή της εκεί. Πανικοβλήθηκε αμέσως. Πήρε μερικά τηλέφωνα φίλες της όμως καμιά δεν ήξερε τίποτα. Σκέφτηκε να πάρει την αστυνομία, όμως δεν τόλμησε. Δεν έκλεισε μάτι εκείνο το βράδυ και το πρωί πήγε στη δουλειά. Ήταν φανερό πως κάτι άσχημο την απασχολούσε κι έτσι διστακτικά η Εντίτα της είπε: «Ανησυχείς που λείπει. Πρώτη φορά μόνη της;»
- «Τι είναι αυτά που λες; Πως ξέρεις πως λείπει; Και που είναι;» Η Τάνια φώναξε με τρεμάμενη φωνή. Όταν η Εντίτα της εξήγησε τι ακριβώς συνέβη, εκείνη δεν έχασε χρόνο και έκλεισε εισιτήρια για την πρώτη διαθέσιμη πτήση που ήταν την άλλη μέρα.
- «Τι είναι αυτά που λες; Πως ξέρεις πως λείπει; Και που είναι;» Η Τάνια φώναξε με τρεμάμενη φωνή. Όταν η Εντίτα της εξήγησε τι ακριβώς συνέβη, εκείνη δεν έχασε χρόνο και έκλεισε εισιτήρια για την πρώτη διαθέσιμη πτήση που ήταν την άλλη μέρα.
Στο μεταξύ η Τάνια τα είχε καταφέρει περίφημα. Βρήκε στοιχεία για τους γονείς της και μάλιστα με τρόμο διαπίστωσε πως η μητέρα της είχε πεθάνει εκεί τρία χρόνια πριν γεννηθεί η ίδια! Βρήκε επίσης πως η γιαγιά της είχε πεθάνει εκεί νωρίτερα. Αν ήταν όλα έτσι, τότε πότε γεννήθηκε η ίδια; Είναι πιο μεγάλη απ' ότι το πιστοποιητικό της γράφει στην Πολωνία; Και γιατί η οικογένεια της βρέθηκε εκεί; Στο Δημοτολόγιο η Ανίτα ήταν κανονικά πολιτογραφημένη, όμως η Τάνια ήταν σαν να μην είχε γεννηθεί ποτέ. Μα πως; Η έρευνα της επίσης, έδειξε πως ο πατέρας της δεν είχε πεθάνει. Όχι στην Νάπολη τουλάχιστον. Ήταν η κατάλληλη στιγμή για να γυρίσει πίσω. Βγαίνοντας απ' το Δημοτολόγιο αντίκρισε τρία περιπολικά της αστυνομίας και την αδερφή της με τρόμο να την κοιτά.
:[
το τέταρτο και τελευταίο μέρος του Μύθου την ερχόμενη Παρασκευή, 24 Δεκεμβρίου, παραμονή Χριστουγέννων
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το