ΜΥΘΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ: ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΣΕ ΛΑΘΟΣ ΤΟΠΟ ΑΠΟ ΛΑΘΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟ (μέρος 4/4)

Η Ανίτα αντίκρισε την Τάνια και με δάκρυα ανακούφισης την χαστούκισε στο μάγουλο αγκαλιάζοντάς την. «Τι νόμιζες πως έκανες; Παραλίγο να σε χάσω και κόντευα να τρελαθώ».
- «Σου ζητώ συγγνώμη, μα βρήκα πράγματα για τα οποία έχω ανάγκη να μάθω» της είπε πολύ ψύχραιμα η Τάνια.

Την ίδια μέρα οι δυο τους πήραν το αεροπλάνο της επιστροφής. Στη διαδρομή, φοβισμένη ακόμα από τον παραλίγο χαμό της μικρής, η Ανίτα υπέκυψε κι άρχισε να εξομολογείται μια τρομακτική ιστορία. «Πραγματικά η γιαγιά μας ήταν άρρωστη και η μαμά μας παραμελούσε το σπίτι για να πηγαίνει στο νοσοκομείο. Ο πατέρας ήταν εξαγριωμένος με τη στάση της μητέρας και άρχισε να πίνει. Σχεδόν κάθε βράδυ ήταν μεθυσμένος όμως κανείς δεν του έλεγε τίποτα. Η μαμά ήταν στο νοσοκομείο κι εγώ πολύ φοβισμένη για να τα βάλω μαζί του. Μέχρι που ένα βράδυ εκείνος ήρθε στο δωμάτιο μου και με βίασε. Με ανάγκασε να μην πω πουθενά τίποτα. Απείλησε για τη ζωή της μαμάς. Το σκηνικό εξακολουθούσε σχεδόν κάθε νύχτα. Σε λίγες εβδομάδες διαμαρτυρόμουν ότι πονούσε η κοιλιά μου και η μαμά με πήρε μαζί της στο νοσοκομείο όπου με εξέτασαν και βρήκαν ότι είμαι έγκυος. Στην ηλικία των 12. Έβαλα τα κλάματα και αναγκάστηκα να ομολογήσω τα πάντα στη μαμά. Γυρίσαμε σπίτι το βράδυ και εκείνη επιτέθηκε στον πατέρα. Αυτός έβγαλε έναν σουγιά που κουβαλούσε παντού μαζί του και τον έμπηξε στο στήθος της. Η μαμά πέθανε αμέσως και η αστυνομία δεν άργησε. Την είχαν καλέσει οι γείτονες λόγω της φασαρίας που άκουγαν. Ο πατέρας είχε προλάβει να με αρπάξει και κατευθύνθηκε για το αεροδρόμιο. Θυμάμαι πως ρώτησε προς τα πού πήγαινε η πρώτη πτήση και σε λίγα λεπτά ήμασταν στο αεροπλάνο με κατεύθυνση την Πολωνία. Φτάνοντας η αστυνομία συνέλαβε εκείνον κι εγώ μπήκα για λίγο καιρό σε ίδρυμα που φιλοξενούσε και της δυο μας μέχρι που βρήκα μόνη μου δουλειά και φύγαμε. Είμαι η μητέρα σου» Οι δυο τους κοιταζόντουσαν σε μια λίμνη από δάκρυα.

Όταν έφτασαν, η Τάνια ζήτησε να δει τον πατέρα τους. Η Ανίτα της εξήγησε πως είναι δικαίωμά της να τον δει απλά αυτή δεν θα την συνόδευε. Πραγματικά η Τόνια πήγε στις φυλακές όπου και τον συνάντησε. Ήταν ένας καλοδιατηρημένος τύπος με μελαμψό δέρμα. «Με λένε Τόνια και είμαι κόρη και αδερφή της Ανίτας» του συστήθηκε ψυχρά.
- «Δεν ξέρω αν η συγγνώμη είναι αυτό που θες να ακούσεις, όμως εγώ είμαι ένας άλλος άνθρωπος σήμερα. Πλέον μόνο ο Θεός κι εσείς μπορείτε να με συγχωρέσετε» απολογήθηκε έχοντας ασπρίσει απ' την τρομάρα του.
- «Γι' αυτό ήρθα. Θέλω να σε συγχωρήσω. Το ίδιο και η Ανίτα. Θέλω να περάσουμε μερικές εορταστικές μέρες μαζί» απάντησε με νάζι η Τόνια.
- «Τότε θα φροντίσω να πάρω μερικές μέρες άδειας. Μετά από σχεδόν 16 χρόνια δικαιούμαι».
- «Τέλεια! Θα περάσω να σε πάρω αύριο την ίδια ώρα» δήλωσε ενθουσιασμένη η Τάνια και έφυγε.

Την επόμενη ημέρα πήγε πραγματικά στις φυλακές όπου και υπέγραψε την άδειά του ως κόρη του. Για πολύ ώρα περπάτησαν στο παρκάκι εκεί κοντά ώσπου έφτασαν στο δάσος. «Θέλω να μιλήσουμε πολύ πριν σχολάσει η Ανίτα και βρεθούμε όλοι μαζί» του ζήτησε και συνέχισαν να περπατούν μέσα στα πυκνά δέντρα. Εκείνος έδειχνε ευδιάθετος και ξέγνοιαστος και παρά τις πρώτες στιγμές αμηχανίας, της μιλούσε συνέχεια. Ξάφνου η Τάνια σταμάτησε να περπατά δείχνοντας ότι πρόσεχε αυτά που της έλεγε, όμως με μια απότομη κίνηση έβγαλε ένα μεγάλο μαχαίρι που είχε πάρει απ' την κουζίνα και το κάρφωσε στην καρδιά του. Το μόνο που ακολούθησε ήταν μια ανταλλαγή στο βλέμμα τους και η Τάνια έφυγε.

Το ίδιο βράδυ είχε ήδη μαγειρέψει στην Ανίτα όταν γύρισε από τη δουλειά και βάζοντας μουσική απολάμβαναν το δείπνο τους, όταν το κουδούνι χτύπησε. Η Ανίτα άνοιξε και η δύο αστυνομικοί εισέβαλαν απότομα μέσα βγάζοντας χειροπέδες τις οποίες περνούσαν στα χέρια της ενώ έλεγαν: «Είστε η Ανίτα Αλ Ζίρι, κόρη του Μάχουτ Αλ Ζίρι; Συλλαμβάνεστε για την δολοφονία του πατέρα σας». Η Ανίτα δεν αντιστάθηκε και ψύχραιμα έκλεισε το μάτι στην Τάνια.

Η Ανίτα θυσιάστηκε για την κόρη της και καταδικάστηκε αυτή σε ισόβια. Οι δυο τους βλεπόντουσαν συνέχεια στα επισκεπτήρια για χρόνια. Μια χριστουγεννιάτικη μέρα η Τάνια δεν πήγε και η Ανίτα παραξενεύτηκε. Την επόμενη μέρα το μυστήριο έλυσε η Εντίτα «Μην δείξεις αδύναμη. Η Τάνια βρέθηκε χθες κρεμασμένη στο δάσος» της είπε δίνοντάς της την εφημερίδα που την είχε στις πρώτες σελίδες με τίτλο: «Χριστούγεννα, σε λάθος τόπο, από λάθος άνθρωπο».

:[
Διαβάστε ολόκληρο τον Μύθο του Δεκέμβρη την ερχόμενη Κυριακή, 26 Δεκεμβρίου