Καληνωρίσματα. Διαβάζοντας κανείς τις εξαγγελίες του Υπουργείου Παιδείας για το όραμά του για το νέο σχολείο, σίγουρα εντυπωσιάζεται. Πρόσφατο αφιέρωμα εδώ στο yannidakis έδωσε το στίγμα των αλλαγών κι εγώ προσωπικά ως διαπιστευμένο ιστολόγιο από το Υπουργείο, στηρίζω το πρόγραμμα αυτό. Όμως οι αλλαγές είναι ριζικές και όταν κάτι τέτοιο συμβαίνει οι κοινωνικές αντιδράσεις είναι πολλές.
Το “νέο σχολείο” το οποίο ακόμα βρίσκεται σε φάση διαβούλευσης με συζητήσεις στις οποίες λαμβάνουν μέρος πολιτικοί, εκπαιδευτικοί, ακαδημαϊκοί από την Ελλάδα, την Σκανδιναβία κι άλλες χώρες με άρτιο εκπαιδευτικό σύστημα, αλλά και απλούς πολίτες, προβλέπει την κατηγοριοποίηση των μαθημάτων του σχολείου. Σε παλαιότερο κείμενο μου αναφέρομαι στον ρόλο που θα διαδραματίσει η κατάρτιση στην αγορά εργασίας. Ένα εκπαιδευτικό σύστημα δεν αρκεί να προσφέρει γνώσεις στα παιδιά, αλλά και εφόδια για μια μετέπειτα ελπιδοφόρα εργασιακή καριέρα. Η κατηγοριοποίηση των μαθημάτων προκαλεί αντιδράσεις καθώς προβλέπει κατάργηση πολλών μαθημάτων και ενσωμάτωση τους σε μαθήματα επιλογής. Έτσι κι αλλιώς η φιλοσοφία του νέου σχολείου προβλέπει λιγότερη ύλη, περισσότερο εμπέδωση της. Μεγάλο μέρος της Ιστορίας λοιπόν μεταφέρεται στα μαθήματα επιλογής στην κατηγορία της Αρχαιογνωσίας μαζί με άλλα παρεμφερή μαθήματα. Ξεχωριστή κατηγορία μαθημάτων επιλογής θα αποτελούν τα Μαθηματικά, οι Πειραματικές Επιστήμες, οι Κοινωνικές Επιστήμες, η Ξένη Γλώσσα και ο Πολιτισμός. Η κάθε κατηγορία θα περιέχει τέσσερα ως έξι μαθήματα που σκοπό θα έχουν την κατάρτιση του μαθητή σε συγκεκριμένο κλάδο που θα του επιτρέψει να είναι καλός γνώστης του αντικειμένου που επέλεξε στην δευτέρα Λυκείου.
Τι γίνεται όμως με τα μαθήματα που επιλέγει να μην ακολουθήσει; Χάνει μεγάλο μέρος στοιχειωδών γνώσεων στην Ιστορία, τα Μαθηματικά, τη Φυσική, τα Θρησκευτικά κλπ. Μαθήματα των οποίων την ύλη εμείς διδαχτήκαμε ως μαθήματα Γενικής Παιδείας (υποχρεωτικά). Εδώ κρύβεται το μυστικό της επιτυχίας (ή όχι) του νέου συστήματος. Το δικό μου το παιδί που θα επιλέξει μια κατηγορία θετικών επιστημών, δεν διανοούμαι πως δε θα γνωρίζει την Ιστορία της πατρίδας του. Μήπως το επόμενο βήμα είναι η συνεργασία σχολείου και γονέων; Μήπως οι μαθητές θα πρέπει να πάρουν τα ερεθίσματα να ασχοληθούν και με άλλες επιστήμες, αν όχι στο ανταγωνιστικό περιβάλλον του σχολείου, τότε σε καθαρά ελεύθερη ασχολία. Δε σας κρύβω πως οι δικές μου γνώσεις ιστορίας δεν ήρθαν από το σχολείο, αλλά μετά, με δική μου μελέτη και έρευνα.
Η κατηγοριοποίηση των μαθημάτων αφήνει αισιόδοξα μηνύματα κατάρτισης ανθρώπων που θα έχουν ελπίδες να επιβιώσουν στο εργασιακό αύριο, όμως την ίδια στιγμή η παράλληλη μάθηση θα πρέπει να διασφαλιστεί με συγκεκριμένους τρόπους που δε θα επηρεάζουν την εκπαιδευτική ομαλότητα του μαθητή δεδομένου του άγχους των βαθμών.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΞΙΟΛΟΓΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΗΓΟΡΙΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΜΑΘΗΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΤΕΙΝΟΝΤΑΣ ΛΥΣΕΙΣ ΜΙΑΣ ΓΕΝΙΚΕΥΜΕΝΗΣ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ ΤΟΥ ΜΑΘΗΤΗ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΒΑΘΜΟΥΣ ΚΑΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΕΙΣ :[
ΑΠΟ ΟΣΟ ΕΙΜΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΩ, ΟΧΙ ΓΙΑ ΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΛΥΚΕΙΟ.....Η ΓΛΩΣΣΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΜΕΣΑ,ΣΥΝ ΔΥΟ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ ΑΝΑΛΟΓΑ ΤΟΝ ΚΛΑΔΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΔΙΑΛΕΞΕΙ....ΔΕΝ ΜΟΥ ΔΟΘΗΚΕ Η ΕΝΤΥΠΩΣΗ ΠΩΣ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ ΤΑ ΥΠΟΛΟΙΠΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΔΕΝ ΘΑ ΔΙΔΑΧΤΟΥΝ.....ΑΛΛΑ ΠΩΣ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΔΕΥΤΕΡΕΥΟΝΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΕΡΟΣΣΟΤΕΡΟ ΒΑΡΟΣ ΘΑ ΠΕΣΕΙ ΣΤΙΣ ΕΙΔΙΚΟΤΗΤΕΣ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ......
ΑπάντησηΔιαγραφήΔΕΝ ΞΕΡΩ ΚΑΤΑ ΠΟΣΟ ΘΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΟΛΟ ΑΥΤΟ....ΤΟ ΣΙΓΟΥΡΟ ΠΑΝΤΩΣ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΔΙΝΕΙ ΤΗΝ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΣΤΟ ΜΑΘΗΤΗ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΕΙ ΤΙ ΘΑ ΤΟΥ ΑΡΕΣΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΝΑ ΚΑΝΕΙ ....ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΝΑ ΑΣΧΟΛΕΙΘΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΜΑΘΕΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΕΠΙΛΕΞΕΙ.......ΟΠΟΤΕ ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΠΙΑ ΣΤΗΝ ΑΓΟΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΝΑ ΞΕΡΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΕΚΕΙΝΟ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΑΣΧΟΛΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΧΡΕΙΑΖΕΤΕ.......ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΤΟΥ...
ΑΠΟ ΚΕΙ ΚΑΙ ΠΕΡΑ ΜΕΤΑ ΘΕΩΡΩ ΠΩΣ Η ΜΑΘΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΠΛΕΟΝ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕΝΑ ΓΙΑ ΤΟ ΕΑΝ ΘΕΛΕΙ ΚΑΙ ΠΩΣ ΝΑ ΜΑΘΕΙ....
ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΕΙΝΑΙ........ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΙ ΜΑΘΗΤΕΣ ΕΚΕΙΝΟΙ ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΔΕΝ ΘΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΟΥΝ......
ΤΗΝ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΜΟΥ.....
:[ ~ * ΜΥΡΣΙΝΗ * ~
ΑπάντησηΔιαγραφήγια πρωτη φορα καταφερνω να συμφωνησω απολυτα με καποιον στο κρισιμο αυτο ζητημα.
Το προβλημα ειναι οτι οι περισσοτεροι θεωρουν πως καθε αλλαγη, ειναι κακη.
Ομως δεν μπορει τα εκπαιδευτικα συστηματα της Σκανδιναβιας και της Καλιφορνια που ειναι αποδεδειγμενα τα καλυτερα στον κοσμο, να αποτελουν κοκκινο πανι την ιδια ωρα που ετσι κι αλλιως εχουμε παραπονα στην παιδεια και το εκπαιδευτικο μας συστημα :[
OI AΛΛΑΓΕΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΑΝΤΟΤΕ ΚΑΚΕΣ.....
ΑπάντησηΔιαγραφήΑΠΛΑ ΜΑΣ ΞΕΒΟΛΕΥΟΥΝ ΛΙΓΟ.....ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΤΟ ΘΕΛΟΥΜΕ,ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕΙ....
ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ!!!
ΚΑΛΗ ΣΟΥ ΝΥΧΤΑ!....