αναδρομές - Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 15 Φεβρουαρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ:  Ο ΚΟΚΟΡΑΣ ΚΑΙ Η ΝΥΧΤΕΡΙΔΑ

Όπως την προηγούμενη Παρασκευή έτσι και πάλι ένα παραμύθι θα μας οδηγήσει στο τέλος της εβδομάδας (για σας).

Νυχτερίδα ήταν και περιπλανιόταν με σκυμμένο το κεφάλι. Σοφή σαν κουκουβάγια, δυνατή σαν αητός, περήφανη σα γεράκι, όμορφη σα κύκνος. Καλό σε καλό ώσπου μια μέρα ήρθε μια γυναίκα να λατρέψει τη νυχτερίδα. Ο ενθουσιασμός μεγάλος, αλλά υπήρχαν προβλήματα. Ποιος θα περίμενε μιαν όμορφη κοπέλα να είναι με ένα τρωκτικό; Τι να μοιραστούν μαζί; Το μυστήριο έλυσε το παρελθόν της γυναίκας, η οποία απέδειξε στη νυχτερίδα ότι παλαιότερα ήταν κόκορας και με αυτήν την υπόσταση κατάφερε να μάθει πολλά. Να αποκτήσει εμπειρίες, να πονέσει, να αντιληφθεί εκείνο που οι άλλοι δε μπορούσαν. Ως κόκορας –σύμβολο της γαλλικής γενναιότητας και αγωνιστικότητας- πάλεψε σκληρά και κατάφερε να κάνει τα πρώτα βήματα για τη μεταμόρφωση στην ανθρώπινη υπόσταση.

«Εγώ θα σε βοηθήσω», είπε η νυχτερίδα. «Τα φτερά μου θα σε ταξιδεύουν ψηλά στο όμορφο παρελθόν και στο μυστηριώδες μέλλον., οι δυνάμεις μου, οι ικανότητές μου στις υπηρεσίες σου, γλυκιά μου γυναίκα. Εγώ θα σε κάνω να νοιώσεις άνθρωπος ψυχή τε και σώματι και ίσως μια μέρα με βοηθήσεις να γίνω και εγώ ένας όμορφος άνθρωπος σα και σένα».

Άρεσε αυτό στη γυναίκα και μαζί πορεύτηκαν για καιρούς, για χρόνια. Αγαπημένοι αλλά με εμπόδιο την απόσταση (της διαφορετικής υπόστασης). Ανυπόμονη και αχόρταγη η νυχτερίδα, όλο ήθελε να προχωρά, να κάνει βήματα. Ίσως αυτό όμως ήταν λάθος, η γυναίκα προχωρούσε αργά, ίσως έτσι να το απολάμβανε. Μόνο εκείνη ήξερε τη συνέχεια. Η νυχτερίδα απλά αναρωτιόταν. Στη διάρκεια του ταξιδιού όμως έδινε. Ότι οι δυνάμεις της άντεχαν, το πρόσφερε. Δεν ήξερε αν ήταν αρκετό, αλλά ήθελε βοήθεια.

Χωρίς τη γυναίκα η νυχτερίδα χάνει τα φτερά της, γίνεται ποντίκι. Τώρα η νυχτερίδα είναι για τη γυναίκα. Η γυναίκα είναι για τη νυχτερίδα;