προβληματισμός πέμπτης–ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ ΤΑ ΑΦΡΙΚΑΝΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ ΑΠΟ ΕΝΑΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΕΜΦΥΛΙΟ

Καληνωρίσματα. Δεν είμαι πολιτικός αναλυτής, ούτε κανένας εμπειρογνώμον της αφρικανικής ηπείρου. Αυτό όμως που λαμβάνει χώρα τους τελευταίους μήνες δεν μπορώ ούτε να το αγνοήσω, ούτε να μην το συσχετίσω. Στη Νιγηρία οι διαμάχες το τελευταίο δίμηνο έχουν προκαλέσει το θάνατο άνω των 1000 ατόμων και στην Ακτή Ελεφαντοστού διαβάσαμε παρόμοια συμβάντα. Το Σουδάν βρέθηκε στη συνέχεια, στο προσκήνιο με τις εκλογές που διχοτόμησαν τη χώρα σε Βορά και Νότο με την ιστορική αυτή απόσχιση και ύστερα ξεκινήσαμε τις ανατροπές καθεστώτων, όπως στην Τυνησία, την Αίγυπτο και νέα προσθήκη, την Ιορδανία. Παντού οι νεκροί είναι εκατοντάδες και τραυματίες ακόμα περισσότεροι.

Βέβαια στην Αίγυπτο τα πράγματα είναι κάπως διαφορετικά μιας και αποτελεί μια πύλη της Αφρικής στην Δύση. Η Αίγυπτος συνδυάζει τις αφρικανικές επιρροές, τον χριστιανισμό και τον μουσουλμανισμό με την προσπάθεια διεκδίκησης ολοένα και περισσότερων στοιχειών από τη Δύση όπως είναι ο τουρισμός ή η εκμετάλλευση της Μεσογείου. Ας μην ξεχνάμε τις διπλωματικές σχέσεις με την τουρκία και φυσικά τη βοήθεια στο Ισραήλ στον πόλεμο με την Παλαιστίνη. Συμπερασματικά η Αίγυπτος έχει ισχυρό οικονομικό και διπλωματικό φάκελο κι έτσι οι εξελίξεις εκεί απασχολούν την κοινή γνώμη και επηρεάζουν την παγκόσμια πολιτική.

Όμως αν δούμε τις εξελίξεις σφαιρικά δε γίνεται να μην κάνουμε μια συσχέτιση. Γιατί η έναρξη του νέου έτους βρήκε όλη την Αφρική σε εμφύλιους; Το «ντόμινο» των πολιτών εκφράζει την αγανάκτηση από τη στέρηση ατομικών ελευθεριών ή κάποια μυστική δύναμη κινητοποιεί αυτές τις εξεγέρσεις; Εδώ οφείλουμε να σημειώσουμε πως στους πολίτες των χωρών αυτών, οι προσωπικές ελευθερίες είτε δεν υφίστανται είτε δεν έχουν σχέση με τις δικές μας. Περιορισμένη πρόσβαση στο διαδίκτυο, φιλτραρισμένες ειδήσεις στα μέσα ενημέρωσης, χειραγώγηση της έκφρασης. Και φυσικά αυτό είναι πασίγνωστο στον ΟΗΕ ή άλλους οργανισμούς που ουδέποτε ηγήθηκαν πρωτοβουλιών και την εξάλειψη αυτών των φαινομένων. Όμως ο λαός βλέπει τι συμβαίνει στη Δύση, αντιλαμβάνεται πως μένει πίσω σε τεχνολογίες, εξοπλισμούς και υπηρεσίες και επιτέλους απαιτεί ανάπτυξη, Έτσι λοιπόν απ' άκρη σ' άκρη η Αφρική χαροπαλεύει πολεμώντας έναν κοινό εχθρό: τον εαυτό της.

Επ' αφορμής όλων αυτών, κάποιοι εδώ στην Ελλάδα προσπάθησαν να παραλληλίσουν την κατάσταση στην Αφρική με την εδώ δύσκολη πραγματικότητα. Προσπάθησαν να βάλουν τους έλληνες πολίτες στη θέση των αφρικανών πολιτών που εξεγέρθηκαν στην εξουσία. Πρόκειται για κάτι εξωπραγματικό και πέρα ως πέρα παράλογο. Στην Ελλάδα η βάση της Δημοκρατίας στην οποία στηριζόμαστε απέχει πολλά επίπεδα πολιτικής σε σχέση με τις εκεί χώρες κι έτσι το ζήτημα πλέον δεν περιορίζεται στις προσωπικές ελευθερίες. Οι εντυπώσεις που κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν αναμιγνύοντας την Ελλάδα με την Αίγυπτο ευτυχώς έχει πέσει στο κενό.

Ίσως ακούγεται μακρινό, όμως η κατάσταση στην Αφρική μας ενδιαφέρει. Η πολιτική αστάθεια της επηρεάζει τη διεθνή πολιτική σκηνή με βασικό συστατικό της το πετρέλαιο κι έτσι να μην αποκλείετε μια διεθνή παρέμβαση αν η τοπική εξουσία δεν καταφέρει να επιβάλλει σύντομα την τάξη προκαλώντας καθυστερήσεις –μεταξύ άλλων και- στην εξόρυξη του μαύρου χρυσού.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΣΧΟΛΙΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗΝ ΑΦΡΙΚΗ :[