αναδρομές - ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ"

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 2 Μαΐου 2007
ΤΙΤΛΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: "ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΤΗΣ ΑΝΟΙΞΗΣ"
Μια φορά σε έναν καιρό όχι μακρινό και όχι περασμένο σε μια χώρα με ήλιο και λίγα σύννεφα, μια όμορφη κοπέλα, η Πασχαλιά ζούσε με ένα διαμέρισμα για να κοιμάται και ένα φάκελο για να στέλνει γράμματα. Η Πασχαλιά είχε πολλούς φίλους. Κοπέλα χαριτωμένη και ευδιάθετη, χαιρόταν κανείς να συναναστρέφεται μαζί της και παρέα να την κάνει. Μα και εκείνη. Μόνο χαρά έδινε και αγάπη και λουλούδια. Ήταν μια εποχή όμως –χειμώνας βαρύς, θαρρώ- που η Πασχαλιά ένοιωσε μόνη. Σκόρπιες σκέψεις έγραφε και τις έστελνε ολόγυρα με το φάκελό της. Λύπη και πολλά γιατί, τριγύριζαν την καρδούλα της. Τα λουλούδια δε μάραιναν, όμως πάγωναν και αρρώσταιναν μαζί της. Λίγες καλές κουβέντες την κράτησαν ζωντανή από μερικούς φίλους που έστελναν με φάκελο και αυτοί. Και εκείνη ζεσταινόταν αυτές τις κρύες στιγμές. ’λλωστε ήταν θέμα χρόνου. Να περάσουν οι μέρες και ο ήλιος και τα συννεφάκι να πάρουν πίσω τον Ουρανό που το σκοτάδι και η βροχή, το κρύο και η νύχτα είχαν κλέψει. Και ύστερα από μέρες. Πέρασε ο χειμώνας. Οι μέρες. Οι εποχές ακόμα. Και τα μαύρα έφυγαν. Και δεν έγιναν άσπρα. Όχι. Ροζ και πορτοκαλί. Φούξια και μωβ έγιναν και η Πασχαλιά άρχισε να φορά τα όμορφά της ρούχα. Τα χαμόγελα και τη γαλήνη. Τώρα η Πασχαλιά ζωγράφιζε στο διαμέρισμά της και έγραφε στο φάκελό της γράμματα που έστελνε παντού. Και όλοι οι Παντού τα διάβαζαν και ήταν χαρούμενοι. Η Πασχαλιά, το κορίτσι της άνοιξης, πέρασε και από τα φακελάκια άλλων και χαμογέλασε και η ζεστή καρδιά της γιάτρεψε και άλλους. Και ο ήλιος και τα λουλούδια άνθισαν. Ακτίνες λαμπερές και ευωδίες όμορφες γέμισαν τα γραμματοκιβώτια και τους δρόμους στη γειτονιά της. Η Πασχαλιά έφερε την άνοιξη. «Καλό μήνα», είπε, με τη γλυκιά της φωνούλα.