καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ

σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από Το μεγαλύτερο blog της πόλης

live your “sourealism” in Greece
Είναι καθημερινή βράδυ σε “στέκι” των βορείων προαστίων, χαρακτηρισμένο σαν μεζεδοπωλείο. Γύρω, κατά κύριο λόγο, άνδρες με την στολή εργασίας, μαύρο κουστούμι, άσπρο πουκάμισο, σκούρα μονόχρωμη γραβάτα, τσάντα laptop στον ώμο. Οι γυναίκες λιγότερες, αλλά κυρίως ξανθιές και νεώτερες – τουλάχιστον έτσι φαίνονταν.
Ο ξένος φιλοξενούμενός μας, εξαιτίας του οποίου επισκεπτόμασταν πρώτη φορά το “στέκι”, εναλλάσσει τα “βουτήγματα” του ψωμιού στο λάδι από το χταπόδι, με μουγκρίσματα που μοιάζουν με κάτι σαν “Oh that’s great , man ..”, αποκαλύπτοντας την Βόρειο Αμερικανική του άγνοια μπροστά στα “Ελληνικά ελέη του Θεού.” Κάθε τόσο γυρνούσε και κοιτούσε τα γύρω τραπέζια τα οποία είχαν καλυφθεί από τεράστιες πιατέλες στις οποίες βρίσκονταν ξαπλωμένες ευμεγέθεις σφυρίδες , φαγκριά αλλά και ταπεινά λαχανικά μπρόκολα , παντζάρια , κολοκυθάκια , αναρωτώμενος προφανώς πώς γίνεται οι Έλληνες να επιφυλάσσουν στον εαυτό τους τόσο “υγιεινή διατροφή” , όντες παράλληλα παχύσαρκοι και σε κακή γενικά φυσική κατάσταση.
Αυτό όμως το οποίο διατύπωσε σαν απορία ήταν, πρώτον γιατί ενώ ήταν ήδη 11.00 το βράδυ ο κόσμος ερχόταν με καταιγιστικό ρυθμό και δεύτερον, γιατί διαρκώς γυρνάμε και κοιτάμε τις νέες αφίξεις.  Στο πρώτο σκέλος της απορίας σχεδόν χλευάστηκε, υπενθυμίζοντάς του τα ελληνικά ωράρια, ενώ στο δεύτερο σταθήκαμε περισσότερο. “Αυτός που βλέπεις είναι ένας από τους πιο προβεβλημένους δημοσιογράφους της χώρας, ενώ αυτός εκεί είναι πανίσχυρος επιχειρηματίας, αλλά η ξανθιά που βρίσκεται δίπλα του, τα είχε με τον μελαχρινό που κατά σύμπτωση κάθεται, στο βάθος, η Ελλάδα είναι μικρή χώρα βλέπεις κ.τ.λ”
Μας ρώτησε τάχα σοβαρά πώς πάνε τα πράγματα με τον Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο της χώρας, την ύφεση, το ποσοστό πτώσης του ΑΕΠ, την καθίζηση  της ζήτησης, την δημοσιονομική πειθαρχία, πως τα “βολεύουμε” βρε αδερφέ. Κάποιοι άρχιζαν να απαντούν σοβαρά για την οικονομική δυσπραγία, τα μαγαζιά που κλείνουν, τον ΦΠΑ που δεν επιστρέφεται, την ραγδαία αύξηση της ανεργίας, την αύξηση των εξτρεμιστικών ενεργειών κ.τ.λ.
Δεν είμαι βέβαιος ότι καταλάβαινε απόλυτα, άλλωστε τον ενοχλούσε και η ένταση της βουής, η οποία όσο περνούσε η ώρα αυξανόταν , συνεπικουρούμενη από τρανταχτά γέλια και βροντώδη σχόλια δυσκολεύοντας την έτσι κι αλλιώς προβληματική -στα αγγλικά – επικοινωνία. Από την άλλη εγώ δεν ήμουν βέβαιος για το αν οι συνδαιτυμόνες μου καταλάβαιναν τον περιρρέοντα σουρεαλισμό αναλύοντας την μιζέρια της κρίσης σε αυτό το περιβάλλον.
Η κορύφωση του “δράματος” δεν άργησε. Ο φιλικός και εξυπνακίστικος τρόπος με τον οποίο ο σερβιτόρος του απευθυνόταν- προφανώς γιατί ήταν ξένος- υποτροπίασε και φέρνοντας τον λογαριασμό , του πέταξε
“m’ friend  Greeks have money …”
Όπως στεκόταν από πάνω μου του απάντησα
” very few of them I assume”
” Τι few ;” μου γυρνάει .
“Λίγοι , λέω, λίγοι τα έχουν..”
“Όλοι ρε , όλοι έχουν..” είπε απόλυτα.
Η βουή ήταν πιά ανυπόφορη , ο ξένος με τα λαδωμένα χείλια είχε γλαρώσει, εγώ φανερά εκτός κλίματος γενικής εφορίας αναλογιζόμουν ότι ο Αλμοδόβαρ θα έπρεπε να αντλεί αποκλειστικά το υλικό του από την Ελλάδα, το λίκνο του σουρεαλισμού και του κίτς .
Δεν ξέρω πόσο ήταν ο λογαριασμός, κάποιος πλήρωσε με πιστωτική της εταιρίας…

οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια