σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από Αmaliada - news
Αλήθειες και ψέματα της «χρεοκοπίας»
Η κριτική που δέχεται η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο κ. Γιώργος Παπανδρέου είναι σε δυο επίπεδα.
Το μεν πρώτο εστιάζεται στο ότι συνειδητά μας παραμύθιασε, γιατί άλλα έταζε στα μπαλκόνια προεκλογικά, ενώ από την «πίσω πόρτα» παζάρευε με το ΔΝΤ και τον κ. Στρος Καν.
Το δεύτερο εστιάζεται στο ότι αυτούς τους μήνες άφησε τα πράγματα να εξελιχθούν έτσι, ώστε να τον «βολεύει» πολιτικά για να βασιλεύει μέσα από το χάος της ύφεσης, που τον εξυπηρετεί για να περάσει αυτά για τα οποία δεσμεύθηκε με το μνημόνιο στους δανειστές μας.
Εν τω μεταξύ, στον παγκόσμιο Τύπο, βοούν οι φωνές για ελεγχόμενη πτώχευση, ή ψαλίδισμα, ή κούρεμα, ή δεν ξέρω εγώ πως το μεταφράζουν στα Ελληνικά τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
Αυτό περιλαμβάνεται στο «σχέδιο» του μνημονίου ... και θελημένα ή χωρίς να το θέλουμε, γινόμαστε νεροκουβαλητές αυτής της πολιτικής, όταν προωθούμε αντιλήψεις και απόψεις τέτοιες, ώστε να χάνει ο κόσμος τις αντοχές του και να «σκύβει» το κεφάλι.
Αν δεν τρομάξει ο Έλληνας με την «χρεοκοπία», πως θα μπορεί να δεχτεί την πώληση των λεγόμενων φιλέτων....
Εάν δεν χαμπαριάσει ο μέσος ψηφοφόρος, ότι το «σύστημα» πάει να χτυπήσει στα βράχια, πως θα μπορεί να δεχθεί να πουληθούν – αξιοποιηθούν, όλα όσα έχει στην λίστα της η κυβέρνηση.
Εάν υποθέσουμε ότι το χρέος της πατρίδας μας είναι 600 δις ευρώ, κανονικά θα έπρεπε να πουλήσουμε ένα ολόκληρο νησί, όπως μας προέτρεπαν Άγγλοι πρώτα και μετά οι Γερμανοί.
Ας υποθέσουμε (ως υπόθεση εργασίας) ότι αυτό το νησί το «δίνουμε» ένα μίλιον ευρώ, πάρτε τα 600 για το χρέος και μας περισσεύουν και 400 δις για να πορευτούμε σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς.
Έλα όμως που δεν μπορούμε να πουλήσουμε νησί, (αλλά μπορούμε να πουλήσουμε όλα τα άλλα) .... και πρέπει να εκποιήσουμε άλλα τμήματα γης (το αεροδρόμιο του ελληνικού λόγου χάρη) ή τις κερδοφόρες ΔΕΚΟ, λιμάνια, αεροδρόμια, και ούτω καθ εξής.
Εάν δεν «σφίξουν» οι κώλοι ... προκοπή δεν θα δούμε... Αυτό προσπαθούν να μας πουν, αλλά το μήνυμα φτάνει αντεστραμμένο στην λαϊκή βάση.
Εν τω μεταξύ στα χρόνια της ύφεσης, ως το 2013 προσπαθούν να κάνουν όλες αυτές τις δομικές αλλαγές, ώστε κάποια στιγμή να πάρει μπροστά η οικονομία.
Επίσης να επισημάνω ότι όλες οι αλλαγές που γίνονται σε καιρούς κρίσης μάλλον είναι προς την σωστή κατεύθυνση, αλλά ο τρόπος είναι που ενοχλεί καθώς το πολιτικό σύστημα παίρνει το χατζάρι και ό,τι βρει το κόβει, δίχως να αξιολογεί το δίκαιο του καθ' ενός από εμάς.
Πως μπορείς να πείσεις τον απολυμένο, ότι η δική του απόλυση είναι για το καλό του συνόλου, όταν βλέπει ότι δεν υφίσταται κοινωνική αλληλεγγύη και αυτός ως άνεργος είναι καταδικασμένος σε αργό θάνατο;
Ο κ. Προβόπουλος, δειλά-δειλά τα ψιλολέει στις διάφορες δημόσιες τοποθετήσεις του, όπως τα έλεγε και ο κ. Γκαργκάνας παλαιότερα. Αυτή η πορεία που ξεκίνησε δεν έχει πισωγύρισμα, δεν είναι διπλής κατεύθυνσης το μνημόνιο αλλά μονόδρομος, δίχως στάση για να ξαποστάσει ο δόλιος ο μεροκαματιάρης.
Το θέμα λοιπόν που τίθεται είναι, ποιος θα διαχειριστεί τις απολύσεις.
Ποια κυβερνητική συμμαχία θα βάλει την υπογραφή της, ώστε να βρεθούν στο δρόμο αρκετοί συμπολίτες μας, που καλώς ή κακώς είχαν βολευτεί σε μια δουλειά και τώρα, άλλοι στα 40 άλλοι στα 50 θα βρεθούνε επί ξύλου κρεμάμενοι.
Γι' αυτό και κανείς δεν θέλει να συγκυβερνήσει με το ΠΑΣΟΚ.
Αυτό πιστεύω είναι και το άγχος της Νέας Δημοκρατίας, μήπως έστω και «κατά λάθος», βρεθεί με εντολή σχηματισμού κυβέρνησης.
Γι αυτό και δεν συνενώνονται οι τράπεζες, που αυτό τον καιρό δέχονται τρελές πιέσεις.
Γιατί θα πρέπει να απολύσουν κόσμο, αλλιώς τι αξία έχει μια συνένωση, εάν είναι να μην μειωθεί το κόστος λειτουργίας τους με μειώσεις προσωπικού και καταστημάτων.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το