καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΤΕΤΑΡΤΗΣ

σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από τΑ κουκουβαγιόπαιδΑ

ανακοινώσεις που πονάνε
Το Σάββατο στις 12:12 το μεσημέρι ο παππούς πέρασε στην άλλη όχθη. Την Δευτέρα έγινε η κηδεία και την Τρίτη, ήρεμη αρκετά, ήρθε η ώρα να το πω στον Παύλο.
Αποφάσισα πως έπρεπε:
- Να το πω όσο πιό νωρίς μπορούσα για να προλάβει να το χωνέψει πριν έρθει η ώρα του ύπνου.
- Να είμαστε σε παιδική χαρά ώστε να παίξει και να εκτονωθεί.
- Να μην είμαστε οι δυό μας. Επειδή με κάθε αγαπημένο του άνθρωπο έχει διαφορετικό κώδικα επικοινωνίας θα είχε πολλαπλούς τρόπους έκφρασης άρα θα πετύχαινε μεγαλύτερη και καλύτερη εκτόνωση του συναισθήματος.
Συναντηθήκαμε, η θεία από την Αμερική, η νονά, ο Τρομερός κι εγώ στην καφετέρια που τον πήγαινε ο παππούς κι έτρωγαν κλαμπ σάντουιτς. Παραγγείλαμε, φάγαμε και μετά έφτασε η ώρα των ανακοινώσεων. Την αρχή έκανε η θεία.
Παυλάκι, ξέρεις γιατί ήρθα από την Αμερική τόσο σύντομα;
Για να μου κάνεις έκπληξη.
Και για αυτό αλλά και για κάτι άλλο.
...
Ξέρεις πως ο παππούς ήταν πολύ άρρωστος. Και ήταν και πολύ μεγάλος, είχε γεράσει πολύ και...
Καλά, καλά. Άστα αυτά τώρα. Πάμε να παίξουμε.
Όχι Παυλάκι, δεν είναι ώρα για παιχνίδι. Θέλω να σου πω ότι ο παππούς δεν είναι πια μαζί μας. Έφυγε.
Και πού πήγε;
Παύση. Βλέποντας τα δύσκολα αποφασίζω να πω εγώ τη δύσκολη λέξη.
Αγάπη μου, ο παππούς ήταν πολύ άρρωστος και μεγάλος. Πέθαινε.
Δεν θέλω να πεθάνει ο παππούς μου κι η γιαγιά μου.
Δεν πέθανε η γιαγιά αγάπη μου. Η γιαγιά είναι σπίτι και σε περιμένει. Ο παππούς πέθανε που ήταν άρρωστος και πολύ πολύ μεγάλος.
Σχεδόν έτοιμος να κλάψει λέει με δύναμη...
Δυτυχώς που έχω δύο γιαγιάδες κι έναν παππού.
Ναι αγόρι μου.
Πάμε τώρα να παίξουμε στα ξύλινα επιτέλους;
Το δύσκολο μέρος είχε μόλις τελειώσει και τελικά δεν ήταν τόσο δύσκολο όσο φοβόμουν.


οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια