αναδρομές - Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ

ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 14 Νοεμβρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕ ΝΑ ΣΩΣΕΙ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΤΟΥ

Μόλις είχε σβήσει το πούρο του και δεν είχε καμία όρεξη να ανάψει επόμενο. Σε μια στιγμή αμηχανίας έπαιξε το μπεγλέρι του και ύστερα το μόνο που ακουγόταν ήταν οι τριβές της δερμάτινης καρέκλας με το σώμα του.
Ήξερε ότι ήταν πανίσχυρος και τίποτα δε μπορούσε να του στερήσει αυτήν την αυτοπεποίθηση που μετά από τόσα χρόνια, τόσα μαθήματα, τόσες αναποδιές, είχε κερδίσει.
Για εκείνον ήταν μια ακόμη δουλειά. Είχε υπόψην του όλα όσα χρειαζόταν για να φέρει σε πέρας την αποστολή του. Μελετούσε τις τελευταίες λεπτομέρειες ενώ διέκοπτε με μια δροσερή γουλιά από το martini με το λιωμένο πλέον, πάγο. Όλα ήταν όπως είχε προγραμματίσει. Βάση σχεδίου.
Την απόλυτη ηρεμία στο γραφείο του διέκοψε ένα μήνυμα στον υπολογιστή του. «Κρατάω την γυναίκα και την κόρη σου. Σταματάς – σταματώ».
Είχαν αφαιρέσει τη συσκευή δορυφορικού εντοπισμού που είχε τοποθετήσει στην κόρη του. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα ένοιωθε εντελώς ευάλωτος. Η ισχύς του ήταν πλέον αδυναμία και οι γνώσεις του άχρηστες. Κάποιος ήξερε τόσα ώστε να είναι επικίνδυνος για την προσωπικότητά του. Η ανωνυμία που χαρακτήριζε τις δουλειές του ποτέ δεν τον είχε προδώσει ως τώρα.
Από την άλλη δεν ήταν απλό να αφήσει τη δουλειά του. Τόσα μυστικά, τόσοι κίνδυνοι να ελλοχεύουν. Σηκώθηκε αποφασιστικά και φόρεσε τα μαύρα. Δεν είχε άλλη επιλογή.
Έφυγε με αγωνία και άγχος από το γραφείο του και χάθηκε στο σκοτάδι. Ήξερε εκ των προτέρων που θα τους έβρισκε, όμως πως θα τους προσέγγιζε; Εκείνοι ήταν αδίστακτοι και όσο και αν τον φοβόντουσαν δε θα δίσταζαν να σκοτώσουν την οικογένειά του.
Ήταν μια μεγάλη κακοδιατηρημένη αποθήκη, χαμένη σε ένα μικρό αλλά πυκνό δασάκι. Η νύχτα ήταν σύμμαχος του στην προσπάθεια του να υπερασπιστεί την οικογένεια του. Πάντα ήταν.
Σε δευτερόλεπτα είχε το σώμα του στον τοίχο. Έσκυψε το κεφάλι και οι σκέψεις του διαδέχονταν η μία την άλλη για το τι ακριβώς θα έκανε.