Χριστός Ανέστη. Πάντα περίμενα με προσμονή την χρονιά που θα πήγαινα σχολείο για πρώτη φορά. Τότε που θα φορούσα την φρεσκοπλυμένη μου στολή και θα αγόραζα τα πολύχρωμα τετράδια στην πολύχρωμη σάκα μου. Ήταν τέτοια η προσμονή που τα χρόνια πέρασαν και η μέρα ήρθε. Η πρώτη μου διαπίστωση ήταν πως όλα τα παιδιά ήμασταν… ίδια. Ίδια ρούχα, ίδιο βλέμμα, ίδια εμφάνιση. Έτσι ξεκίνησε το σχολείο. Με μια παρέλαση ίδιων στρατιωτών στον πόλεμο για.. τι; Για μια γνώση δοσμένη με κανόνες, περιορισμούς ολιγαρχίας και παραλογισμού. Ένας καθωσπρεπισμός χωρίς όραμα. Αν είναι έτσι η παιδεία σας, αν είναι έτσι το σχολείο σας, τότε δεν την χρειάζομαι την εκπαίδευση σας, δεν την χρειάζομαι άλλη χειραγώγηση δε θέλω άλλο σκοτάδι από την ειρωνεία σας. Αν εσείς είστε οι δάσκαλοι, τότε αφήστε με μονάχο. Έτσι κι αλλιώς δεν είστε παρά ένα ακόμη τούβλο πάνω στον τοίχο.
Και τότε ακούω τη φωνή κι άλλων. Στην αρχή όλοι μας ψιθυρίζαμε. Μα να τώρα που ενώσαμε τις φωνές μπορούμε να φωνάξουμε δυνατά πως δε θέλουμε τέτοια εκπαίδευση, δε θέλουμε άλλη χειραγώγηση των σκέψεων μας, όχι άλλη σκοτεινή ειρωνεία στις τάξεις. Εσείς εκεί οι καθηγητές, επιτέλους! Αφήστε μας μονάχους. Αφήστε τα παιδιά στην ησυχία τους. Έτσι κι αλλιώς δεν είστε παρά ένα τούβλο από τον τοίχο. Μόνο έτσι μπορούμε να ορθώσουμε ανάστημα και να σηκωθούμε. Να επαναστατήσουμε σε ένα ξηρό, μαυρόασπρο σχολείο με αράχνες στις γωνίες. Όχι! Φτάνει πια! Ας καταστρέψουμε ότι μας κρατάει εκεί πίσω ακόμα κι αν εκείνοι φωνάζουν. Δεν έχουμε ανάγκη πια. Είμαστε ενωμένοι και καταστρέφουμε καθετί παλιό. Δεν ακούμε πια ότι κάναμε λάθος, ούτε να επαναλαμβάνουμε εκατό φορές την ίδια φράση. Θέλουμε το γλυκό πριν φάμε το φαγητό μας. Θέλουμε να στεκόμαστε όρθιοι με λυγισμένα τα πόδια. Στο κάτω-κάτω εμείς είμαστε το μέλλον. Όχι εσείς. Εμείς θα καθορίσουμε το αύριο του τόπου.
Δεν έχουμε ανάγκη από την εκπαίδευσή σας. Δεν έχουμε ανάγκη από την χειραγώγησή σας. Όχι άλλη ειρωνεία στις αίθουσες. Αφήστε επιτέλους τους μαθητές σας ήσυχους. Εσύ δάσκαλε. Άφησέ μας μονάχους. Έτσι κι αλλιώς είσαι ένα τούβλο απ’ τον τοίχο :[
πρόκειται για την αποκωδικοποίηση του κλασικού "Another Brick in the Wall" που χωρίστηκε σε τρία κομμάτια και ερμηνεύτηκε από τους Pink Floyd το 1979 :[
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι στίχοι εντοπίζουν και αντιδρούν στον ορθολογισμό που χαρακτηρίζει τον κάθε εκπαιδευτικο μηχανισμό
ΑπάντησηΔιαγραφήο οποίος αφιερώνει απο ελάχιστο εως καθόλου προσοχή στον κόσμο των συναισθημάτων.
Που καταπιέζει την δημιουργικότητα τη φαντασία,την επαφή με το γνήσιο εαυτό των παιδιών.
Το σύστημα που τα θέλει ερμητικά κλεισμένα μεσα στο κεφάλι τους ασυντόνιστα με τα συναισθήματά τους.
Το σύστημα που επιβάλει αναγκαστικούς κώδικες ηθικής και πειθαρχημένης συμπεριφοράς, κλεβοντας την ζωτικότητά τους.
Αψυχα-άβουλα τουβλα στο οικοδόμημα του.
Αλλα...τo Θεμα δεν είναι πως αποκωδικοποιείς εσυ κι εγω το μύνημα αυτών των στίχων Υann.
Το θέμα είναι πως το εξέλαβε η κυβέρνηση πρόσφατα.
Να! μας το φωνάζουν τα παιδιά,είπε η Αννα"Δεν έχουμε ανάγκη από την εκπαίδευσή σας"
Εμπρός λοιπόν ας γκρεμίσουμε τα σχολεία και να διώξουμε τους δασκάλους.
Ας τ`αφήσουμε να χαθούν σε "όμορφο μουδιασμα"....
http://www.youtube.com/watch?v=YQWszrZHBPI
Πάμε στοίχημα οτι μια μέρα θα τα μοιράζουν δωρεάν?
??? 3 προβληματίστηκαν:Υannidakis,Lydia,Yannidakis.
ΑπάντησηΔιαγραφήH katabran ποιά είναι απ τους δυό μας?
:[ lydia1196
ΑπάντησηΔιαγραφή///να σημειώσω πως εκ παραδρομής σημειώθηκε διαφορετικό όνομα απόκρισης, εξαιτίας προηγούμενης απάντησης και το οποίο διορθώθηκε κατόπιν της εύστοχης παρατήρησης σου. Ευχαριστώ///
το yannidakis είναι ιστολόγιο διαπιστευμένο από το Υπουργείο Παιδείας και έχω την ευκαιρία να ενημερωθώ πλήρως για το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεων του "νέου σχολείου" το οποίο και παρουσιάζω σταδιακά στη σελίδα. Έχω δηλώσει ξεκάθαρα πως στηρίζω το σχέδιο, το οποίο βασίζεται στο εκπαιδευτικό σύστημα της Σκανδιναβίας και της Καλιφόρνια που θεωρούνται τα καλύτερα στον κόσμο. Ποτέ δεν είναι εύκολο, απαιτούμε όμως μακροχρόνια να είναι αποτελεσματικό, ένα μεγάλο τούβλο στον τοίχο :[