καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΚΥΡΙΑΚΗΣ


σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από AATON

Η Ελλάδα του τρόμου
Πάντα πέντε τουλάχιστον πάνω
σε έναν, ποτέ λιγότεροι!
Όταν ένα κράτος, για να επιβάλλει την τάξη, εξαπολύει τα ΜΑΤ, επιβεβαιώνει εμπράκτως, πως επικρατεί χάος, αναρχία και αταξία. Όταν ένα κράτος για ψύλλου πήδημα στέλνει τα ΜΑΤ, επιβεβαιώνει περίτρανα, πως έχασε τον έλεγχο τελείως.
Αν κάποιος ηγέτης θέλει να μην υπάρχει βία, τότε κάνει τα πάντα να ελαχιστοποιήσει τα αίτια που θα την προκαλούσαν.
Παράδειγμα, κυβερνάει δίκαια, δεν επιτρέπει κλεψιές κι απάτες εις βάρος του λαού απο τα στελέχη του, βάζει φυλακή τους ενόχους δίχως να υπολογίζει πολιτικό κόστος, και δεν προκαλεί το αίσθημα οργής του λαού.
Η ιστορία μέχρι σήμερα, μας έδειξε άλλα. Ακριβώς τα αντίθετα.
Τρείς τέσσερις οικογένειες να αλλάζουν την μπάλα πάσα-πάσα, να σκούζουν "έξω ο βασιλιάς" και να μιλάνε για ανύπαρκτες δημοκρατίες.
Όλοι μαζί, χαντάκωσαν τη χώρα και το λαό της, σε σημείο να βρεθούν υπόδουλοι αναίμακτα, δίχως να ανοίξει ρουθούνι. Ποιοί; Οι απόγονοι εκείνων που κράτησαν Θερμοπύλες, Σαλαμίνες και οχυρά Μεταξά. Οι απόγονοι των Μυρμιδόνων, του Κολοκοτρώνη και των ηρώων του 40.
Έκαναν έναν περήφανο λαό, να έχει σκύψει το κεφάλι από ντροπή, να έχει πνιγεί στα χρέη και γεμάτος
Η κοπέλα έτρεχε να βρει καταφύγιο
και αυτοί την σάπισαν στο ξύλο
ηττοπάθεια, να τραβά τον Γολγοθά του.
Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, να τον χλευάζουν και να τον ειρωνεύονται, κατηγορώντας τον κι από πάνω ως κλέφτη και ως κλεπταποδόχο. Ποιοι; Οι "μαζί τα φάγαμε"..
Για όσους δεν γνωρίζουν κάποια πράγματα για τα περιβόητα ΜΑΤ, ας πούμε λίγα περιληπτικά.
Τα ΜΑΤ, είναι ειδικές μονάδες καταστολής της βίας, ..δια της βίας. 
Από μόνο του δηλαδή, είναι κάτι το παράλογο. Ποτέ δεν πολεμάς την βία με βία. Απλά την φουντώνεις περισσότερο. Σαν να λέμε, πολεμάμε τα ναρκωτικά, πουλώντας ναρκωτικά.
Ως γνωστόν φυσικά, τα ΜΑΤ είναι το ΠΡΟ-τελευταίο χαρτί κάθε κυβέρνησης.
Μετά από τα ΜΑΤ, έρχεται ο στρατός, ο οποίος είναι ο "Άσσος στο μανίκι" κάθε κυβερνήτη μιας χώρας. Ο στρατός και ο στρατιωτικός νόμος που επιβάλλει, η λεγόμενη χούντα.
Επειδή γνωρίζω από παραγωγικές σχολές του στρατού, το τι πλύση εγκεφάλου δέχονται όσοι είναι δόκιμοι των σχολών αυτών, μπορώ εύλογα να φανταστώ και την πλύση εγκεφάλου που γίνεται στους αστυνομικούς των ΜΑΤ, ειδικά όταν δεν έχουν και πολύ απο δαύτο. Ξεπλένεται πολύ γρήγορα, που μοιάζει αόρατο 
Με μια όμως διαφορά.
Ενώ στις στρατιωτικές σχολές, ο εχθρός είναι πάντα ο τακτικός (η και άτακτος) στρατός από κάποιο άλλο κράτος, στα ΜΑΤ ο εχθρός, είναι ο ίδιος τους ο συμπολίτης.  Τι άτακτος και τι φρόνιμος.. Δεν είσαι ΜΑΤατζής; είσαι εχθρός!
Ενώ στο στρατό δίνεις όρκο να προστατεύεις τους αμάχους, (γυναικόπαιδα και άοπλους ηλικιωμένους) στα ΜΑΤ ορκίζεσαι να  χτυπάς ασύστολα ότι κινείται μπροστά σου, αδιακρίτως φύλου, ηλικίας, επαγγέλματος, θέσης και χρώματος.
Δεν φτάνανε οι ροπαλιές, έπρεπε 
να τον κλωτσήσει και στο πρόσωπο
Πλέον μιλάμε για μια τυφλή βία. Μια βία, η οποία μόνο βία μπορεί να φέρει, τίποτε άλλο, και σίγουρα ποτέ κάτι το καλό.
Εγώ πάντως, προσωπικά, ποτέ δεν είδα κάτι το καλό να βγαίνει από ένα ανοιγμένο κεφάλι, εκτός από αίματα.
Κρυμμένοι πίσω από κράνη και μάσκες, καλυμμένοι πίσω από ασπίδες, οπλισμένοι σαν αστακοί, χτυπάνε όποιον φτάνει το ρόπαλό τους, αδιαφορώντας αν τον  πονέσουν μέχρι λιποθυμίας με το χτύπημά τους, αν τον σκοτώσουν, η αν τον τραυματίσουν.
Αυτό δε που κάνει σε όλους τρομερή εντύπωση όταν βλέπουμε σκηνές σε διάφορα Video εδώ κι εκεί, είναι το μίσος με το οποίο χτυπάνε τα θύματά τους, γιατί περί θυμάτων μιλάμε.
Αν κάποιος τους πει οτιδήποτε, θα σου απαντήσουν με το χιλιομασημένο πλέον και άνοστο "εμείς που βάζουμε τα κορμιά μας μπροστά στον κίνδυνο", και "κάνουμε επικίνδυνο επάγγελμα".
Χέστηκα!
Δεν σας υποχρέωσε κανένας να διαλέξετε αυτό το επάγγελμα. Ας γινόσασταν οικοδόμοι. Γιατί πήγατε και γίνατε αστυνομικοί; Με ποια κριτήρια; Γιατί αστυνομικοί και όχι κάτι άλλο;
Και από τη στιγμή που αποφασίσατε να πάτε στην αστυνομία, δεν γνωρίζατε πως έχει κινδύνους το επάγγελμα; Γιατί δεν αλλάξατε γνώμη;
Κάποιοι επίσης λένε πως, στα ΜΑΤ δεν σε ρωτάνε αν θέλεις να πας, απλά σε στέλνουν και πας. 
Ξαναχέστηκα!
Υπάρχει πάντοτε η λύση της παραίτησης κύριοι. Δεν θέλεις; Δεν πας, και απλά παραιτείσαι. Γιατί κανένας σας δεν παραιτείται όμως; Το ψωμάκι και η καραβάνα από το δημόσιο; Και τόσες χιλιάδες λαού που ΔΕΝ είναι στο δημόσιο, πως ζουν; Πεινάνε; Πεινάστε και σεις. Τουλάχιστον θα είστε με το κεφάλι ψηλά. Δεν θα χρειάζεται να χτυπάτε γυναικόπαιδα, ούτε θα δολοφονείτε άοπλους νέους και νηστικούς γερόντους, για να ζήσετε εσείς και οι οικογένειές σας, βυθίζοντας τις οικογένειες άλλων στο πένθος.
Γιατί ως τώρα, δεν σας είδαμε να πιάνετε κανέναν αναρχικό. Μαθητές, κοπέλες, παιδιά και γερόντια βαράτε. Ειδικά με τις γυναίκες και τους μαθητές, βλέπουμε ένα ιδιαίτερο μίσος.. Γιατί;
Πιάνετε κάποιον, και επειδή τον κυνηγήσατε για 4-5 λεπτά και λαχανιάσατε, μόλις τον πιάσετε, τον σαπίζετε στο ξύλο για να βγάλετε το άχτι σας. 
Η λύση είναι πιο απλή.
Κόψτε το τσιγάρο, και εξασκηθείτε περισσότερο στο τροχάδην.
Και αυτό το τελευταίο, να το προσέξετε ιδιαίτερα, γιατί με την ειδεχθή συμπεριφορά σας, θα έρθει η μέρα, που το μόνο που θα σας σώσει απο κανένα γερό λιντσάρισμα, θα είναι τα πόδια και η αντοχή σας.
Ο καιρός έχει περίεργα γυρίσματα, μην το ξεχνάτε!
Αν οι δημοκρατίες σας επιβάλλονται με τα ΜΑΤ, προτιμώ να έχω έναν Βασιλιά, με το στρατό του, που σίγουρα θα μου στοίχιζε και λιγώτερα απο τους Έλληνες πολιτικούς ως τα σήμερα. 
Ή έστω μια χούντα. Τουλάχιστον ο στρατιώτης, έχει περισσότερο μυαλό και φιλότιμο.


  οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια