προβληματισμός δευτέρας - CASE STUDY: ΡΑΒΕ ΞΗΛΩΝΕ Η ΧΡΕΩΚΟΠΙΑ ΠΛΗΣΙΑΖΕΙ (ΚΛΩΣΤΟΥΦΑΝΤΟΥΡΓΙΑ)

Χριστός Ανέστη. Αυτόν τον μήνα θα προσεγγίσουμε το ζήτημα του Χρηματιστηρίου. Όχι καθαυτό, αφού δεν είμαι ούτε τεχνοκράτης, ούτε οικονομολόγος, αλλά με βάση την επιρροή του στον επιχειρηματικό κλάδο.

Η ιστορία ξεκινά όμως κάπου στο 1950 και ύστερα όταν ο Χριστόδουλος Λαναράς αποφάσισε να διευρύνει τη δραστηριότητά του στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας καθότι αποτελούσε ο συνεχιστής μιας οικογένειας που πήγαινε πίσω 6 γενιές με αυτήν την απασχόληση. Ο Χριστόδουλος Λαναράς δραστηριοποιήθηκε στην Νάουσα όπου και έγινε για τη μεν Ελλάδα (και Βαλκάνια ίσως) το σύμβολο της κλωστοϋφαντουργίας, για την μεν Νάουσα ο προστάτης και ευεργέτης της πόλης μιας και είχε λύσει για τα καλά στην περιοχή το ζήτημα της ανεργίας, δημιουργώντας παράλληλα σε πολλά έργα στην περιοχή.

Η επόμενη μέρα του επιχειρηματία, τον ήθελε να ετοιμάζει την διαδοχή του με τον υιό του, Θωμά Λαναρά να είναι εκείνος που τον διαδέχτηκε. Βέβαια, στην πορεία διαπιστώθηκε πως οι δύο άνδρες είχαν εντελώς διαφορετικό πρότυπο διοίκησης της επιχείρησής τους. Ο Θωμάς Λαναράς ενδιαφερόταν πολύ για το χρηματιστήριο σε μια περίοδο που η Σοφοκλέους ήταν ότι πιο καυτό και μοδάτο μπορούσε να συναντήσει κανείς στα οικονομικά και τις επιχειρήσεις. Έτσι, εκμεταλλεύτηκε το υγιέστατο όνομα της επιχείρησής του και το επιχειρηματικό του δαιμόνιο και κατάφερε με απλές αλλά αποτελεσματικές τακτικές να γίνει ο βασιλιάς του χρηματιστηρίου! Μάλιστα, το γεγονός της ελλιπέστατης νομοθεσίας γύρω από την προστασία των παικτών, ενίσχυσε την ξέφρενη κερδοφορία του επιχειρηματία.

Αναμφισβήτητα ο Λαναράς αύξησε τα κέρδη του –εκείνη την εποχή- πέρα από κάθε προσδοκία και αυτό που έκανε, ήταν να εξαγοράσει εταιρείες όπως τα “Κλωστήρια Ναούσης”, “Γιαννούσης”, “Fanco”, “Κλωστοϋφαντήρια Δούδου”, αλλά και να δοκιμάσει την τύχη του στον παντελώς άγνωστο (για εκείνον) κλάδο της τεχνολογίας με τις  “Lannet” και “Lantec¨. Ο Λαναράς αγνόησε την είσοδο της κινεζικής αγοράς που από την αρχή έδειξε πόσο απειλητική είναι και όταν κοντά στο 2000 έγινε η γνωστή φούσκα του Χρηματιστηρίου, ο Λαναράς άρχισε να μετρά ζημιές. Η μία επιχείρηση μετά την άλλη, έκλειναν με την Lannet να κάνει αίσθηση. Η πιο πρακτική λύση ήταν να παρατήσει την Ενωμένη Κλωστοϋφαντουργία και να παραμείνει στην εταιρεία του την οποία ακόμα και σήμερα προσπαθεί να διασώσει έχοντας λάβει υπέρογκα ποσά σε δάνεια από τράπεζες και χρηματοδοτήσεις για αναδιάρθρωση. Το ποσό που οφείλει σήμερα ο Λαναράς μέσω των επιχειρήσεών του ανέρχεται στα διακόσια εκατομμύρια ευρώ και φυσικά το μόνο που έχει μείνει να θυμίζει την παλιά του αίγλη είναι οι αναμνήσεις του.

Παρότι υπήρξε βοήθεια από διάφορους φορείς, ο Λαναράς μετά το αρχικό σοκ, υπέδειξε ιδιαίτερη κωλυσιεργία δείχνοντας για μια ακόμη φορά αυτό που πολλές φορές έχω γράψει στην ενότητα τούτη, πως τα κέρδη είναι καλά μόνο όταν επενδύονται σωστά. Σε αυτήν την περίπτωση ένας ακόμα ελληνικός κλάδος αφέθηκε στο έλεος ενός κακού διαχειριστή απλά και μόνο επειδή ήταν γόνος ενός σπουδαίου επιχειρηματία. Ήταν όμως άπληστος, φιλόδοξος και αχόρταγος με συνέπεια να ηττηθεί οικτρά.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΠΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΟΥ ΣΤΙΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ :[