προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΜΑΙΟΥ: e-ΡΩΤΑΣ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ (μέρος 1/3)

Μια φορά σε έναν καιρό, μέσα στο χιονισμένο τοπίο του Κρίστιανσαν, η Ολίβια θα κάνει τη συνηθισμένη διαδρομή σχολώντας από τη δουλειά. Θα πάρει τα δύο της παιδιά από το σχολείο και θα φτάσουν στο σπίτι όπου εκεί θα ξεκινήσει μια νέα σελίδα στη μέρα της, ως μητέρα και νοικοκυρά αυτή τη φορά. Η Ολίβια είναι ψηλή και ασυνήθιστα μελαχρινή για νορβηγίδα, ενώ τα μάτια της είναι εκφραστικά λέγοντας σου πράγματα που το στόμα δεν τολμά να μαρτυρήσει. Ευτυχώς τα παιδιά δε γνωρίζουν ακόμα να εξηγούν το μυστήριο βλέμμα της.

Η Ολίβια περίμενε καρτερικά να κοιμηθούν τα παιδιά της, για να ξεκινήσει μια ακόμη πλευρά της ζωής της. Ανοίγει το φορητό υπολογιστή της και μετατρέπεται σε «σκοτεινό άγγελό». Είναι το όνομά της στα κοινωνικά δίκτυα στα οποία συμμετέχει το βράδυ στο διαδίκτυο, μετατρέποντας τον εαυτό της σε κάτι ιδεατό, υπέροχο, ονειρικό, αλλά όχι ψεύτικο με βάση το χαρακτήρα της. Μέσα στο διαδίκτυο έχει αποκτήσει μόνο φίλους. Το «σκοτεινός άγγελος» είναι μια ασπίδα την οποία κρύβει τον πόνο που νοιώθει όταν σκέφτεται τη ζωή της. Ναι, γιατί μια μητέρα με δύο παιδιά που την έχει παρατήσει ο άντρας της, δεν είναι ποτέ εύκολο. Ξαφνικά η Ολίβια έγινε μητέρα και πατέρας ανάμεσα σ’ όλα τ’ άλλα. Ο σκοτεινός άγγελος είναι η διέξοδός της. Άλλωστε η επικοινωνία με αγνώστους μπορεί συχνά να είναι λυτρωτική.

Σε μία από αυτές τις βραδιές γνώρισε τον «λευκό άγγελο». Ήταν μία από τις δεκάδες επαφές της εδώ και καιρό, όμως ποτέ δεν είχε δώσει σημασία στην ομοιότητα του τίτλου του. Ήταν όμως η ταύτιση απόψεων σε ένα πρόσφατο διαδικτυακό θέμα, που της κέντρισε το ενδιαφέρον. Συνομιλώντας για λίγο μαζί του, κατάφερε να του αποσπάσει αρκετά μυστικά από τη ζωή του. Βλέπετε ο λευκός άγγελος ήταν και για εκείνον μια «μάσκα» που χρησιμοποιούσε τις νύχτες για να καμουφλάρει τον πόνο του. Κι αυτός χωρισμένος, με δύο παιδιά, προσπαθούσε ακόμα να βρει τις ισορροπίες του σαν άντρας, σαν άνθρωπος, μακριά από την άλλοτε οικογενειακή θαλπωρή του.
- «Βλέπω πως είσαι από το Κρίστιανσαν. Για φαντάσου! Πόσο μικρός είναι ο κόσμος. Κατάγομαι από εκεί κοντά σκοτεινέ άγγελε. Μένω εδώ και πολλά χρόνια στο Μόναχο όπου ήρθα για να σπουδάσω και έκτοτε παντρεύτηκα, εργάζομαι, έκανα οικογένεια. Έχω αρκετά χρόνια να έρθω στο Κρίστιανσαν. Μου έχει λείψει εκεί».
- «Αν περνάς καλά εκεί, καλύτερα να μείνεις εκεί, φίλε μου», του απάντησε κοφτά η Ολίβια. «Το Κριστιανσαν είναι πια μια πόλη του πόνου και της απαξίωσης» συνέχισε.

Οι δυο τους μιλούσαν για ώρες, όταν ο ως τώρα θετικός και αισιόδοξος λευκός άγγελος της αποκάλυψε μερικές αλήθειες για τον εαυτό του: «Ξέρεις, είμαι κι εγώ χωρισμένος. Η ζωή μου είναι μια κόλαση που λυτρώνεται μόνο τις μέρες που έχω τα παιδιά μου. Δεν με κρατάει τίποτα πια εδώ, παρά μόνο αυτά. Με λένε Λίαμ» δήλωσε ολοκληρώνοντας τη σκέψη του και αφήνοντας αποσβολωμένη την Ολίβια. Ως εκείνη τη στιγμή ήξερε τον λευκό άγγελο, ως τον άνθρωπο με τη λύση για όλα, με την θετική ενέργεια, όμως ξαφνικά έβλεπε ένα δεύτερο εαυτό της, αποτυπωμένο στην οθόνη του υπολογιστή της και ζωντανό κάπου εκεί έξω. Ποια θα μπορούσε να είναι η συνέχεια για τους δυο τους;

:[
διαβάστε το δεύτερο μέρος του Μύθου, την ερχόμενη Παρασκευή, στις 13 Μαΐου