ΤΟ ΠΟΛΥΕΡΓΑΛΕΙΟ ΤΟΥ ΣΗΜΕΡΑ ΟΝΟΜΑΖΕΤΑΙ ΓΥΝΑΙΚΑ (μέρος 6) σύγχρονες γυναίκες αναζητούν ανύπαρκτους άντρες

Πρόσφατα προβληματίστηκα όταν σε μια συζήτηση τέθηκαν μερικά κοινωνικά θέματα τα οποία όλα δείχνουν πως σχετίζονται με την εξέλιξη της κοινωνίας. Πριν σας μεταφέρω τον προβληματισμό μου, θα συμφωνήσετε κι εσείς πως όντως η κοινωνία έχει μετεξελιχθεί. Ας μην μπούμε στη διαδικασία να κρίνουμε εκ των προτέρων αν η εξέλιξη είναι καλή ή όχι.

Γυναίκες. Γυναίκες επιτυχημένες με πλούσιο βιογραφικό, σπουδαίες επαγγελματικές επιτυχίες, αξιοζήλευτη καριέρα με πολλά ταξίδια στο εξωτερικό για σπουδές και συνέδρια. Γυναίκες που θυσίασαν τη σιγουριά του γονιού και της καλοπέρασης για να επενδύσουν πρωτίστως τα χρόνια τους στην μόρφωση και την επαγγελματική καταξίωση. Και μάλιστα αποδείχτηκαν τόσο ικανές και δυναμικές που τα κατάφεραν. Κανένα από τα παραπάνω όμως δεν έχει σημασία όταν συναναστρέφεσαι μαζί τους μιας και καμία μορφή εγωιστικής ανωτερότητας δεν τις χαρακτηρίζει. Απλές, κοινωνικές, η ψυχή της παρέας, απέχουν αρκετά από τη λανθασμένη εντύπωση του “φυτού” τις υπερβολικής μόρφωσης και παθιασμένης καριέρας. Κι όμως. Αυτές οι γυναίκες-πρότυπα αντιμετωπίζουν βασικά κοινωνικά προβλήματα με την διαφορά πως δεν τα προκαλούν εκείνες.

Το πρόβλημα είναι καθαρά… αντρικό. Άντρες που προσεγγίζοντας όμορφες κοπέλες αντιλαμβάνονται κάποια στιγμή πως εκείνες ξεπερνούν τα τριάντα και μάλιστα; Εξαιτίας της μόρφωσης και της καριέρας. Θανάσιμος συνδυασμός! Τα πρώτα -άντα με πτυχία και εργασιακή εμπειρία ανώτερη του αρσενικού πολιορκητή αποτελούν ένα βασικό φραγμό στον άντρα με κόμπλεξ κατωτερότητας. Και ξαφνικά απομακρύνεται. Είναι σημαντικό να εξετάσουμε το κατά πόσο η γυναίκα θα αποφύγει να περιαυτολογήσει για να μην τρομάξει τον άντρα και εκεί με διακόπτει ευγενικά η Γιούλη αναρωτώμενη αν πρέπει να ντρέπεται για τις επαγγελματικές, κοινωνικές και ερωτικές κατακτήσεις της ζωής της απλά και μόνο για να μην τρομάξει ένας γοητευτικός κύριος. Ε, όχι κύριε! Προφανώς ένας τέτοιος άντρας δεν αξίζει να βρίσκεται στο πλευρό αυτής της γυναίκας. Πολύ φοβάμαι πως η Γιούλη έχει δίκιο. Και λίγο πριν σταματήσουμε να προβληματιζόμαστε για το θέμα, ρίχνω στο τραπέζι το τελευταίο χαρτί υπεράσπισης του είδους μου. Μήπως οι άντρες παρέμειναν αναλλοίωτοι μέσα στα χρόνια ανίκανοι να ακολουθήσουν την εξέλιξη της γυναίκας;

Και καταλήγουμε απ’ όπου ξεκινήσαμε. Στον προβληματισμό. Γιατί το παραπάνω δεν είναι ένα συμπτωματικό παράδειγμα που έτυχε να ακούσω. Είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που φανερώνει τους σύγχρονους τριαντάρηδες και πάνω. Φοβισμένοι, γεμάτοι από προκαταλήψεις, φθείρουν στοιχεία του αντρισμού τους, γυρεύοντας την ικανοποίηση της επικράτησης σε πιο… εύκολες λύσεις όπως είναι οι μικρότερες ή “αμφιλεγόμενες” κοπέλες, για σχέσεις “fast food”. Οι γυναίκες άλλαξαν, αλλά υπάρχουν. Οι άντρες εξαφανίστηκαν ανίκανοι να ακολουθήσουν;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΠΟΝΕΙΜΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΣΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ :[