αναδρομές - Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΥΨΩΜΑΤΟΣ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10 Απριλίου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: Η ΚΟΡΗ ΤΟΥ ΥΨΩΜΑΤΟΣ

Μια φορά σε έναν καιρό η μικρή Ηλία περίμενε με αγωνία αυτήν την ημέρα της Παρασκευής. Το σχολείο θα έκλεινε και εκείνη θα μπορούσε να δει και πάλι τους γονείς της για τις ημέρες των διακοπών του Πάσχα!
Η Ηλία είχε γεννηθεί σε ένα ύψωμα έξω από ένα χωριό, εκεί που σε ένα φτωχικό σπιτάκι έμενε με τους γονείς της. Εκεί στο βουνό είχανε πολλές κοτούλες, γουρουνάκια, προβατάκια και κατσικάκια. Κάθε λογής κηπευτικά, αλλά καθόλου ρεύμα και άλλες σύγχρονες ευκολίες.
Η Ηλία πήγαινε σχολείο στην κοντινότερη πόλη που ήταν όμως πολύ μακριά και έτσι έμενε στη θεία της. Έβλεπε τους γονείς της μονάχα στις διακοπές από το σχολείο και έτσι σήμερα ήταν πολύ χαρούμενη.
Φτάνοντας στο μικρό της σπιτάκι οι γονείς της, την περίμεναν με χαμόγελα και κλάματα χαράς. Η Ηλία είχε γίνει τώρα δεκαέξι χρόνων. Ολόκληρη κοπέλα! Την αγκάλιασαν, την έσφιξαν και άρχισαν να τη ρωτούν τα νέα της.
Η Ηλία ήταν πολύ χαρούμενη, όμως αυτή τη φορά κάτι μέσα της είχε γκρεμιστεί. Είχε εξιδανικεύσει το σπιτάκι της και τώρα αισθανόταν άσχημα. Η αλήθεια είναι ότι της έλειπε η το σπίτι της θείας της. Η ζωή στην πόλη. Οι παρέες της. Ίσως το νέο αίσθημα που είχε με το αγόρι από το σχολείο.
Δεν την εντυπωσίαζε πια το καταπράσινο λιβάδι και η τυρόπιτα της μαμάς που η μυρωδιά της έφτανε ως την πόλη. Διαπίστωσε πως βαριέται να ακούει τις ιστορίες του πατέρα της από το βουνό. Οι γονείς της δε σταματούσαν λεπτό να μιλούν. Είχαν όμως να δουν τρίτο άνθρωπο από τα Χριστούγεννα.
Έκανε ότι μπορούσε για να μην καταλάβουν και τους πληγώσει. Ακόμα και το καινούριο της φορητό τηλέφωνο το άνοιγε για λίγο τη νύχτα.
Οι γονείς της όμως είχαν καταλάβει. Τίποτα δε θα ήταν το ίδιο πια. Φεύγοντας στο τέλος των διακοπών, η μάνα της την αγκάλιασε κλαίγοντας. Ο πατέρας, της έδωσε ένα φάκελο με οικονομίες τους: «καλή ζωή κόρη μου».