προβληματισμός κυριακής - ΜΥΘΟΣ ΙΟΥΛΙΟΥ: ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΖΕΥΓΑΡΙΩΝ

Μια φορά σε έναν καιρό θυμάμαι την Ρίτα να έρχεται στη γειτονιά για πρώτη φορά. Ξέρετε, αν σε κάποιον στην γειτονιά αρέσει ο κινηματογράφος, τότε σίγουρα είναι πελάτης μου και τον ξέρω. Εδώ και μερικά χρόνια διατηρώ ένα κατάστημα ενοικίασης ταινιών στο Βύρωνα και ξέρω πως το πάθος μου για τον κινηματογράφο μοιράζονται κι άλλοι.

Όμως λέγαμε για την Ρίτα. Βέβαια… η Ρίτα όταν έφτασε ήταν μικρή και άβγαλτη. Θυμάμαι να φοράει αυτά τα κοντά φορεματάκια και τα ροδαλά μαγουλάκια της, χωρίς ίχνος μακιγιάζ. Ο λόγος που μου έκανε εντύπωση, ήταν το εύρος των ταινιών που νοίκιαζε. Πολλές ταινίες, διαφορετικού είδους και παλιές παραγωγές. Δεν μπόρεσα να μην την ρωτήσω:
- «Στην ηλικία σου οι νέοι δεν βλέπουν τέτοιες ταινίες. Δεκαετία του ’60 ή ταινίες μιούζικαλ. Έχεις παράξενα γούστα μικρή».
- «Είμαι φοιτήτρια της δραματικής σχολής και μ’ αρέσει να μελετάω ρόλους. Κάποια μέρα θα γίνω και εγώ ένα μεγάλο αστέρι», απάντησε με σιγουριά.
- «Α! Φοιτήτρια λοιπόν. Πολύ ωραία. Και από πού μας έρχεσαι κοπελιά;»
- «Είμαι από την Ύδρα και με λένε Ρίτα» απάντησε με νάζι η νεαρά.
- «Λοιπόν Ρίτα, εγώ είμαι ο Γιώργος και είμαι υπηρέτης της έβδομης τέχνης. Θα σκότωνα για το καλό της. Και για να σου δείξω πως την εκτιμώ, αυτές τις ταινίες τις κερνάω εγώ», κατέληξα γελώντας.

 

Η Ρίτα δέχθηκε την προσφορά και έφυγε για την επόμενη στάση της που ήταν ο μεγάλος πίνακας ανακοινώσεων στην είσοδο της σχολής της. Εκεί, πολλοί παραγωγοί ζητούσαν νέους ηθοποιούς για οντισιόν στις νέες τους ταινίες. Περιέργως η Ρίτα δεν πήγαινε σε όλες τις οντισιόν, όπως οι συμφοιτητές της. Από την άλλη σε δυο-τρεις περιπτώσεις που επέλεξε δεν την είχαν δεχτεί. Αυτή τη φορά είχε επιλέξει μια περιπέτεια ελληνικής παραγωγής από έναν ανερχόμενο σκηνοθέτη. Στην είσοδο της αίθουσας της οντισιόν, έγραφαν για έναν ηθοποιό έκπληξη! Η Ρίτα έδωσε τον καλύτερο εαυτό της και οι κριτές έδειξαν πολύ ευχαριστημένοι αφού άρχισαν να την ρωτούν αρκετά πράγματα για τον χαρακτήρα και τις σπουδές της.

 

Πραγματικά, σε λίγες μέρες η Ρίτα έλαβε ένα τηλεφώνημα που την καλούσε για γυρίσματα. Κατενθουσιασμένη έφτασε σε εμένα για να μου ανακοινώσει την είδηση. Δεν έδειξα ενθουσιασμένος, απλά ότι το περίμενα. «Λοιπόν μικρή… τώρα χρωστάς κέρασμα» της είπα κι εκείνη μου έκανε εντύπωση πόσα εύκολα το δέχτηκε. Το βράδυ βρεθήκαμε σε ένα μπαρ κοντά στη γειτονιά. Μετά το πρώτο ποτό, μου ζήτησε ευγενικά να φύγουμε. Την επομένη ξεκινούσαν τα γυρίσματα κι εγώ ήθελα να την στηρίξω. Την πήγα σπίτι της και προσπάθησα να την φιλήσω. Εκείνη με απέφυγε δύσπιστα και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στο μάγουλο. Για πρώτη φορά στη ζωή μου, το βρήκα αρκετό.

 

Την επόμενη μέρα η Ρίτα έφτασε για τα πρώτα της γυρίσματα. Μόνο εκεί της εξηγήθηκε με ακρίβεια ο ρόλος της, από τον σκηνοθέτη της ταινίας, τον άσημο Παναγιώτη Χατζίδη που όλοι έλεγαν πως η εταιρεία παραγωγής του εμπιστεύτηκε μια πολύ ακριβή παραγωγή κι ας είχε μικρή εμπειρία. Σίγουρα εκείνος δεν ήθελε να τους απογοητεύσει: «Ρίτα… ο ρόλος σου στην ταινία είναι ουσιαστικά πρωταγωνιστικός. Δεν ήθελα να δουλέψω με μια φτασμένη ηθοποιό κι αυτό είναι ρίσκο. Θέλω να βάλεις τα δυνατά σου, γιατί αλλιώς θα καταστρέψουμε τις μικρές καριέρες μας και οι δύο». Η Ρίτα έγνεψε καταφατικά και ο Παναγιώτης συνέχισε: «Στην ταινία υποδύεσαι την μπαργούμαν που ερωτεύεται ένας αστυνομικός ο οποίος όμως είναι τελικά ένας κατά συρροή δολοφόνος και μάντεψε ποιος παίζει τον αστυνομικό… Είναι ο Στιβ Βρεττός! Ο μπάτσος λοιπόν, έχει την τάση όταν τελειώνει η υπηρεσία του να σκοτώνει νεαρά ζευγάρια. Τη συνέχεια θα τη μαθαίνετε όσο η συγγραφή του σεναρίου συμπληρώνεται». Ο Στιβ Βρεττός ήταν το πιο καυτό όνομα της ελληνικής showbiz. Στα τριάντα του είναι ο διασημότερος έλληνας ηθοποιός, με αρκετές συμμετοχές σε ξένες παραγωγές και φυσικά ο άντρας σύμβολο για όλες της ελληνίδες. Η Ρίτα ήταν φυσικά ενθουσιασμένη!

Τα γυρίσματα έχουν ξεκινήσει για τα καλά και πολλές φορές ολοκληρώνονται αργά το βράδυ. Πολύ συχνά περνάω από εκεί με το αμάξι και παίρνω την Ρίτα. Η Αθήνα είναι πολύ επικίνδυνη τέτοιες ώρες για μια μόνη κοπέλα. Συνήθως είναι πολύ κουρασμένη από τα γυρίσματα κι άλλες ανεβαίνουμε στη γκαρσονιέρα της για να δούμε καμιά ταινία που έχω φέρει από το μαγαζί. Αν η ταινία είναι τρομακτική η Ρίτα θα έρθει για να κουρνιάσει στην αγκαλιά μου, αν πάλι είναι ρομαντική θα κάνω εγώ το πρώτο βήμα. Σε κάθε περίπτωση το ξημέρωμα θα μας βρει γυμνούς στο κρεβάτι.

 

Η Ρίτα δεν είναι μόνο πολύ καλή στη δουλειά της, αλλά και πολύ ενθουσιασμένη. Πηγαίνει πάντα νωρίς στα γυρίσματα και δεν βιάζεται ποτέ να φύγει από κει. Ο Παναγιώτης εκτιμάει την εργατικότητά της και τελευταία την έχει παρατηρήσει και ο Στιβ. Ένα βράδυ της πρότεινε να πάνε για ένα ποτό ώστε να συζητήσουν για τον ρόλο. Η Ρίτα είχε ήδη αρνηθεί δύο προηγούμενες προτάσεις στον διάσημο ηθοποιό και παρτενέρ της καθώς εγώ την περίμενα για να την πάω σπίτι της, όμως σήμερα ενέδωσε. Σύντομα οι δυο τους έφτασαν σε ένα πολύ διάσημο club της Αθήνας και πολύ εύκολα ο Στιβ είχε πρόσβαση σε μια πολύ ακριβή VIP γωνιά για να καθίσουν. Στην αρχή μιλούσαν για τον ρόλο τους και ο Στιβ δεν δίσταζε να κάνει στην Ρίτα μερικές διορθωτικές παρατηρήσεις της οποίες η Ρίτα άκουγε ευλαβικά. Ο Στιβ είχε πλησιάσει πολύ κοντά της και επειδή η μουσική ήταν πολύ δυνατά, χρειαζόταν να πλησιάσει πολύ το αυτί της για να της μιλήσει. Συχνά άφηνε τα χείλη του να αγγίξουν το αυτί της Ρίτας και ενώ περίμεναν το επόμενο ποτό τους, ο Στιβ δεν έχασε την ευκαιρία να αλλάξει το θέμα. «Έχεις αξιοπρόσεχτο ταλέντο, αλλά η ομορφιά σου τα επισκιάζει όλα. Είμαι σίγουρος ότι πίσω στη σχολή, κάθε αγόρι θα ονειρεύεται να πλαγιάσει μαζί σου». Η Ρίτα χαμογελώντας προσπάθησε να αμφισβητήσει τα λόγια του, όμως λίγο το σκοτάδι, λίγο το ποτό, η δυνατή μουσική, την οδήγησαν ακριβώς στα χείλι του Στιβ και μέσα σε λίγες ώρες στο κρεβάτι του, στο πολυτελές σπίτι του στα προάστια των Αθηνών.

 

Το επόμενο βράδυ η Ρίτα ήταν και πάλι μαζί μου. Κάναμε έρωτα ενώ η ταινία έπαιζε και πριν αδειάσουμε το κρασί απ’ το ποτήρι μας. Δεν είχα καταλάβει τίποτα για εκείνη και τον Βρεττό. Το πρωί ξυπνήσαμε μαζί και την πέρασα από το στούντιο πριν ανοίξω το μαγαζί. Πριν καν πιω καφέ είχε έρθει η κυρία Ειρήνη για το ενοίκιο. Σε κάθε της επίσκεψη μου σχολίαζε την κατάντια της κοινωνίας, αλλά ξέρεις, πριν τον καφέ είναι κάπως βάρβαρο! Αυτή τη φορά μου έλεγε για ένα δυαράκι που νοίκιαζε σε ένα νιόπαντρο ζευγάρι από το χωριό της. Βρέθηκαν και οι δύο νεκροί σήμερα το πρωί, όταν πήγε να πάρει το ενοίκιο. Δεν άνοιγαν την πόρτα κι έτσι άνοιξε εκείνη με το δεύτερο κλειδί που έχει, βρίσκοντάς τους νεκρούς στο κρεβάτι. Μπορεί η κυρία Ειρήνη να έχει διαμερίσματα και μαγαζιά στη μισή γειτονιά, αλλά αυτή τη φορά τη λυπήθηκα. Δεν είναι και λίγο αυτό που έπαθε. Παρόλα αυτά δεν σκόπευα να το μοιραστώ με την Ρίτα.

 

Την επόμενη μέρα δεν είχε γυρίσματα και είχαμε προγραμματίσει μια εκδρομή έξω από την Αθήνα. Έτσι το πρωί πήγα ενθουσιασμένος στο σπίτι της, όμως εκείνη δεν ήταν εκεί. Αρχικά φοβήθηκα, αλλά μετά θυμήθηκα ότι την είχα πάρει χθες το βράδυ για να δω αν έφτασε σπίτι της καλά. Η αλήθεια είναι ότι η Ρίτα, δεν πήγε ποτέ σπίτι της. Έμεινε κι αυτό το βράδυ στο σπίτι του Βρεττού, το πρωί όμως ήταν ανυπόμονη για να επιστρέψει:
- «Στιβ, πρέπει να φύγω. Σου είπα και χθες ότι με περιμένουν και δεν έπρεπε να μείνω εδώ απόψε», είπε αγχωτικά.
- «Κρίμα. Είχα πολλές σκέψεις για σήμερα. Πράγματα που δεν θα μπορούσες καν να φανταστείς. Πράγματα που πολλές γυναίκες θα ονειρεύονταν να ζήσουν μαζί μου» της απάντησε ο Στιβ.
- «Το ξέρω Στιβ, αλλά μην ξεχνάς πως εγώ δεν είμαι μία από τις πολλές γυναίκες» του δήλωσε αποστομωτικά και με πολύ σιγουριά έφυγε από το σπίτι του. Η πρώτη της δουλειά ήταν να με πάρει τηλέφωνο και να βρεθούμε. Έκανα σα να μη συνέβαινε τίποτα όταν μου δικαιολογήθηκε πως σηκώθηκε πολύ πρωί για να δει μια φίλη της που χώρισε, όμως μέσα μου σκεφτόμουν διάφορα. Άλλα ήταν λάθος κι άλλα απολύτως σωστά…

Οι επόμενες μέρες κυλούσαν ομαλά. Τα περισσότερα βράδια τα μοιραζόμουν με τη Ρίτα στο δωμάτιό της, όμως αυτό το μεσημέρι κι ενώ παρακολουθούσα μια εβδομαδιαία εκπομπή με θέμα τον κινηματογράφο που έτυχε να λέει για τη νέα ταινία του Παναγιώτη στην οποία θα πρωταγωνιστούσε η Ρίτα, θυμήθηκα το σενάριο όπως μου το είχε περιγράψει η Ρίτα. Αμέσως έτρεξα στην σημερινή εφημερίδα για να ξαναδιαβάσω το άρθρο για την άγρια δολοφονία ενός ζευγαριού μέσα σε ένα πάρκο. Δεν άργησα να σκεφτώ και το πρόσφατο βίωμα της κυρίας Ειρήνης και τότε προβληματίστηκα. Πήρα τηλέφωνο την Ρίτα και της είπα να προσέχει τον Παναγιώτη και τον Βρεττό. Εκείνη δεν έδειξε να μου δίνει σημασία, αλλά εγώ είχα τις ενστάσεις μου.

Η αλήθεια είναι πως από εκείνη την ημέρα που η Ρίτα είχε βρεθεί στο σπίτι του Βρεττού, οι σχέσεις τους παρέμειναν ψυχρές όσο κι αν αυτός προσπάθησε να την επαναπροσεγγίσει. Όμως εγώ δεν πέφτω συνήθως έξω από τις υποψίες μου και ακόμα κι αν έβλεπα πως τα βράδια ήταν μόνη της ή μαζί μου, κανείς δεν με βεβαίωνε πως νωρίτερα δεν ήταν μαζί.

Στο μεταξύ, οι δολοφονίες νεαρών ζευγαριών πλήθαιναν στην Αθήνα και απ’ ότι έμαθα μέλος της εταιρείας παραγωγής επισκέφθηκε τον Παναγιώτη για να τον ενημερώσει πως μετά από τις δολοφονίες που έχουν αναστατώσει όλη την πρωτεύουσα, αναγκάστηκε να μιλήσει στην αστυνομία για το σενάριο της ταινίας που ήταν τόσο κοντά στο τι πραγματικά συνέβαινε στην ταινία, φοβούμενος πως όταν η ταινία έβγαινε στις σκοτεινές αίθουσες, ίσως αντιμετώπιζε κάποιο πρόβλημα. Ο Παναγιώτης δεν ενοχλήθηκε. Αντιθέτως έδειξε να του αρέσει η ιδέα καθώς πίστεψε πως θα έκανε θετική διαφήμιση η προβολή του θέματος αυτού στην ίδια την ταινία. Η δικαιολογία του όμως δεν έπεισε τους αστυνομικούς που τον επισκέφθηκαν παίρνοντας του κατάθεση. Η Ρίτα μου είπε, πως όλοι οι ηθοποιοί δέχτηκαν κάποιες ερωτήσεις από την αστυνομία, όμως αργότερα μαθεύτηκε πως ιδιαίτερα ο Παναγιώτης τέθηκε υπό εικοσιτετράωρη παρακολούθηση. Όλα ήταν μάταια όμως καθώς οι εφημερίδες και οι ειδήσεις έσπειραν τον πανικό στους κατοίκους της Αθήνας προβάλλοντας με γλαφυρό τρόπο τις δολοφονίες που συνεχίζονταν.

Πολλές φορές η Ρίτα το συζητούσε μαζί μου αφού ήταν τρομοκρατημένη κι εγώ αν και δεν ήμουν σίγουρος, προσπαθούσα να την καθησυχάσω. Τις έλεγα να αποφεύγει τον Βρεττό, πιο πολύ επειδή ήθελα να την εμποδίσω να τον βλέπει, έστω κι αν οι υποψίες μου ότι συνευρέθηκαν ερωτικά, ήταν λανθασμένες. Όμως όπως είπα και νωρίτερα, εγώ δεν πέφτω έξω.

Οι δολοφονίες ζευγαριών έχει γίνει το θέμα των ημερών και πλέον όλοι στην Αττική ασχολούνται με το γεγονότος, όμως δεν είναι αυτός λόγος να μην συνεχίσουμε τις ζωές μας κανονικά. Εγώ με την Ρίτα περνούσαμε πολύ καλά και εκείνη με ενθουσιασμό μου περιέγραφε τις εμπειρίες από τα γυρίσματα.

 

Μέχρι που ήρθε η μεγάλη μέρα. Η τελευταία ημέρα γυρισμάτων. Όλοι είχαν ενθουσιαστεί και η Ρίτα έλαμπε από τη χαρά της. Όταν γυρίστηκε και η τελευταία σκηνή, ο σκηνοθέτης έδωσε το σύνθημα και άπαντες στο επιτελείο ξέσπασαν σε χειροκροτήματα και επευφημίες. Η συνέχεια έχει προγραμματιστεί να δοθεί στα μπουζούκια και όλοι θα βρεθούν το βράδυ εκεί για να γιορτάσουν. Η Ρίτα κάθεται κοντά στον Στιβ και εκείνος σε κάποια στιγμή την πλησιάζει για να τις ψιθυρίσει κάτι.

 

Σε λίγη ώρα ο Στιβ έχει βάλει τη Ρίτα στο αμάξι του και κατευθύνονται στο σπίτι του. Έχουν μόλις μπει μέσα και ο Στιβ βάζει δύο ποτά που θα μοιραστεί με την Ρίτα. Στο μεταξύ η πολύωρη αναμονή χωρίς επικοινωνία, αισθάνομαι να με έχει τρελάνει. Νομίζω πως ήρθε η ώρα να βάλω τέλος στις υποψίες μου ή να τις επιβεβαιώσω. Κατευθύνομαι στο σπίτι του Βρεττού, το οποίο δεν είναι δύσκολο να εντοπίσει κανείς. Αφού κοιτάξω γύρω μου, σπάω το τζάμι από την μπροστινή είσοδο και θα βρεθώ ενώπιων των δύο, χωρίς αρχικά να γίνω αντιληπτός. Ο Στιβ παρακολουθούσε τη Ρίτα να γδύνεται αργά σε ένα ημίφως. Η αντίδρασή τους όταν με είδαν ήταν σοκαριστική. Ο Βρεττός προσπαθούσε να σκεφτεί κάτι έξυπνο για να φύγω και το κάνει με μια δόση ειρωνείας που ασφαλώς καταλαβαίνω. Η Ρίτα ημίγυμνη προσπαθεί να καλύψει μέρος του σώματός της ενώ με κοιτάει κατ’ ευθείαν στα μάτια και χωρίς να μπορεί να μιλήσει. Εγώ ανταποδίδω το τρομοκρατημένο βλέμμα της και βγάζω από την τσέπη μου ένα μικρό περίστροφο. «Γδυθείτε» φώναξα απότομα και ο Βρεττός υπάκουσε αμέσως. Η Ρίτα αντιστάθηκε μέχρι που την έπιασα δυνατά και την πόνεσα. Οι δυο τους γυμνοί με κοίταζαν αποσβολωμένοι περιμένοντας την επόμενη οδηγία μου. «Τώρα, μπες μέσα της. Όπως όλο αυτό το διάστημα που το κάνατε πίσω απ’ την πλάτη μου». Ο Βρεττός προσπαθεί να αντισταθεί όμως προτάσσω το όπλο και τον αναγκάζω.

 

Όσο οι δυο τους κάνουν αναγκαστικό έρωτα εγώ απευθύνομαι στη Ρίτα. Την εξυβρίζω στην αρχή και ύστερα της φωνάζω για το πώς μου φέρθηκε. Αυτή ξεσπάει σε λυγμούς ζητώντας φοβισμένα συγγνώμη, εγώ όμως επιμένω να συνεχίσουν την συνουσία. Μετά από αρκετά λεπτά ο Βρεττός ολοκληρώνει κι εγώ τον τραβάω απότομα προς το πάτωμα. Πυροβολώ δύο φορές απότομα στο στήθος του και τώρα είναι σειρά μου να βιάσω την Ρίτα. Εκείνη κλαίει και δεν αντιδράει πια, οπότε εγώ συνεχίζω. Μετά από ώρα ίσως είναι και αναίσθητη. Εγώ την πυροβολώ και ύστερα αυτοκτονώ με τις δικές μου σφαίρες. Δεν δίστασα δευτερόλεπτο, τόσο απλά.

 

Η ταινία σε λίγες βδομάδες ήταν έτοιμη. Κυκλοφόρησε με κάθε επισημότητα στον κινηματογράφο με την σημείωση πως ήταν αφιερωμένη στον Στιβ και την Ρίτα. Ο «δολοφόνος των ζευγαριών» έγινε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία, ήμουν όμως εγώ εκείνος που έφερε το σενάριο στην πραγματικότητα. Ήμουν εγώ, ο δολοφόνος των ζευγαριών.

 

:[