σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από Antinews
Καμία χώρα δεν έχει ανοσία στη τρομοκρατία
Όπως μας υπενθύμισαν τα πρόσφατα τραγικά γεγονότα της Νορβηγίας, ο βίαιος εξτρεμισμός έχει πολλά πρόσωπα.
Η σπουδή των περισσότερων να σπεύσουν να αποδώσουν τις επιθέσεις σε ισλαμικές οργανώσεις, διαψεύσθηκε πολύ σύντομα μόλις αποκαλύφτηκε η ταυτότητα του δράστη.
Καμία χώρα δεν έχει ανοσία στη τρομοκρατία, όμως μερικές κάνουν περισσότερα για να την αποτρέψουν από άλλες. Στην Νορβηγία, οι πολιτικοί προσπάθησαν όχι μόνο να ασφαλίσουν τα σύνορά τους, αλλά και να επενδύσουν σε παγκόσμιο επίπεδο σε «ήπια αντιτρομοκρατικά μέτρα».
Υπάρχουν αρκετά δημόσια προγράμματα, μέσω των οποίων επιδιώκεται η αναμόρφωση και ο σωφρονισμός των τρομοκρατών, με χρήση θρησκευτικού διαλόγου, κατήχησης, εκπαίδευσης, κλπ.
Αυτές οι μέθοδοι ξεκίνησαν στη Σκανδιναβία, προκειμένου να πειστούν οι ρατσιστές, και γενικά οι εξτρεμιστές, να απέχουν από τη χρήση βίας και να επιστρέψουν αμόλυντοι στη κοινωνία. Η Νορβηγία αγκάλιασε τον πολυπολιτισμό και επένδυσε στη μακροπρόθεσμη αποτροπή της τρομοκρατίας, με αποτέλεσμα η τελευταία επίθεση εναντίον της να φαντάζει ακόμη πιο τυφλή.
Όσο και να προσπαθούν οι κυβερνήσεις να συμφιλιώσουν τις διάφορες κοινότητες, ή να ασφαλίσουν τους πληθυσμούς τους, οι αντιτρομοκρατικές τους στρατηγικές χρειάζονται πέραν των άλλων και το κρίσιμο συστατικό που ονομάζεται τύχη.
Είναι πολύ εύκολο να θεωρήσουμε τη τρομοκρατία ως το καταφύγιο των φτωχών, των ανέργων, και της απογοητευμένης νεολαίας. Όπως όμως προκύπτει, πολλές φορές οι τρομοκράτες όλων των αποχρώσεων είναι πλούσιοι, εργαζόμενοι, και ανήκουν στη μεσαία τάξη. Επιπλέον, όσοι στηρίζουν τους σκοπούς της τρομοκρατίας, χωρίς όμως να συμμετέχουν άμεσα, ανήκουν συνήθως σε υψηλά εισοδηματικά στρώματα.
Σε ένα πρόσφατο άρθρο του Foreign Affairs, μια ομάδα ειδικών σε θέματα τρομοκρατίας επιβεβαίωσε αυτό που πολλοί είχαν ήδη αντιληφτεί. Ότι δηλαδή η τρομοκρατία αποτελεί αντικείμενο της μεσαίας τάξης. Αν και οι βομβιστές αυτοκτονίας, καθώς και τα κατώτερα μέλη των εξτρεμιστικών ομάδων είναι συνήθως φτωχοί, οι ιθύνοντες νόες, οι σχεδιαστές, και αυτοί που στρατολογούν τα μέλη, ανήκουν σχεδόν πάντα σε μια άλλη, ανώτερη τάξη.
Ο 32χρονος Α. Breivik εκπροσωπεί το νέο πρόσωπο του ρατσισμού και των ομάδων που μισούν τον μουσουλμανισμό, και είναι ένα πρόσωπο πολύ πιο άσχημο από αυτό που γνωρίζαμε μέχρι σήμερα.
Μέσω του διαδικτύου, η νέα ακροδεξιά μπορεί να λειτουργεί χωρίς να αφήνει ίχνη, και η απουσία της οποιασδήποτε συνοχής απλά επιδεινώνει τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι αντιτρομοκρατικές υπηρεσίες.
Να μη ξεχνάμε όμως, πως δεν είναι όλα τα διαδικτυακά chat-rooms προθάλαμοι ή αφορμές της βίας. Ούτε είναι όλες οι μορφές εξτρεμισμού προβληματικές. Χωρίς τον ριζοσπαστισμό, οι κοινωνίες μας δεν θα είχαν ανθρώπινα δικαιώματα, δημόσια υγεία, και άλλα κοινωνικά προνόμια που κάποτε αποτελούσαν ουτοπία.
Υπάρχει όμως πλέον η δυνατότητα μιας ανεξιχνίαστης υποστήριξης της τρομοκρατίας, όπως για παράδειγμα η δυνατότητα του Νορβηγού δολοφόνου να φτάσει εδώ που έφτασε χωρίς να εντοπιστεί. Μέχρι πρόσφατα είχε ακραίες ιδεολογικές απόψεις, αλλά δεν είχε δείξει κάποια κλίση προς τη χρήση βίας.
Τα πολλά πρόσωπα των τρομοκρατών, οι υπολογισμένες μέθοδοι που χρησιμοποιούν, και το βάθος της υποστήριξης που απολαμβάνουν, συντελούν στο να καταστήσουν τον βίαιο εξτρεμισμό δύσκολο να αντιμετωπιστεί.
Η χρήση σκληρών προληπτικών μεθόδων, όπως είναι η εκτεταμένη χρήση παρακολούθησης, καμερών, και ελέγχων του πληθυσμού, μπορεί κάλλιστα να οδηγήσει σε περιορισμούς των ελευθεριών των αθώων, και να προκαλέσει φόβο και τρόμο στο κόσμο, χωρίς οι τρομοκράτες να χρειαστεί να κάνουν το οτιδήποτε.
Τα υπέρμετρα σκληρά μέτρα, όπως είναι ο «πόλεμος εναντίον του τρόμου», και οι βίαιες καταστολές, φυλακίσεις κλπ των υπόπτων, μπορεί τελικά να αποτελούν δώρο προς τους τρομοκράτες, αυξάνοντας τη δυνατότητα στρατολόγησης νέων μελών. Εξάλλου, τα πολύ αυστηρά αυτά μέτρα μπορεί να οδηγήσουν ακόμη και στην άκρως επικίνδυνη νομοθέτηση του τι θα πρέπει να σκέφτονται οι άνθρωποι.
Παρά τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν, οι κυβερνήσεις θα πρέπει να ψάχνουν να βρουν μια ισορροπία εναντίον της βίας όλων των μορφών, χωρίς όμως να ξεχνούν πως η βία μπορεί να ξεπηδήσει ανά πάσα στιγμή και από οπουδήποτε.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το