καταχώρηση τσι μέρας - ΒΡΑΒΕΥΣΗ ΣΑΒΒΑΤΟΥ


σημερινή προσθήκη στην λίστα των βραβεύσεων τσι μέρας
από ΠΟΛΙΤΕΣ ΤΩΝ ΑΜΠΕΛΟΚΗΠΩΝ

Μόνο ο τουρισμός δουλεύει στην Ελλάδα...
ΕΙΝΑΙ γνωστό ότι η τηλεόραση βλάπτει σοβαρά την υγεία. Κι αυτό δεν έχει να κάνει μόνο με τις εκπομπές σαχλαμάρας. Με τις ναζιάρες παρουσιάστριες και τις αδελφές που κάνουνε διαγωνισμό τσαχπινιάς και ανοησίας. Ακόμα και τα δελτία ειδήσεων σε σοβαρά κανάλια είναι μέσα στην προχειρότητα και τη βλακεία. Θέμα στο κεντρικό δελτίο των οκτώμισι τις προάλλες στον ΑΝΤ1: «Δέος προκαλεί στους υπουργούς ο όγκος των αποφάσεων που πρέπει να λάβουν».
Και προκειμένου να εμπεδωθεί δεν ήταν αρκετό να το λέει η εκφωνούσα το δελτίο, το είχανε γράψει και σε υπότιτλους! Ούτε ο συνταξιούχος έχει λοιπόν δέος που του ξανακόβουνε τη σύνταξη ούτε ο άνεργος ούτε αυτός που θα ξανακληθεί να ξαναπληρώσει έκτακτη εισφορά.
Δέος έχουνε οι υπουργοί. Δέος έχει η Αννα Διαμαντοπούλου, δέος έχει ο Ραγκούσης, δέος έχει ο Χρυσοχοΐδης και πάει λέγοντας. Επειδή η τρόικα τούς έχει βάλει τα δύο πόδια σ' ένα παπούτσι. Επειδή σύμφωνα με το ρεπορτάζ θα πρέπει μέσα στο καλοκαίρι να βγάλουνε δουλειά δώδεκα μηνών. Κρίμα που δεν έχουνε βάλει το επάγγελμα του υπουργού στη λίστα των βαρέων και ανθυγιεινών. Να μην παίρνουνε δηλαδή σύνταξη στις δύο θητείες όπως οι βουλευτές. Να παίρνουνε στη μία θητεία. Μάλιστα.
Ολα μπορείς να τα περιμένεις σ' αυτήν τη ζωή. Οτι θα πρέπει να λυπηθείς τον Πάγκαλο, επειδή αυτά τα παλιοτόμαρα της τρόικας τον έχουνε βάλει να δουλεύει διπλοβάρδιες, δεν το περίμενες πότε. Τέλος πάντων. Αν θέλουμε όμως να μιλήσουμε σοβαρά, αν είναι κάτι που δουλεύει στην Ελλάδα αυτό είναι ο τουρισμός. Με τα προβλήματά του και τις αδυναμίες του. Κι αν θελήσουμε να πούμε για ένα νησί-υπόδειγμα αυτό είναι η Μύκονος.
Τα έχουμε ξαναπεί. Μύκονος δεν είναι τα ξέκωλα και οι γκέι που δείχνει η τηλεόραση. Αυτό είναι ένα κομμάτι και πολύ μικρό μάλιστα. Μύκονος είναι οι πενήντα σχεδόν παραλίες, η μια καλύτερη από την άλλη. Μύκονος είναι η ποιότητα στην παροχή υπηρεσιών. Δεν είναι μόνο η φυσική ομορφιά. Είναι και ο επαγγελματισμός των ανθρώπων. Κι αυτό αφορά όλες τις ηλικίες. Από πιτσιρικάδες κάτω των τριάντα μέχρι ηλικιωμένους των 70+.
Μόνο ο Κώστας ο κουρέας ανέβασε τις τιμές
ΒΛΕΠΕΙΣ πιτσιρικάδες με τεράστια οικογενειακή περιουσία να δουλεύουνε γκαρσόνια στην ταβέρνα του πατέρα τους με το χαμόγελο. Χωρίς να βαρυγγωμάνε. Ποιο παιδί Αθηναίου θα έκανε το ίδιο; Βλέπεις γεροντάκια να έχουν άψογη επαγγελματική συμπεριφορά και να σέβονται τον πελάτη. Ο έντονος ανταγωνισμός που υπάρχει, έχει ανεβάσει την ποιότητα. Δύσκολα θα σε κοροϊδέψουν. Δύσκολα θα σου δώσουν να φας φόλα.
Δύσκολα θα πέσεις στην περίπτωση να σερβίρουνε μπόμπες. Και τώρα με την κρίση μάλιστα έχουνε ρίξει και τις τιμές. Πας στον Πάνορμο, σε μια από τις καλύτερες παραλίες της Μεσογείου. Οχι των Κυκλάδων. Και η σχέση ποιότητας-τιμής στο φαγητό είναι η καλύτερη δυνατή. Λίγα θα πληρώσεις σε σχέση με την ποιότητα της κουζίνας. Χώρια το φυσικό περιβάλλον, που δεν πληρώνεται με τίποτα.
Ο μοναδικός στη Μύκονο που αύξησε τις τιμές είναι ο Κώστας ο κουρέας στη Χώρα. Μέχρι πέρυσι κούρευε με πέντε ευρώ το κεφάλι. Φέτος το ανέβασε στα έξι. Η Μύκονος είναι για όλα τα γούστα. Και για όλες τις καταστάσεις. Και της κραιπάλης και της ησυχίας. Και με 100 ευρώ το κεφάλι μπορείς να φας και με τρία τάλιρα. Κι αυτός είναι ο δρόμος που οφείλει να ακολουθήσει η Ελλάδα: Ο δρόμος της Μυκόνου: Της δουλειάς και του επαγγελματισμού. Της τάξης. Της εξυπηρέτησης. Της καθαριότητας. Του σεβασμού στον πελάτη. Ετσι έγινε η Μύκονος σημείο αναφοράς στον πλανήτη.
Επειδή δεν έχει καμιά σχέση με την υπόλοιπη Ελλάδα. Το μοναδικό κοινό σημείο είναι οι λαμογιές στο δημόσιο χρήμα. Τις έχουνε κάνει τις αρπακτές τους στον δήμο Μυκόνου και πολύ χοντρές μάλιστα. Αυτοί όμως τουλάχιστον έχουνε και κάτι να σου δείξουνε. Δεν το καταστρέψανε το φυσικό περιβάλλον. Αυτό που τους έδωσε η φύση με τόση γενναιοδωρία και το προστατεύσανε και δουλέψανε με τον καλύτερο τρόπο. Οχι σαν την υπόλοιπη Ελλάδα που οι Ελληνες κάνανε σαν τα μούτρα τους. Χαίρετε.
Χωρίς όνομα καλύτερα να μη μίλαγε
ΔΕΝ είναι σοβαρά πράματα αυτά. Το να βγαίνει ο Ντέμης και να λέει κάποιος κάπου κάποτε. Σ' ένα μεταμεσονύχτιο ραντεβού ο εν λόγω τύπος μου έλεγε πως έστηνε για εφτά χρόνια τα παιχνίδια και τα πρωταθλήματα η «παράγκα». Και δεν λέω ότι ο Ντέμης είναι μυθομανής κι έφτιαξε μια ιστορία από το μυαλό του, ότι συναντήθηκε με κάποιον από τους παραγκάρχες κι αυτός του τα ξέρασε όλα με το νι και με το σίγμα. Μάλλον έτσι θα είναι. Ολοι αυτοί οι τύποι άλλωστε το έχουνε αυτό το χούι.
Να υπερηφανεύονται για τα κατορθώματά τους. Κι αν έχουνε κάνει δέκα να λένε ότι έχουνε κάνει εκατό. Πάντα σ' αυτές τις περιπτώσεις υπάρχει σάλτσα. Αφού όμως όπως είπε ο Ντέμης δεσμεύεται και δεν μπορεί να αποκαλύψει το όνομα, δεν υπήρχε κανένας λόγος να πει όλη αυτήν την ιστορία.
Ιστορία είχαν γράψει οι διαιτητές-κομάντος
ΟΤΑΝ τα λες μισά, καλύτερα να μην πεις τίποτα. Και στο φινάλε τι καινούργιο του είχε πει του Ντέμη εκείνο το βράδυ ο παραγκάρχης: Ολα γνωστά ήτανε. Φόρα παρτίδα σφυρίζανε οι διαιτητές. Δεν είχανε γίνει εν κρυπτώ οι σφαγές. Και ο κόσμος στα γήπεδα τα έβλεπε και όλη η Ελλάδα στην τηλεόραση. Ιστορία είχανε γράψει οι διαιτητές-κομάντος. Των ειδικών αποστολών σαν τους πεζοναύτες.
Δεν υπήρχε κάποιο ιδιαίτερο παρασκήνιο επί «παράγκας». Οι δουλειές κατά βάση γινόντουσαν με τους διαιτητές. Συν ότι κάποιες ομάδες ανοίγανε τα πόδια. Αφού σου λέει θα χάσω που θα χάσω, δεν έχω κανένα λόγο να το παίξω το ματς. Καλύτερα να το δώσω για να δείξω ότι είμαι καλό παιδί. Κάπως έτσι λοιπόν όλη η πιάτσα ήξερε κάθε χρονιά όχι μόνο τον πρωταθλητή αλλά και ποιοι θα είναι αυτοί που θα πέσουνε. Και ποιοι θα ανέβουνε από τη Βήτα, τη Γάμα και τη Δέλτα Εθνική. Από τη στιγμή όμως που ο Ντέμης δεν είπε το όνομα, κακώς είπε την ιστορία. Μισή δουλειά είναι κακή δουλειά.
Εχω ξεμείνει από δυνάμεις και χρήματα. -Κωνσταντίνος Τσακίρης.
Τι απόδοση είχε το ΕΠΟ-ΟΦΗ άσος ημίχρονο, διπλό τελικό;
Και λίγα παίρνει η Λαγκάρντ
ΜΕΓΑΛΟΣ ντόρος έγινε με την αμοιβή της κυρίας Κριστίν Λαγκάρντ. Της νέας διευθύντριας του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που πήρε τη θέση του ντούρου και βαρβάτου Στρος Καν. Στα 551.700 δολάρια είναι οι ετήσιες αποδοχές της. Εξ ου και τα σχόλια:
«Μα είναι δυνατόν να υπάρχουνε τέτοιοι μισθοί;». Σαφώς και υπάρχουνε όταν μιλάμε για τέτοια πόστα. Κι αν τα 381.000 ευρώ το χρόνο που παίρνει η κ. Λαγκάρντ είναι πολλά, τα 800.000 που παίρνει ο Κατσουράνης για να υποδύεται τον ποδοσφαιριστή είναι λίγα;


  οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis. Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια