αναδρομές - ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 15 Μαΐου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: ΠΑΙΔΙΑ ΤΩΝ ΔΡΟΜΩΝ

Χριστός Ανέστη! Μια φορά σε έναν καιρό μόλις είχα μπει στην πυλωτή της πολυκατοικίας μου. Έσβησα τη μηχανή όταν η κοπέλα που συνόδευα με πανικό μου είπε να κλειδώσω και να μείνουμε μέσα.
Δεν υπάκουσα μα δευτερόλεπτα αφού είχα σταθμεύσει, είδα περί των δέκα νέων να τρέχουν στο δρόμο κάτω απ’ το σπίτι μου. Ακριβώς από πίσω τους ένα αυτοκίνητο της αστυνομίας με άντρες ειδικής φρουράς. Οι νέοι διέλυσαν μπροστά στα μάτια μας κι εγώ παρέμεινα αδρανείς για να διατηρήσω κλίμα ασφάλειας προς την κοπέλα.
Το όλο σκηνικό γίνεται μπρος στα μάτια μας, ώσπου ανεβαίνω στο σπίτι με την κοπέλα.
Το μπαλκόνι ήταν ανοιχτό και εγώ βγήκα για να δω πως δύο μοτοσικλετιστές των «Ζ» έχει μόλις φτάσει. Δεν πέρασαν παρά μερικά δευτερόλεπτα και δύο άντρες της αστυνομίας έφερναν αγκαζέ από λίγο πιο πέρα έναν νέο.
«Έχεις όλο το μέλλον μπροστά σου. Γιατί πρέπει να κάνεις τέτοια πράγματα; Το ξέρεις ότι θα σε μηνύσει γι’ αυτό; Και όσο δε βρούμε άλλους θα την πληρώσεις εσύ για όλους. Δεν είναι κρίμα να μπλέκεις συνέχεια;», ήταν τα λόγια του ευγενέστατου αστυνομικού στον αμίλητο νεαρό, οποίος δεν παρενοχλήθηκε καθόλου.
Αφού μπήκανε στο αυτοκίνητο έφυγαν όλοι. Αμέσως μετά, παιδιά άρχισαν να εμφανίζονται κάτω από παρακείμενα αυτοκίνητα, σκοτεινές αλάνες, ένα εγκαταλελειμμένο κτίριο και να διαφεύγουν προς διαφορετικές κατευθύνσεις σαν να έδιναν μια καλοσυντονισμένη παράσταση.
Οι περιπολίες συνεχίστηκαν όλο το βράδυ στην ήσυχη κατά τ’ άλλα γειτονιά, με τα παιδιά να επιστρέφουν σπίτι τους.
Ήταν ντυμένα με ακριβά ρούχα, ελληνόπουλα και ηλικίας από δεκατεσσάρων έως δεκαεφτά χρονών.
Μια ζεστή ρομαντική Κυριακή, με το φεγγάρι προκλητικά μεγάλο, γύρω στις έντεκα και μισή το βράδυ, αυτά τα παιδιά επέλεξαν να διαπράξουν κάποια παρανομία λίγες ώρες πριν πάνε στο σχολείο την άλλη μέρα. Ένας από τους συμμαθητές τους, θα περνά αυτόφωρο. Όμως αυτό τον κάνει μάγκα, έτσι δεν είναι;