Καληνωρίσματα. Αναμφισβήτητα οι τελευταίες ημέρες ανήκουν στο ποδόσφαιρο και στα όσα προκύπτουν από την ειδησεογραφία σε αυτό, το τελευταίο διάστημα. Είχα να δω τόσον κόσμο –γυναίκες και παιδιά- να ασχολούνται με το εν λόγω άθλημα, από το 2004, όταν ο Θοδωρής Ζαγοράκης σήκωνε το τιμημένο στον ουρανό της Πορτογαλίας (κατά την κατάκτηση του ευρωπαϊκού κυπέλλου) και έδινε μια πνοή αισιοδοξίας για τον ελληνικό αθλητισμό.
Αυτή τη φορά αυτή η πνοή έσβησε και μαζί της και κάθε εναπομένουσα αγνή σκέψη για το ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Πλέον ξέρουμε (με αποδείξεις) πως όλοι έχουν μιλήσει με όλους στο παρασκήνιο και το ενενηντάλεπτο του αγώνα δεν είναι παρά ένα θέατρο για τα μάτια του κόσμου! Πρωταγωνιστές δεν είναι οι αθλητές με τα ακριβά συμβόλαια, δεν είναι τα παιδάκια που προωθούνται από τις ακαδημίες και ονειρεύονται την καθιέρωση στην ομάδα τους, είναι ο Μπέος, ο Ψωμιάδης, ο Μαρινάκης, ο Πατέρας και η λοιπή συμμορία.
Αυτοί οι άνθρωποι δεν κορόιδεψαν μονάχα όλη τη φίλαθλη Ελλάδα και 
όλα όσα συμβολίζει το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός, κατέστρεψαν μικρές ή μεγαλύτερες κοινωνίες, όπως αυτή στην Καβάλα και τον Βόλο όπου οι ντόπιοι βρήκαν μια διέξοδο από τα προβλήματά τους στο γήπεδο της πόλης τους, που περήφανα αντίκριζαν την ομάδα τους να πρωταγωνιστεί. Και τώρα όλα καταρρέουν, μαθαίνοντας πως τίποτα ή σχεδόν τίποτα από αυτά δεν ήταν πραγματικό. Και αφού όλα ξεσκεπάστηκαν και όλοι γνωρίζουμε για όλα, μένει να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να κοιτάξουμε την επόμενη μέρα. Το αύριο του πρωταθλήματος, το αύριο του ποδοσφαίρου, του αθλητισμού.
όλα όσα συμβολίζει το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός, κατέστρεψαν μικρές ή μεγαλύτερες κοινωνίες, όπως αυτή στην Καβάλα και τον Βόλο όπου οι ντόπιοι βρήκαν μια διέξοδο από τα προβλήματά τους στο γήπεδο της πόλης τους, που περήφανα αντίκριζαν την ομάδα τους να πρωταγωνιστεί. Και τώρα όλα καταρρέουν, μαθαίνοντας πως τίποτα ή σχεδόν τίποτα από αυτά δεν ήταν πραγματικό. Και αφού όλα ξεσκεπάστηκαν και όλοι γνωρίζουμε για όλα, μένει να αφήσουμε πίσω το παρελθόν και να κοιτάξουμε την επόμενη μέρα. Το αύριο του πρωταθλήματος, το αύριο του ποδοσφαίρου, του αθλητισμού.
Είναι ειρωνικό να βλέπεις αυτές τις ημέρες τις ομάδες να έχουν αρχίσει την προετοιμασία τους για την επόμενη χρονιά όταν δεν ξέρουν αν θα τιμωρηθούν οι ιδιοκτήτες τους, αν οι ίδιες οι ομάδες θα υποβιβαστούν στην επόμενη κατηγορία, όταν απλά βρίσκονται στον αέρα τόσο σοβαρές αποφάσεις για το μέλλον του ελληνικού ποδοσφαίρου. Κι όμως οι αθλητές προετοιμάζονται για ένα ακόμα πρωτάθλημα, για μία ακόμα παράσταση στο θέατρο σκιών. Εμείς σαν απλοί φίλαθλοι, σαν λάτρεις της Κυριακές στο γήπεδο, έχουμε απαιτήσεις. Θέλουμε να δούμε ανθρώπους στη φυλακή, θέλουμε να δούμε υπόλογες ομάδες να υποβιβάζονται, θέλουμε να δούμε χρηματικά πρόστιμα και ευαισθησία από τις αρμόδιες αρχές και την κυβέρνηση.
Έχουμε απαιτήσεις γιατί χωρίς εμάς, δεν υπάρχει ποδόσφαιρο, δεν έχει νόημα τίποτα από όλο αυτό το πανηγύρι. Απαιτούμε τιμωρίες και ένα καθαρό πρόσωπο στην UEFA. Τουλάχιστον δώστε μας “καθαρό ποδόσφαιρο”, μιας και δεν έχουν μείνει πολλά ακόμα καθαρά σε αυτή τη χώρα.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ΛΥΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΞΥΓΙΑΝΣΗ ΤΟΥ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟΥ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το