αναδρομές - Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ


ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 23 Οκτωβρίου 2008
ΤΙΤΛΟΣ: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ

Μια φορά σε έναν καιρό ο μικρός Δημήτρης έπαιζε με την πλαστελίνη του. Την λάτρευε! Αυτή η δυνατότητα δημιουργίας από μια άμορφη μάζα, του αφυπνούσε συνεχώς την φαντασία και συνεχώς έθετε νέα όρια στη δημιουργικότητά του.

Πολλά χρόνια μετά γνώρισε την Τάνια. Μια «άβγαλτη» κοπέλα που φοιτούσε μαζί του ακολουθώντας το ρεύμα… Όχι την πρώτη φορά, αλλά σύντομα, ο Δημήτρης αντίκρισε σ’ αυτήν κάτι κρυμμένο σαν ένας άλλος κυνηγός ταλέντων στις ποδοσφαιρικές αλάνες με τα απεριποίητα παιδάκια. Η Τάνια είχε δύσκολα παιδικά χρόνια. Είχε ξεφύγει από μια ζωή χωρίς προοπτικές σε ένα χωριό ελεγχόμενης μιζέριας για ένα καλύτερο αύριο. Μικρή, χωρίς εμπειρίες, χωρίς να έχει δει καμία από τις δυο πλευρές της ζωής, χρειαζόταν λίγη προσπάθεια για να διακρίνει κανείς το πόσο έξυπνη και πνευματώδης θα μπορούσε να είναι.

Ο… κανείς ονομάστηκε Δημήτρης. Ο πολύ πιο έμπειρος Δημήτρης είχε βρει τη νέα του  πλαστελίνη και ο έρωτας στους δύο νέους δεν άργησε να έρθει. Η Τάνια ερωτεύτηκε τις γνώσεις και τη σιγουριά του και εκείνος τις προοπτικές μια ανεπανάληπτης γυναίκας που έβλεπε μέσα στα γαλαζοπράσινα μάτια της. Τα επόμενα χρόνια δούλεψαν και οι δύο πολύ. Η Τάνια μάθαινε και το λάτρευε! Το άβγαλτο κορίτσι μεταμορφωνόταν σε μια ενδιαφέρουσα κοπέλα. Ο Δημήτρης επένδυε. Επένδυε τα νεανικά του χρόνια, χρήματα, συναισθήματα. Το μέλλον του.

Πράγματι, οι δύο τους παντρεύτηκαν και με τα χρόνια η Τάνια έγινε μια επιλεκτική κυρία με εκλεπτυσμένο γούστο και προτιμήσεις. Ποτέ δεν κατάφερε να αποβάλλει το άγχος και την απαισιοδοξία που κουβαλούσε από μικρή. Και φυσικά τον Δημήτρη και την Τάνια δεν τους ξεπέρασε η επιδημία της φθοράς των χρόνων. Είχαν πάντα βέβαια το κλειδί να νικούν στο τέλος, όμως τι γίνεται όταν η πλαστελίνη είναι εδώ και καιρό είναι σχηματισμένη; Ο «καλλιτέχνης» με τι ασχολείται;

Το μέλλον είχε ήδη αρχίσει. Η αγάπη τους ήταν το πιο δεδομένο στοιχείο στη σχέση. Ήταν όμως σταθερή. Ίσως υπερβολικά σταθερή. Πως συνεχίζει η διαμορφωμένη Τάνια και ο ανήσυχος Δημήτρης;