προβληματισμός τετάρτης - ΤΟ ΗΡΑΚΛΕΙΟ ΑΠΕΙΛΕΙΤΑΙ ΑΠΟ ΜΟΝΙΜΟΥΣ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ

Καληνωρίσματα. Βρίσκομαι σε πολύ άβολη θέση σήμερα με το θέμα που θα αναγκαστώ να θίξω, όμως κάποιες φορές αξίζει να τα βάλεις με ανθρώπους για να προστατεύσεις ιδέες, ή ακόμα καλύτερα τον ίδιο σου τον τόπο.

 

Αναφέρομαι στο ζήτημα των τσιγγάνων εδώ, στο Ηράκλειο. Η παρουσία τους στην πόλη τις τελευταίες δεκαετίες καταφέρνει να είναι με τον έναν ή τον άλλο τρόπο χαρακτηριστική. Από τη μια μεριά είχαμε αρκετούς τσιγγάνους να ζουν σε καταυλισμούς στην τότε παραλιακή λεωφόρο της πόλης, που κάθε άλλο παρά παραλιακή πόλη θύμιζε, καθώς αντί για καφετέριες, κέντρα διασκέδασης, πάρκα και χώρους αναψυχής και περιπάτων, οι τσιγγάνοι εκμεταλλευόμενοι την απόλυτη απουσία οργάνωσης και ρυμοτόμησης της πόλης, βρήκαν ευκαιρία να εγκαταστήσουν εκεί τις σκηνές τους και να επιβαρύνουν ακόμα περισσότερο την αισθητική της πόλης. Όμως οι τσιγγάνοι είναι άνθρωποι και σαν τέτοιοι, έχουν δικαίωμα να έχουν τον δικό τους χώρο για να, ζουν. Τα πράγματα από το 2003, άλλαξαν. Ο τότε νέος δήμαρχος Ηρακλείου, Γιάννης Κουράκης είχε μεγαλεπήβολα σχέδια για την περιοχή, αναμόρφωσε πλήρως την παραλιακή, δημιουργώντας ακριβώς όλα αυτά που έλειπαν από μια σύγχρονη παραθαλάσσια πόλη. Οι καφετέριες, τα πάρκα και οι χώροι περιπάτου έφτασαν και με τις κατάλληλες αποζημιώσεις, οι τσιγγάνοι έφυγαν.

 

Τώρα οι τσιγγάνοι βρίσκονται σε μια περιοχή έξω από την πόλη του Ηρακλείου. Θα μπορούσε να πει κανείς πως με δεδομένο πως η συγκεκριμένη περιοχή δεν κατοικείται, αποτελεί ιδανικό μέρος στέγασης για την ομάδα των ανθρώπων αυτών. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι τα πράγματα. Αναλογιστείτε πως σε εκείνο ακριβώς το σημείο οι “κάτοικοι” αυτοί κλέβουν το νερό που καταλήγει στα σπίτια όλων εμάς που το πληρώνουμε και πολύ περισσότερο κλέβουν ρεύμα που καταλήγει στα σπίτια μας και εμείς, επίσης πληρώνουμε. Η ανοχή των τοπικών αρχών κρατάει χρόνια και προσωπικά αν και σέβομαι τον ιδιόμορφο τρόπο ζωής τους, δεν ανέχομαι να έχουν παράνομη και δωρεάν πρόσβαση σε υπηρεσίες που εγώ πληρώνω.

 

Το πιο πρόσφατο επεισόδιο στη σειρά ζητημάτων με τους τσιγγάνους είναι πως πλέον η παρουσία τους είναι επιθετική, ιδιαίτερα στους υπαλλήλους της πολιτικής αεροπορίας που έχουν ενίοτε το ρόλο της συντήρησης του ραντάρ που βρίσκεται σε παρακείμενη περιοχή. Το ραντάρ αποτελεί μοναδικό στο είδος του στην ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου κι όμως η λειτουργία του εξαρτάται από τους τσιγγάνους που περιορίζονται μόνο από την συνοδεία των ΜΑΤ της αστυνομίας που επιστρατεύονται για να προστατεύσουν τους συντηρητές που πηγαίνουν εκεί. Είναι αυτό που λέμε “εμ’ φταίχτες, εμ’ και καβαλάρηδες”!

 

Είμαι υπέρ της εξασφάλισης μιας περιοχής που θα πληροί υγειονομικά και άλλα κριτήρια ασφαλούς διαβίωσης για τους τσιγγάνους του Ηρακλείου και νομίζω πως αυτοί οι άνθρωποι που έχουν την δική τους σεβαστή και ιδιαίτερη ιστορία, επιθυμούν το ίδιο. Δεν δέχομαι όμως να ζουν εις βάρος της πόλης μου και των κατοίκων της.

 

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΣΧΟΛΙΑΣΕΤΕ ΠΑΡΟΜΟΙΑ ΖΗΤΗΜΑΤΑ :[