ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗΣ: 10 Ιουλίου 2009
ΤΙΤΛΟΣ: ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗΣ: ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΜΑΖΙ
Ήταν τόσο δυνατή η βροχή που χτυπούσε το τζάμι του αυτοκινήτου που τον ανάγκαζε πια να σταματήσει. Ήταν μόνο η φωνή του μικρού γιου του που ακουγόταν στα αυτιά του. Ήθελε πολύ να επιστρέψει απόψε στο σπίτι, μα σταμάτησε σε ένα κοντινό πανδοχείο να περάσουν λίγες ώρες.
Δε βρήκε κανέναν εκεί παρά ένα παιδάκι απεριποίητο.
- «Χρειάζομαι ένα δωμάτιο για απόψε».
- «Δεν υπάρχει τίποτα κύριε», είπε φοβισμένο το παιδί, όμως αυτός είδε στον πίνακα από πίσω ένα κλειδί να κρέμεται.
- «Αυτό. Αυτό δώσε μου».
- «Όχι αυτό! Δε μπορώ να σας το δώσω», με δισταγμό το παιδί.
- «Σε παρακαλώ. Είναι για λίγες ώρες», πιο προστακτικά εκείνος που πήρε το κλειδί χωρίς να δώσει όνομα ή άλλα στοιχεία.
Ανέβαινε τις διαλυμένες σκάλες ώσπου έφτασε. Ξεκλείδωσε το δωμάτιο και αφού μπήκε, αντίκρισε στο βάθος τον γιο του!
Γύρισε έντρομος να φύγει μα ανοίγοντας την πόρτα στάθηκε μπρος σε έναν γκρεμό δίχως τέλος. Ωστόσο ο γιος του πλησίασε προς το μέρος λέγοντας:
- «Το θέμα ήταν να είμαστε μαζί πατέρα».
- «Δεν είσαι ο γιος μου. Θα σε αγνοήσω και θα περάσει το βράδυ».
Δεν πρόλαβε να ανασάνει ώσπου ένα μίγμα από δεκάδες παιδικές φωνές άρχισαν να ουρλιάζουν από κάθε γωνιά του δωματίου. Εκείνος και ο γιος του έκλεισαν τα αυτιά τους και κούρνιασαν. Εκείνος άρχισε να προσεύχεται να είναι ένα όνειρο.
Ανοίγοντας τα μάτια του οι φωνές σταμάτησαν, μα είδε το γιο του να κρέμεται στο γκρεμό της εισόδου του δωματίου. Πως θα ήταν δυνατό; Κι όμως ήταν εκείνος.
«Μπαμπά! Βοήθεια», φώναξε και εκείνος πήδηξε να τον πιάσει με φόρα, μόνο που φτάνοντας εκεί άγγιξε ένα κενό και η φόρα που είχε τον οδήγησε στον γκρεμό. «Έρχομαι γιε μου» φώναξε πέφτοντας, αφήνοντας πίσω του την ηχώ του και μια ζωή χωρίς ελπίδες.
|
|
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το