προβληματισμός κυριακής - ΜΥΘΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ: ΕΡΩΤΙΚΕΣ ΕΜΜΟΝΕΣ

Μια φορά σε έναν καιρό σε ένα χωριό στην Σπάρτη, η Αντιγόνη δεν ήταν παρά μια νεαρή έφηβος που ζούσε ότι κάθε τυχερή κοπέλα της ηλικίας της. Έναν παιδικό έρωτα. Βέβαια, η Αντιγόνη είχε την ατυχία να τον ζήσει κοντά σε ένα μεγαλύτερο της αγόρι, τον Γιώργο.

 

Εκείνος δυναμικός, πάντα μέσα σε όλα, κοινωνικός και γνωστός σε όλο το χωριό κι εκείνη μικρή, αδύναμη, ντροπαλή, με λίγες παρέες και φίλες. Δεν ξέρω αν ο Γιώργος πήρε ποτέ στα σοβαρά την Αντιγόνη, σίγουρα όμως εκμεταλλεύτηκε το ότι εκείνη ήταν ερωτευμένη μαζί του σχεδόν χωρίς να τον ξέρει. Το πιο σημαντικό βράδυ για εκείνη ήταν όταν ένοιωσε πως από ένα κορίτσι έγινε γυναίκα. Γυρνώντας από ένα πανηγύρι του διπλανού χωριού ο Γιώργος της γνώρισε τα μυστικά του έρωτα και η Αντιγόνη αν και διστακτική στην αρχή, απόλαυσε την κάθε στιγμή.

Η συνέχεια δεν ήταν το ίδιο ιδανική. Ο Γιώργος απομακρύνθηκε από την Αντιγόνη και άρχισε να βλέπει κι άλλα κορίτσια. Άλλωστε ποτέ δεν συστήθηκαν στο χωριό σαν ζευγάρι. Εκείνη έχασε τα ίχνη του όταν αυτός κατετάγη στον στρατό. Δεν το σκέφτηκε πολύ και έφυγε από το χωριό για να τον βρει στο στρατόπεδο. Μπορεί να είχαν να βρεθούν πολύ καιρό, όμως ο Γιώργος την οδήγησε κρυφά πίσω από μια σκοπιά και της έκανε έρωτα όπως την πρώτη φορά. Γυρνώντας στο χωριό, η Αντιγόνη πίστεψε πως αυτή τη φορά οι δυο τους είχαν κάτι πιο σοβαρό. Αντάλλασσαν τηλεφωνήματα και μηνύματα όμως εκείνη έπρεπε παράλληλα να επικεντρωθεί στα μαθήματα της καθώς η μέρα για τις πανελλήνιες εξετάσεις πλησίαζε. Σε αυτό μάλλον που τη βοήθησε ο Γιώργος που επέστρεψε από τον στρατό ως πολίτης πλέον με τη συντροφιά μιας άλλης κοπέλας. Για μία ακόμη φορά η Αντιγόνη έπνιξε το θυμό της και συνέχισε. Για την Αντιγόνη αυτό ήταν ένα ακόμη μαρτύριο. Θα έκανε τα πάντα να ήταν με τον μεγάλο της έρωτα κι όμως αυτός της έδινε μόνο λίγες ελπίδες κι ύστερα της γυρνούσε την πλάτη.

Σε ένα εφηβικό της ξέσπασμα πήρε την απόφαση να το ριψοκινδυνεύει. Βγήκε σε ένα κοντινό μπαρ που ήξερε πως ο ίδιος σύχναζε με την κοπέλα του. Η Αντιγόνη είχε ντυθεί πολύ προκλητικά. Πολύ περισσότερο απ’ ότι οι ψίθυροι στο χωριό θα άντεχαν. Συναντώντας τους δύο στο μπαρ άρχισε να πίνει και να καπνίζει δείχνοντας ξεκάθαρα σε εκείνον και την κοπέλα πως ήθελε να παίξει επιθετικά. Αυτός κάτι συζήτησε με το ραντεβού του και σύντομα και οι δύο πλησίασαν την Αντιγόνη κερνώντας την ποτό. Ύστερα άλλο ένα κι άλλο, κι άλλο. Όταν η Αντιγόνη ήταν αρκετά ζαλισμένη ο Γιώργος της ψιθύρισε στο αυτί: “κέρδισες κάτι από εμένα. Ακολούθησε μας”. Η Αντιγόνη κοίταξε την άλλη κοπέλα που έδειχνε ευδιάθετη και σύντομα μπήκαν στο αυτοκίνητό του φτάνοντας σε ένα σπίτι αρκετά έξω από το χωριό. Ο Γιώργος έβαλε στις δύο γυναίκες ποτό και αργότερα τις κάλεσε δίπλα του βγάζοντας από την τσέπη του ένα μικρό κουτάκι που περιείχε σκόνη. “Η Τούλα τρελαίνεται γι’ αυτό. Τη βοηθά να με ευχαριστεί. Δοκίμασε. Θα περάσεις αξέχαστα”. Πρώτη σνίφαρε η Τούλα και η ήδη ζαλισμένη Αντιγόνη ακολούθησε. Αργότερα έκαναν έρωτα οι τρεις τους μέχρι το πρωί. Ακολούθησαν αρκετές ημέρες μέχρι να βρεθούν ξανά. Σε μια ακόμη ανύποπτη συνάντησή τους, ο Γιώργος της είπε “ότι κι αν γίνει, ότι κι αν κάνω, θα είσαι πάντα το αγαπημένο μου κορίτσι”. Εκείνη τη στιγμή, μάλλον που ήταν αρκετό για την Αντιγόνη.

 

Θα ήταν όμως πάντοτε αρκετό; Περνώντας ο καιρός, η Αντιγόνη πέρασε στο πανεπιστήμιο των Πατρών και πανευτυχής το αποκάλυψε σε εκείνον που έδειξε να αδιαφορεί. Ήταν φανερό πως αντιδρούσε στην επιτυχία της και από φθόνο που έφευγε από κοντά του επέλεγε μια στάση παθητική που πλήγωνε για μια ακόμη φορά την Αντιγόνη. Η χαρά της είχε επισκιαστεί από την απόσταση και κάθε της βήμα εκεί είχε ως σκέψη αυτόν. Θα ήταν όμως και η συνέχεια έτσι;

Η Αντιγόνη μετακόμισε στην Πάτρα και σύντομα προσηλώθηκε στις σπουδές της. Αυτό βέβαια δεν την εμπόδισε να συνεχίζει μερικές από τις κακές της συνήθειες. Ο Γιώργος είχε φροντίσει να την προμηθεύσει με αρκετή ποσότητα ναρκωτικών μέχρι να επιστρέψει στο χωριό, ενώ παράλληλα συνέχιζαν συχνά να μιλούν στο τηλέφωνο. Μπορεί η ζωή στην Πάτρα και οι σπουδές της να ήταν μια καλή αφορμή για να ξεφύγει από την απογοήτευση του παιδικού της έρωτα, όμως τίποτα δεν την βοήθησε όσο εκείνο το σαββατόβραδο που είχε μείνει μόνη στο σπίτι.

 

Ήταν ένα παγωμένο βράδυ του χειμώνα. Η Αντιγόνη εκλιπαρούσε τον Γιώργο να έρθει στην Πάτρα για το Σαββατοκύριακο. Είχε ανάγκη από την... σκόνη του, είχε ανάγκη από αυτόν. Αυτός προσπάθησε να βρει διάφορες προφάσεις προκειμένου να την αποφύγει, όμως η αλήθεια φάνηκε λίγο αργότερα, όταν έλαβε ένα μήνυμα στο κινητό της: ‘είμαι με την αγαπημένη μου. Μην μας ενοχλήσεις άλλο. Περνάω πολύ καλά μαζί της’. Η Αντιγόνη σχεδόν έχασε τις αισθήσεις της. Ήξερε πως το μήνυμα δεν μπορεί να το έχει γράψει αυτός, αλλά εκείνη. Η οποιαδήποτε εκείνη ήταν απόψε μαζί του. Τελικά οι φήμες που ακούγονταν από το χωριό πως έβγαινε με κάποια άλλη, ήταν αλήθεια.

 

Η Αντιγόνη σκούπισε γρήγορα τα δάκρυά της, ντύθηκε με ότι πιο προκλητικό μπορούσε να βρει στην ντουλάπα της, κοιτάχθηκε στον καθρέφτη δίνοντας θάρρος στο είδωλό της και έφυγε για τα μπουζούκια. Εκεί θα μπορούσε να εκτονωθεί στο ποτό. Άλλωστε δεν της είχε μείνει κάτι άλλο. Πραγματικά, φτάνοντας έδειξε αμέσως τις διαθέσεις της. Έκατσε στη μπάρα, παρήγγειλε τα πρώτα ποτά και κατά διαστήματα τραγουδούσε δυνατά ρίχνοντας κλεφτές ματιές το κινητό της που ποτέ δεν χτύπησε. Σε λιγότερες από δύο ώρες είχε μεθύσει για τα καλά. Μάλλον που της είχαν τελειώσει τα χρήματα και έμεινε απλά να τραγουδάει. Άλλοι την κορόιδευαν και κάποιοι την προσέγγισαν κερνώντας την ένα ποτό. Δεν χάλασε σε κανέναν το χατίρι. Άλλους τους ικανοποίησε στις τουαλέτες, άλλους στην αποθήκη κι έναν τελευταίο, φεύγοντας, έξω, στο δρόμο.

 

Το επόμενο πρωί μαζί με την ζαλάδα αντίκρισε και μια Αντιγόνη άγνωστη ως τώρα για εκείνη. Σκισμένα ρούχα, εσώρουχα άφαντα, μακιγιάζ πασαλειμμένο στο πρόσωπο από ιδρώτα και δάκρυα. Αυτό ήταν. ‘Έπρεπε να αλλάξει για πάντα. Για όλα έφταιγε ο Γιώργος, ο παιδικός της έρωτας, μα τώρα ήταν μια γυναίκα και είχε ανάγκη για μια νέα αρχή. Το πρώτο βήμα ήταν να προσηλωθεί στις σπουδές της. Εκεί γνώρισε τον Νίκο. Ο Νίκος ήταν το δεύτερο βήμα. Όμορφος, έξυπνος, δραστήριος. Της μιλούσε για πράγματα που της άρεσαν κι άλλα που τα βαριόταν. Σίγουρα όμως εντυπωσιαζόταν από εκείνον και προσπάθησε να του κρύψει το παρελθόν της, βγάζοντας μια Αντιγόνη ρομαντική, ήσυχη, σοβαρή. Εκείνος τις νύχτες της έδειχνε τα αστέρια κι εκείνη αισθανόταν πως ταξίδευε σε αυτά. Η σχέση τους κυλούσε υπέροχα. Ερωτευμένη, η Αντιγόνη είχε βρει την ηρεμία που της άξιζε.

 

Όχι για πολύ όμως. Το επόμενο καλοκαίρι, γύρισε στο χωριό για τις διακοπές από το πανεπιστήμιο και οι μέρες περνούσαν δύσκολα. Δεν ήθελε να βγαίνει από το σπίτι και πολύ περισσότερο δεν ήθελε να συμμετέχει σε κοινωνικές εκδηλώσεις του χωριού. Οι πιέσεις όμως από την παρέα και τις φίλες της ήταν πολλές και σε ένα πανηγύρι του χωριού αποφάσισε να συμμετέχει. Εκείνο το βράδυ ήταν αναπόφευκτο να μην συναντήσει τον Γιώργο. Προσπάθησε να μην τον κοιτάει, όμως εκείνος την κοιτούσε επίμονα για ώρα μέχρι που αποφάσισε να πάει δίπλα της και να της μιλήσει. Οι φίλες της διακριτικά αποσύρθηκαν στην... πίστα.

- “Σε έχω πληγώσει πολύ. Το ξέρω. Δεν είμαι ο φοβερός τύπος που έχεις στο μυαλό σου. Είμαι ένας άντρας με αδυναμίες και αυτές με πρόδωσαν. Δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι. Δεν ξέρεις πόσες φορές ήθελα να σε βρω, αλλά όλο σκέφτομαι ότι δεν σου αξίζω” μονολογούσε μετανοιωμένος.

- “Έχεις δίκιο. Δεν μου αξίζεις. Ο Νίκος με τον οποίο είμαστε μαζί εδώ και μήνες, είναι ένα καταπληκτικό παιδί που μου προσφέρει όσα εσύ δεν κατάφερες ποτέ” απαντούσε με σιγουριά εκείνη.

- “Χαίρομαι για σένα. Ειλικρινά. Ζηλεύω, αλλά χαίρομαι. Οι άνθρωποι αλλάζουν...” της είπε με νόημα και επέστρεψε στην παρέα του.

Η Αντιγόνη δεν σταμάτησε να τον κοιτάει την ίδια ώρα που αυτός την κοιτούσε πεταχτά. Μετά από ώρα σηκώθηκε και προχώρησε προς το παρακείμενο δάσος, κοιτώντας την. Αυτή μαγνητισμένη από το βλέμμα του, τον ακολούθησε.

- “Μου έχεις λείψει και σου έχω λείψει κι εγώ. Το ξέρω” της ψιθύρισε.

- “Ήρθα για να μου εξηγήσεις τι εννοείς ότι οι άνθρωποι αλλάζουν. Εννοούσες εμένα ή εσένα;”

- “Δεν έχει σημασία, εφόσον τώρα είμαστε μαζί, εδώ” απάντησε και τη φίλησε παθιασμένα ανάμεσα στα δέντρα.

Εκείνη ανταποκρίθηκε και σε λίγα λεπτά βρέθηκαν γυμνοί στο χώμα να κάνουν παθιασμένο έρωτα.

 

Το ίδιο σκηνικό ακολούθησε για πολύ καιρό ακόμα μέσα στο καλοκαίρι. Όμως μια μέρα του Αυγούστου, λίγο πριν η Αντιγόνη επιστρέψει στην Πάτρα για να συνεχίσει το επόμενο εξάμηνο και να βρεθεί ξανά με τον Νίκο, διαπίστωσε μεγάλη καθυστέρηση. Σύντομα έκανε εξετάσεις. Η Αντιγόνη ήταν έγκυος. Τα συναισθήματα και οι σκέψεις ήταν ανάμικτα. Δεν πρόλαβε να νοιώσει θετικά ή αρνητικά αφού κυριεύτηκε από πανικό. Έτρεξε στον Γιώργο. Έπρεπε να ξέρει. Ο Γιώργος της απάντησε πολύ απότομα: “Μην κάνεις καμιά βλακεία και το κρατήσεις. Δεν είμαστε για τέτοια πράγματα. Τι θα πουν οι γονείς σου. Ξέχασε το”. Η Αντιγόνη δεν είναι πως ήθελε να το κρατήσει, όμως η κάθετη απάντηση του, την στεναχώρησε.

 

Πράγματι, έκανε έκτρωση σε λίγες μέρες και σε μερικές ακόμα επέστρεψε στην Πάτρα. Εκεί ο Νίκος την περίμενε ενθουσιασμένος, όμως εκείνη περνούσε κατάθλιψη και παραμελούσε τον Νίκο. Τίποτα δεν ήταν ίδιο ξανά. Ίσως δεν ήταν μόνο ο Γιώργος το πρόβλημα. Ήταν όλοι οι άντρες. Τώρα ένοιωθε για πρώτη φορά μίσος.

 

Ο χρόνος εκείνος στην Πάτρα δεν ήταν εύκολος για την Αντιγόνη κι όταν τα Χριστούγεννα έφτασαν η ίδια δεν ήθελε κατά βάθος να πάει στο χωριό. Όμως πήγε και έμαθε πως αυτή τη φορά ο Γιώργος ήταν με κάποια κοπέλα από την Βουλγαρία. Ίσως για πρώτη φορά δεν την ενδιέφερε, όμως περνώντας μερικές μέρες στο χωριό και συζητώντας με γνωστούς και φίλους διαπίστωσε ένα άλλο παράδοξο. Το χωριό αλλά και τα άλλα παρακείμενα, είχαν γεμίσει με κοπέλες από την Βουλγαρία. Πολλοί έκαναν λόγο για παράνομες ‘εισαγωγές’ γυναικών, όμως κανείς δεν μπορούσε να είναι σίγουρος.

 

Και πως να είναι όταν κανείς δεν έδειχνε πρόθυμος να ερευνήσει την υπόθεση. Η Αντιγόνη είδε άντρες της γειτονιάς της να ξενοκοιμούνται με νεαρές αλλοδαπές χαλώντας πολλά χρόνια γάμου, είδε τον αστυφύλακα του χωριού να απολαμβάνει την παρέα τέτοιων γυναικών. Σε μια τέτοια έξοδό της, συνάντησε τυχαία το Γιώργο. Η χειραψία τους ήταν τυπική, όμως η Αντιγόνη ποτέ δεν ξέχασε το κακό που της είχε κάνει και πάντα θα αναζητούσε μια ευκαιρία να τον εκδικηθεί.

- “Θέλω λίγη σκόνη” του είπε κοφτά.

- “Δεν φέρνω πια. Μπορώ να σου βρω φιλαράκια που κάνουν τη δουλειά και θα σου βρουν ότι θέλεις” της απάντησε με άνεση.

- “Και τότε εσύ τι κάνεις”; αυτή τη φορά με δόση ειρωνείας.

- “Το φιλοσόφησα εκείνη τη μέρα. Αν έγκυες κοπέλες κάνουν χρήση μπορούν να χάσουν και τα παιδιά τους. Είμαι πολλά, δολοφόνος όμως δεν είμαι”. Είχε δίκιο. Δολοφόνος δεν ήταν. “Τώρα κάνω κάτι ασφαλές και ήρεμο. Ασχολούμαι με εισαγωγές. Έχω μέχρι και σταθερή σχέση”! συνέχισε με ενθουσιασμό.

Η Αντιγόνη γέλασε κοροϊδευτικά κι εκείνος την πλησίασε και δίνοντάς της ένα πεταχτό φιλί στο στόμα, κατέληξε: “σε ευχαριστώ. Σημαίνεις πολλά για μένα. Εξακολουθείς να είσαι το κορίτσι μου”.

 

Με αρκετές μέρες στη διάθεση της πριν να επιστρέψει στην Πάτρα, η Αντιγόνη φρόντισε να γνωρίσει την Ράνια, την κοπέλα του Γιώργου. Η Ράνια μιλούσε σχετικά καλά τα ελληνικά. Ήταν ψηλή, όμορφη, αλλά και πολύ προσιτή και καλοσυνάτη. Η Αντιγόνη και η Ράνια έγιναν γρήγορα φίλες, ενώ συναντιόντουσαν ώρες που ο Γιώργος έλειπε και χωρίς να ξέρει κάτι.

- “Σήμερα να κάτσεις για φαγητό. Θέλω να σε γνωρίσει ο φίλος μου ο Γιώργος” πρότεινε με ενθουσιασμό η Ράνια.

- “Ξέρεις, θα το ήθελα πολύ, όμως αύριο επιστρέφω στην Πάτρα και θέλω να είμαι μαζί με τους δικούς μου. Καταλαβαίνεις” απάντησε πειστικά η Αντιγόνη.

- “Ναι, βέβαια. Θα το κάνουμε όταν ξανάρθεις”.

- “Σίγουρα. Να δώσεις πολλά χαιρετίσματα στον Γιώργο. Είσαι τυχερή που σε έφερε στην Ελλάδα. Είναι πολύ καλό παιδί” η Αντιγόνη προσπαθούσε να εκμαιεύσει μια δύσκολη πληροφορία από την Ράνια κι εκείνη ενέδωσε.

- “Α, ξέρεις, έτσι; Γιατί μου έχει πει πως δεν πρέπει να μιλάω γι’ αυτό. Με το Γιώργο δεν γνωριστήκαμε στην Βουλγαρία. Εκεί απλά του έδωσα τα χρήματα για τη μεταφορά. Ήμασταν πολλά κορίτσια, οπότε γνωριστήκαμε καλύτερα εδώ, στο χωριό” εξιστορούσε αθώα η Ράνια.

 

Η Αντιγόνη είχε γράψει όλη τη συνομιλία σε κασέτα. Θα έφευγε την επομένη για την Πάτρα και δεν ήθελε να προκαλέσει αναστάτωση τώρα. Προτιμούσε να περάσει λίγος καιρός ώστε να μην στιγματιστεί και να δράσει από την Πάτρα.

 

Λίγο πριν η Αντιγόνη καταγγείλει τον Γιώργο στην αστυνομία, μαθαίνει από φίλες της πως η Ράνια παντρεύεται τον Γιώργο γιατί είναι έγκυος στον έκτο μήνα. Για μία ακόμη φορά ο Γιώργος κατέστρεψε τα σχέδια της Αντιγόνης, αυτή τη φορά άθελά του. Δε θα μπορούσε ποτέ να αφήσει ορφανό ένα παιδί και η Ράνια φαινόταν τόσο καλή κοπέλα!

 

Αυτή η εξέλιξη όμως δεν την ηρέμησε. Το αντίθετο. Νέα οργή γεννήθηκε μέσα της και αυτός που πρώτος τη δέχτηκε ήταν ο Νίκος. Μετά από μια μακρόχρονη σχέση που πολλές φορές η ίδια πρόδωσε εξαιτίας του Γιώργου, αποφάσισε να τον χωρίσει απλά και μόνο για να μπορεί να πηγαίνει με περισσότερους άντρες. Αυτή τη φορά αποφάσισε να πράξει διαφορετικά. Κάθε βράδυ που κάποιος άγνωστος κοιμόταν στο κρεβάτι της, έβγαζε φωτογραφίες που κάθε εβδομάδα έστελνε σε εκείνον. Αμέτρητες φωτογραφίες με γυμνούς άντρες να της κάνουν έρωτα.

 

Όταν έφτασε το τέλος της περιόδου, η Αντιγόνη ολοκλήρωσε τις σπουδές της στην Πάτρα και επέστρεψε στο χωριό. Όταν έμαθε για την άφιξη της, Η Ράνια της ζήτησε να την επισκεφθεί για να δει το παιδί της. Η Αντιγόνη με χαρά ανταποκρίθηκε στο κάλεσμα της, όμως αυτή τη φορά δεν μπόρεσε να αποφύγει μια συνάντηση με τον Γιώργο. Ο χαιρετισμός τους ήταν τυπικός, όταν όμως η Ράνια πήγε στην κουζίνα για να ετοιμάσει καφέδες, οι μάσκες έπεσαν:

- “Έκανες κάποτε κι άλλο παιδί, όμως με έβαλες να το πετάξω. Είσαι πρόστυχος” μίλησε με οργή.

- “Κανείς από τους δυο μας δεν ήταν έτοιμος τότε. Σήμερα θα ήταν αλλιώς τα πράγματα” απάντησε επιτακτικά ο Γιώργος που συνέχισε: “έβλεπα τις φωτογραφίες που μου έστελνες όλη τη χρονιά και σκεφτόμουν εσένα καθώς ικανοποιούμουν μόνος ή κοιμόμουν με τη γυναίκα μου έχοντας στο νου μου το δικό σου γυμνό κορμί”.

Η Αντιγόνη σάστισε σε αυτήν την περιγραφή και ο Γιώργος βρήκε ευκαιρία για να της προτείνει: “Το βράδυ θα σε περιμένω στον πλάτανο, έξω από το χωριό”.

 

Πραγματικά, αργά τη νύχτα η Αντιγόνη πήγε εκεί και ο Γιώργος την οδήγησε στο σπιτάκι που είχε έξω από το χωριό. Στην διαδρομή τη φιλούσε συνέχεια και φτάνοντας έκαναν έρωτα μέχρι το πρωί. Το σκηνικό αυτό εξακολούθησε για μήνες και η μεγάλη ειρωνεία ήταν πως παράλληλα η Αντιγόνη έκανε παρέα με την Ράνια, ακόμα και οι τρεις τους πολλές φορές, χωρίς ποτέ η Ράνια να καταλάβει τίποτα.

 

Λίγους μήνες μετά, η Αντιγόνη είχε και πάλι καθυστέρηση. Φόβοι του παρελθόντος επέστρεψαν και μετά από αρκετές ημέρες υπομονής, επιβεβαίωσε πως ήταν έγκυος για δεύτερη φορά. Αυτή τη φορά δεν το ανακοίνωσε πουθενά. Δεν είχε αποφασίσει ακόμα τι θα έκανε. Συνέχισε όμως να κοιμάται κρυφά με τον Γιώργο για αρκετό καιρό, μέχρι που ένα βράδυ η Ράνια είχε καλέσει την Αντιγόνη για δείπνο. Όταν οι τρεις τους ήταν στο τραπέζι εκείνο το βράδυ, η Ράνια σηκώθηκε και είπε: “Θέλω να το μάθετε μαζί, διότι είστε τα δύο πιο κοντινά μου πρόσωπα. Λοιπόν... Είμαι έγκυος!” φώναξε από χαρά. Η Αντιγόνη έδειξε πολύ χαρούμενη και φίλησε τη Ράνια, όμως μέσα της ο ιδρώτας είχε πνίξει κάθε σημείο του κορμιού της. Ζήτησε συγγνώμη για να πάει στην τουαλέτα κι εκεί έμεινε για ώρα. Η ώρα περνούσε και ο Γιώργος με τη Ράνια ανησύχησαν. Αφού η Αντιγόνη δεν απάντησε στις φωνές τους, ο Γιώργος έσπασε την πόρτα και με τη γυναίκα του, αντίκρισαν την Αντιγόνη κρεμασμένη από κάποια σκοινιά που είχαν για να απλώνουν τα ρούχα. Η Ράνια ξέσπασε σε κραυγές και ο Γιώργος έμεινε αμίλητος. Τις επόμενες μέρες ο ιατροδικαστής θα ανακοίνωνε πως η Αντιγόνη ήταν έγκυος και ο Γιώργος τότε κατάλαβε πως δεν ήταν απλά κακός, ήταν και δολοφόνος.

 

:[