προβληματισμός κυριακής - ΜΥΘΟΣ ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ: ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ

Μια φορά σε έναν καιρό, σαββατόβραδο σε ένα πολυσύχναστο μπαρ της πόλης του Μεγάλου Κάστρου. Πολύς κόσμος, δυνατή μουσική. Φασαρία από φωνές, σκέψεις και διασκέδαση. Στο βάθος ακουμπισμένη στη μπάρα μια γυναίκα μόνη. Μέτρια στην εμφάνιση, ίσως καλοντυμένη, σίγουρα με αρκετές σκέψεις στο μυαλό της 

που διακόπτουν οι λέξεις του μπάρμαν “αυτό είναι από τον τύπο απέναντι” ο οποίος αφήνει στην μπάρα ένα ποτό όμοιο με το προηγούμενο. Εκείνη χαμογελάει παγωμένα και πίνει μια πεταχτή γουλιά. Ο τύπος έρχεται δίπλα της. ‘κλασικό’ σκέφτεται εκείνη και περιμένει να δει πως θα ξεκινήσει μια συζήτηση που εξ αρχής βαριέται πολύ. “Δεν έχω όρεξη να σου πω το όνομα μου και νομίζω πως δεν θέλεις να το μάθεις κιόλας. Έχω γυρίσει από τη δουλειά που είχα μια πολύ δύσκολη μέρα, κάπως σαν την δική σου, αν κρίνω από το ύφος σου και θέλω να πιω και αν είμαι τυχερός να κοιμηθώ μαζί σου για μια βραδιά χωρίς δεσμεύσεις”. Η γυναίκα τον κοίταξε για πρώτη φορά με ενδιαφέρον. Σίγουρα δεν περίμενε έναν τέτοιο μονόλογο.

Σε λίγη ώρα οι δυο τους φεύγουν μαζί από το μπαρ και καταλήγουν στο διαμέρισμα της όπου κάνουν για ώρα έρωτα. “Θέλω λίγο ποτό” ψιθυρίζει εκείνος αναστενάζοντας και βγάζοντας ένα μεταλλικό δοχείο απ’ όπου πίνει μερικές γουλιές. Η γυναίκα τεντώνει το χέρι ζητώντας το. Πίνει μερικές γουλιές και ύστερα ξαπλώνει ήρεμη και γυμνή στο κρεβάτι της.

[την επαύριον]

Ο Θαλασσινός βρίσκεται στο γήπεδο με το γιο του. Κάθε Κυριακή κατηφόριζαν στο γήπεδο για να στηρίξουν την αγαπημένη τους ομάδα. Για τον Θαλασσινό είναι εκτόνωση το γήπεδο και για τον πιτσιρικά, ένα μέρος να έχει την αποκλειστικότητα του πατέρα του. Όμως το τηλέφωνο χτυπά. Είναι ο Κανόμπης. “Σε περιμένω στο κέντρο. Έχουμε θέμα”. ‘Θέμα’ είναι μια νέα υπόθεση για τους δυο αστυνομικούς, όμως ο Θαλασσινός δε θα έφευγε πριν τελειώσει ο αγώνας.

Έτσι, αρκετά αργοπορημένος, έφτασε σε ένα διαμέρισμα στα Καμίνια όπου τον υποδέχτηκε ο Όμηρος φανερά ενοχλημένος που είχε αργήσει. “Μην πεις τίποτα. Χάσαμε και είμαι πολύ νευριασμένος” είπε αυστηρά ο Σπύρος χωρίς να τον κοιτάξει καν στα μάτια.

- “Τι έχουμε κυριακάτικα εδώ;” συνέχισε βλέποντας μια γυμνή γυναίκα, νεκρή πάνω στο κρεβάτι της.

- “Γυναίκα, 39 ετών. Είναι δηλητηριασμένη από χθες το βράδυ. Πήραμε την κλήση από τη μητέρα της που την έπαιρνε τηλέφωνο για να βρεθούν σήμερα και δεν απαντούσε”.

- “Ε, κάτι θα την πείραξε” είπε αστειευόμενος ο Θαλασσινός και συνέχισε. “Να βρούμε τι έκανε χθες το βράδυ. Ο τρόπος που είναι πεταγμένα τα ρούχα της δείχνει πως ήταν με κάποιον χθες και σίγουρα όχι τον δεσμό της, εκτός κι αν ήταν στις αρχές μιας σχέσης. Φέρε και τον ιατροδικαστή να δούμε από τι δηλητηριάστηκε. Να μιλήσουμε και στη μάνα και σε φίλες, να δούμε τι έκανε χθες βράδυ”.

Το απόγευμα οι απαντήσεις άρχισαν να μαζεύονται.

- “Η μάνα λέει πως το παιδί δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας ή άλλο. Χωρισμένη πριν δυο χρόνια και από τις φίλες της δεν μάθαμε τίποτα. Μια γειτόνισσα μας είπε πως ήρθε αργά τη νύχτα με έναν τύπο σπίτι και έκαναν… θόρυβο. Καταλαβαίνεις” ολοκλήρωσε ο Όμηρος.

- “Ωραία. Να μιλήσουμε με τον κύκλο της. Να δούμε ποιον απέρριψε πρόσφατα ή αν είχε κανένα φλερτ τελευταία” απάντησε με σιγουριά ο Σπύρος.

- “Περίμενε. Σου έχω κι άλλο. Το περασμένο Σάββατο η αστυνομία βρήκε δηλητηριασμένη μια γυναίκα 31 ετών με τον ίδιο ακριβώς τρόπο. Είχε φύγει από κάποιο μπαρ με κάποιον που την κέρασε ένα ποτό”.

Στο μεταξύ στο γραφείο του Κανόμπη μπήκε η Ουρανία. Πρόκειται για το νέο αστέρι της Αστυνομίας Ηρακλείου, ειδική σε θέματα τεχνολογίας και με πρόσβαση στις κρατικές βάσεις δεδομένων, καθώς και ειδική αναλύτρια. “Λοιπόν αγόρια; Ο τύπος βρίσκει τις κοπέλες μας, τις παραμυθιάζει, τις οδηγεί στο διαμέρισμά τους, κερνάει ποτό που περιέχει αιθέρα και αφού κάνουν έρωτα, αποκοιμιούνται και τότε με σύριγγα τις δηλητηριάζει. Τόσο απλά”. Οι δυο άντρες κοιτάχτηκαν μεταξύ τους. Μια νέα υπόθεση ξεκινούσε για το δίδυμο της αστυνομίας.

  

Οι μέρες περνούσαν με τον Κανόμπη και τον Θαλασσινό να προσπαθούν να εξετάσουν το περιβάλλον του θύματος καθώς και τον τόπο του εγκλήματος και την Ουρανία να μελετά στοιχεία από τα δύο θύματα και τα μπαρ από τα οποία είχαν φύγει το βράδυ της δολοφονίας τους. Οι μεν πρώτοι διαπίστωσαν πως η συνουσία είχε γίνει και τις δύο φορές με προφυλακτικό ενώ δεν μπορούσαν να διασταυρώσουν οτιδήποτε από τα δαχτυλικά αποτυπώματα που έβρισκαν. Το χειρότερο ήταν πως οι δύο μπάρμαν από τις αντίστοιχες δύο βραδιές είχαν να περιγράψουν δεκάδες τύπους που κέρασαν μοναχικές γυναίκες.

Την απογοήτευση των ερευνών διέκοψε η επικοινωνία με την Ουρανία. “Ο φίλος μας δεν είναι και τόσο πρωτότυπος τελικά. Αντιγράφει ένα μυθιστόρημα με τίτλο ‘πως να δολοφονήσετε τη γυναίκα που γνωρίσατε απόψε’. Το έγραψε ένας άσημος συγγραφέας τη δεκαετία του εβδομήντα και πριν το βιβλίο κυκλοφορήσει, συνελήφθη από την αστυνομία καθώς ουσιαστικά αποτελεί ένα εγχειρίδιο δολοφονιών. Τα βιβλία που είχαν τυπωθεί, κάηκαν δημοσία θέα. Πριν με ρωτήσετε, έψαξα το συγγραφέα και δεν βρήκα τίποτα για αυτόν. Έψαξα λίγο παραπάνω και βρήκα ότι κρατείται κάπου στα Χανιά”.

Αυτό ήταν. Οι δύο αστυνομικοί έφυγαν για τα Χανιά, όπου μετέβησαν στο αστυνομικό τμήμα και συνομίλησαν με τον διοικητή της αστυνομίας.

- “Ας μην ξεθάψουμε αυτήν την υπόθεση. Ο συγγραφέας ονομάζεται Βασίλης Χαρωνίτης και στην αρχή νοσηλευόταν στην ψυχιατρική κλινική στη Σούδα. Όταν έκλεισε τον φέραμε σε έναν χώρο που νοικιάζει η αστυνομία έξω από την πόλη όπου θα περάσει το υπόλοιπο της ζωής του. Δεν ξέρει κανείς πως υπάρχει διότι αν το θέμα βγει στην επιφάνεια θα έχουμε κυρώσεις περί παράνομης κράτησης, κακοποίησης, πάταξης δικαιωμάτων, ελευθερίας του λόγου και πολλά ακόμα”. Καλύτερα να μην ρωτήσετε τι έχει συμβεί στο μεταξύ.

- “Δε θέλουμε να ανακατευτούμε σε μια παλαιά υπόθεση. Όμως έχουμε κάποιον που έχει αποκτήσει ένα αντίτυπο του βιβλίου που έγραψε και θέλουμε απλά να του μιλήσουμε. Ίσως μας βοηθήσει. Κανείς δε θα μάθει γι’ αυτόν”.

Πραγματικά οι δύο άντρες οδηγήθηκαν μυστικά σε ένα παλιό, σάπιο κτίριο όπου ένας άντρας με ιατρική ποδιά τους υποδέχτηκε με μισό μάτι. Οι αστυνομικοί προχώρησαν και συνάντησαν έναν τύπο που βρισκόταν σε ένα δωμάτιο σκοτεινό, χωρίς παράθυρα και με μια γωνιά γεμάτη από εφημερίδες. Ήταν ηλικιωμένος και το πρόσωπο και τα χέρια του ελαφρώς παραμορφωμένα.

- “Ξέρω τι ψάχνετε. Μαθαίνω τι γίνεται στο Ηράκλειο, αλλά όπως βλέπετε εγώ είμαι αθώος” είπε με τρεμάμενη και πονηρή φωνή.

- “Δεν σε κατηγόρησε κανείς Χαρωνίτη. Εμείς θέλουμε τη βοήθειά σου. Να πιάσουμε τον ένοχο και να αποδείξεις κι εσύ πως ποτέ δεν ήθελες να βλάψεις την κοινωνία με το βιβλίο σου¨ απάντησε ήρεμα ο Όμηρος.

- “Δεν μπορώ να σε βοηθήσω. Το βιβλίο δεν κυκλοφορεί πια κι εγώ δε θυμάμαι τι έγραφα. Οι ιστορίες του μεταδίδονται μόνο από στόμα σε στόμα. Αυτό που θυμάμαι είναι πως ο πρωταγωνιστής σκοτώνει κάθε Σάββατο απαραιτήτως, διαφορετικά χαλάει η αλυσίδα του βιβλίου, χάνει το παιχνίδι και πρέπει να αυτοκτονήσει. Σήμερα είναι Παρασκευή άρα έχετε μόλις μια μέρα να τον πιάσετε”.

- “Πότε τελειώνει το παιχνίδι Χαρωνίτη”;

- “Αυτό είναι το ωραίο. Δεν τελειώνει ποτέ. Είπαμε: Αν κάποιο Σαββατόβραδο δεν σκοτώσει, τότε πρέπει να αυτοκτονήσει. Ορίστε, έτσι τελειώνει”.

Φεύγοντας από αυτό το τρομακτικό μέρος οι αστυνομικοί πήραν τηλέφωνο την Ουρανία: “Δεν ξέρω πως θα το κάνεις, αλλά ενημέρωσε τον Τύπο να μην βγει καμία γυναίκα μόνη αύριο το βράδυ και κανένας μπάρμαν να μην βάλει ποτό σε γυναίκα που δεν έχει παραγγείλει”. Πραγματικά. Το Σάββατο το πρωί, έντυπα μέσα, τηλεόραση και ραδιόφωνο απέτρεπαν συνεχώς τις γυναίκες να μην βγουν μόνες το σαββατόβραδο. Η είδηση πήρε έκταση, μόνο όταν μία φεμινιστική οργάνωση αντιτέθηκε στην αστυνομία και μίλησε για φίμωση της γυναικείας ανεξαρτησίας, προτρέποντας να βγουν όλες οι γυναίκες μόνες εκείνο το βράδυ.

Όπως φάνηκε, εκείνο το σαββατόβραδο οι γυναίκες ξεσηκώθηκαν και ξεχύθηκαν στα μπαρ του Ηρακλείου αγνοώντας τις υποδείξεις της αστυνομίας. Στο μεταξύ ο Θαλασσινός και ο Κανόμπης είχαν μείνει στα Χανιά προσπαθώντας να βρουν γιατρούς που εργαζόντουσαν στην ψυχιατρική κλινική της Σούδας πριν κλείσει. Οι έρευνες κατέληξαν στον κύριο Πατσουρά ο οποίος τους ενημέρωσε πως όταν έκλεισε η Σούδα, οι ασθενείς μεταφέρθηκαν στην ψυχιατρική κλινική στο Δαφνί της Αττικής. Ο Κανόμπης βρήκε αρχεία της Σούδας που κατείχε η αστυνομία και έψαχνε για τον πιο νεαρό τρόφιμο, καθώς μετά από σαράντα χρόνια δύσκολα κάποιος θα μπορούσε να γοητεύσει μια κοπέλα και να την σκοτώσει μετά τη συνουσία. Η προσπάθεια πάντως δεν είχε ουσιαστικό αποτέλεσμα κι έτσι το δίδυμο επέστρεψε στο Ηράκλειο.

Εκεί τους περίμενε μια δυσάρεστη είδηση. Μια γυναίκα δηλητηριάστηκε το Σάββατο το βράδυ στο σπίτι της. Η μεθοδολογία, ίδια. Οι δύο άντρες οργισμένοι τα έβαλαν με το φεμινιστικό σωματείο το οποίο αποσύρθηκε από την υπόθεση αφήνοντας επιτέλους την αστυνομία να κάνει τη δουλειά της. Στο μεταξύ όπως δήλωσαν οι επιχειρηματίες στα μπαρ της πόλης, κανένας μπάρμαν δεν σέρβιρε ποτό κερασμένο από τρίτο πρόσωπο. Ο δολοφόνος είχε βρει άλλο τρόπο. Προφανώς είχε πάει ο ίδιος το ποτό στην κοπέλα. Για την επόμενη εβδομάδα η εντολή στους επιχειρηματίες των μπαρ ήταν πολύ συγκεκριμένη: Θα έπρεπε όλοι τους να καταγράφουν με κάμερες ποιοι μπαίνουν και ποιοι βγαίνουν. Σε περίπτωση που υπήρχε διαφορά, θα γινόταν αμέσως ταυτοποίηση από τους αστυνομικούς που θα βρίσκονται με πολιτικά έξω από τα μπαρ.

Την επόμενη Παρασκευή σε κεντρικό μπαρ της πόλης ο κόσμος είχε μειωθεί δραματικά. Άσχετα από το αν διασκέδαζε σε παρέες ή μόνος, υπήρχε ο φόβος πως ένας δολοφόνος θα μπορούσε να βρίσκεται ανάμεσα τους. Αυτό δεν εμπόδισε όμως την Τούλα να πίνει αμέριμνη το ποτό της στη μπάρα συζητώντας με τον μπάρμαν ο οποίος προσπαθούσε να τη φλερτάρει χωρίς αποτέλεσμα. Η συζήτηση έληξε άδοξα όταν ένας τύπος με πολιτικά παρουσιάστηκε στην Τούλα.

- “Με συγχωρείτε κυρία μου. Αποστόλου από την ασφάλεια Ηρακλείου. Δεν έχετε ακούσει τις προειδοποιήσεις της αστυνομίας για να μη βγαίνετε μόνες σας”;

- “Μα η εντολή είναι για τα Σάββατα. Σήμερα είναι Παρασκευή και εγώ δεν έχω καμία όρεξη να καταπιέζω τον εαυτό μου όλη την εβδομάδα. Αρκετά πια με αυτήν την ιστορία. Τι ποτό πίνεις αστυνόμε;” είπε με μυστηριώδη φωνή.

- “Ποτέ εν ώρα υπηρεσίας. Σχολάω όμως σε μισή ωρίτσα. Θα με αντικαταστήσει συνάδελφος” της απάντησε πονηρά.

- “Θα σε περιμένω τότε, λοιπόν. Θα πιούμε το ποτό σπίτι μου” δήλωσε κερδίζοντας το χαμόγελο του Αποστόλου.

Η ώρα πέρασε και ο Αποστόλου περίμενε την Τούλα έξω από το μπαρ. Όταν βρέθηκαν έφυγαν με το αυτοκίνητό της.

Την επόμενη μέρα ο Κανόμπης δέχτηκε τηλεφώνημα από την Ουρανία. “Έχουμε κι άλλο θύμα. Ο δράστης χτύπησε την Παρασκευή”. Οι αστυνομικοί προσπάθησαν να βρουν από τα κλειστά κυκλώματα τηλεόρασης που είχαν εγκατασταθεί αυτήν την εβδομάδα, κάποια ανωμαλία, όμως ακόμα και στην περίπτωση της Τούλας που εντόπισαν, διαπίστωσαν πως βγήκε και έφυγε μόνη της. Ο Κανόμπης εκτίμησε πως ο δράστης ουσιαστικά έδρασε Σάββατο αφού ήταν περασμένα μεσάνυχτα κι έτσι ουσιαστικά δεν παρέκλινε του βιβλίου. Πράγματι, η απάντηση βρισκόταν ακριβώς εκεί. Στο βιβλίο. Υπήρχε κάτι που δεν είχαν εντοπίσει ακόμη.

Όταν ο Κανόμπης συζητούσε με τον Θαλασσινό για την υπόθεση, οι δύο άντρες θυμήθηκαν ένα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο που είχε προκύψει από τη συνομιλία τους με τον συγγραφέα του βιβλίου. Το βιβλίο δεν είχε αντίτυπα. Όπως είπε ο ίδιος, η υπόθεση του μεταφερόταν μόνο από στόμα σε στόμα. Άρα η απάντηση ήταν κρυμμένη στο Δαφνί. Ο Θαλασσινός πήρε τηλέφωνο την Ουρανία και της ζήτησε… “μπες σε παρακαλώ στα αρχεία των ασθενών στην ψυχιατρική κλινική στο Δαφνί και βρες πόσοι, πότε και ποιοι ασθενείς αφέθηκαν ελεύθεροι και ταξίδεψαν στην Κρήτη”.

Η απάντηση δεν άργησε να έρθει. Ήταν μια λίστα με δεκαπέντε άτομα. Από αυτά επιλέχθηκαν όσοι σήμερα θα ήταν σε ηλικία κάτω των εξήντα. Τα 8 άτομα στα οποία κατέληξαν ήταν οι πιθανοί ύποπτοι. Δόθηκε αμέσως εντολή να ψάξουν τα ίχνη τους μέσα στην εβδομάδα. Ο χρόνος κυλούσε εις βάρος τους. Τέσσερα από τα άτομα που η Ουρανία είχε βρει ήταν νεκρά εδώ και χρόνια. Δύο ακόμα ζούσαν σε περιοχές εκτός του Ηρακλείου με την κατάσταση τους όμως να είναι τραγική αφού δεν είχαν επαφή με το περιβάλλον και ουσιαστικά φυτοζωούσαν.

Το ενδιαφέρον στράφηκε στους εναπομείναντες δύο ύποπτους. Ο ένας βρέθηκε εύκολα στην κατοικία που είχε δηλώσει και άρχισε να παρακολουθείται κρυφά από την αστυνομία. Ήταν ένας τύπος 48 ετών που ζούσε με τους γονείς του και είχε μια σχετικά ήρεμη δραστηριότητα. Η αστυνομία συνέχισε να τον παρακολουθεί με σκοπό να ελέγξουν τι θα έκανε το βράδυ της Παρασκευής και του Σαββάτου. Το δεύτερο άτομο παρέμενε άφαντο καθώς η διεύθυνση που υπήρχε στο αρχείο της κλινικής ήταν λανθασμένη. Κανείς δεν μπορούσε να βρει τίποτα για αυτόν και όλα έδειχναν πως ο ασθενής-φάντασμα ήταν και ο δολοφόνος. “Αν η λύση στην υπόθεση ήταν κρυμμένη στο βιβλίο του Χαρωνίτη, τότε ίσως ο ίδιος να έχει περισσότερα να μοιραστεί μαζί μας αν λάβει το κατάλληλο αντάλλαγμα, όπως… η ελευθερία του” σκέφτηκε ο Θαλασσινός ο οποίος έφυγε γρήγορα για τα Χανιά. “Εσύ μείνε εδώ ώστε ότι κι αν μάθω να ανταποκριθούμε άμεσα. Ξημερώνει Παρασκευή και ο χρόνος μας τελειώνει”.

Πραγματικά ο Θαλασσινός έφτασε τις επόμενες ώρες στα Χανιά όπου πήγε πάλι με τη συνοδεία του αστυνομικού διευθυντή στο μέρος όπου κρατείτο ο Χαρωνίτης. Αυτή τη φορά ο παράξενος φύλακας με την ιατρική ποδιά δεν ήταν εκεί, κάτι που δε σχολιάστηκε ελέω έλλειψης χρόνου. Όταν ο Σπύρος βρέθηκε μπροστά στον Χαρωνίτη του φώναξε αυστηρά:

- “Ξέρεις πολύ καλά πως δεν έχω χρόνο. Συνήθως οι άνθρωποι όταν δεν έχουν χρόνο κάνουν πολύ καλές συμφωνίες. Αν μας βοηθήσεις να τον βρούμε, θα ελευθερωθείς πολύ σύντομα. Και θα φροντίσω να μπορέσεις να αρχίσεις να ξαναγράφεις. Ξέρεις κάτι που δεν μας το λες και ήρθε η ώρα να το βγάλεις από μέσα σου. Θα βγούμε όλοι κερδισμένοι” του είπε με αγωνία.

- “Κύριε Θαλασσινέ! Η διαφορά του τρόφιμου σε φυλακή με αυτόν στο ψυχιατρείο είναι πως ο πρώτος είναι ένας λογικός άνθρωπος που ζητά την ελευθερία του ενώ ο δεύτερος είναι αδύνατο να ψυχολογηθεί καθώς κανείς ποτέ δεν ξέρει πως να τον ικανοποιήσει” απάντησε με απόλυτη ηρεμία.

- “Είπες πως η ιστορία του βιβλίου σου μεταδίδεται από στόμα σε στόμα. Εσύ σε ποιους την είπες; Δώσε μας ονόματα”.

- “Εγώ; Εγώ την είπα σε όσους είχα μπροστά μου. Αν σου έλεγα ονόματα θα ήταν όλα υπερβολικά εύκολα, δε νομίζεις”; συνέχισε σε εκνευριστικά ήρεμο ύφος.

Ο Θαλασσινός θα τον χτυπούσε όμως ο διευθυντής των χανίων ήταν εμπόδιο στην επιθυμία του. Αλλά ήταν όμως το μόνο εμπόδιο... Αλήθεια, που ήταν ο φύλακας; “Κύριε διευθυντά που είναι ο φύλακας που έχετε εδώ”; Ο διευθυντής δεν είχε απάντηση και έσπευσε να κάνει την ίδια ερώτηση στο κέντρο ελέγχου μέσω του ασυρμάτου του. Όλα έδειχναν πως κανείς δεν ήξερε, οπότε ο Θαλασσινός στράφηκε ξανά στον Χαρωνίτη. “Που είναι ο φύλακάς σου απόψε”; Ο Χαρωνίτης ξέσπασε σε γέλια και ο Θαλασσινός βγήκε αμέσως έξω τηλεφωνώντας στην Ουρανία.

- “Βρες μου το όνομα του τύπου που δεν βρήκαμε ακόμα”.

- “Αντρέας Ιωάννου”.

- “Πως λένε τον φύλακα που εργάζεται εδώ”; ρώτησε στρεφόμενος στον διευθυντή.

- “Γιάννη Αντρέου” απάντησε με ύφος άγνοιας ο διευθυντής.

- “Γιάννης Αντρέου, δηλαδή Ιωάννης Αντρέου ή Αντρέας Ιωάννου. Αυτό είναι! Ουρανία είσαι στη γραμμή; Δώσε τον τύπο σε όλα τα όργανα. Να μοιραστούν φωτογραφίες του στην αστυνομία και στα μπαρ παντού απόψε”. Τον έχουμε στο χέρι.

Ο Θαλασσινός ενημέρωσε και τον Κανόμπη και σύντομα ήταν μαζί σε κεντρικό σημείο της πόλης όπου πολλά μπαρ θα μπορούσαν να είναι το πεδίο δράσης του δράστη. Η φωτογραφία του είχε μοιραστεί και στους μπάρμαν και ήδη οι έλεγχοι είχαν ξεκινήσει. Οι διακριτικοί έλεγχοι δεν είχαν κανένα αποτέλεσμα, μέχρι που η Ουρανία κάλεσε τον Κανόμπη στο τηλέφωνο. “Είναι το τρίτο μπαρ που επισκέπτομαι απόψε και βρήκα τον τύπο να κοιτάει πολλές κοπέλες χωρίς να κάνει καμία κίνηση. Τις Παρασκευές ο τύπος βρίσκει υποψήφια θύματα και τα Σάββατα κάνει την κίνηση με το κέρασμα. Στείλε μου έναν αστυνομικό με πολιτικά να με φλερτάρει. Τώρα!”. Σε λίγα λεπτά ένας ωραίος τύπος προσέγγιζε την Ουρανία κερνώντας την ποτό. Εκείνη έδειχνε να το δέχεται και να δείχνει ευχαριστημένη με την κίνηση του. Μετά από λίγη συζήτηση οι δυο τους αποσύρθηκαν στις τουαλέτες του μαγαζιού προσποιούμενοι πως θα έκαναν έρωτα εκεί. Γυρνώντας, η Ουρανία είδε τον ύποπτο να την κοιτάει επίμονα κι εκείνη ανταποκρίθηκε. Έκατσε για λίγο και έφυγε.

Η Ουρανία πήγε σπίτι της και ο Σπύρος με τον Όμηρο άρχισαν να παρακολουθούν διακριτικά τον ύποπτο ο οποίος με τη σειρά του παρακολουθούσε την Ουρανία. Ο ύποπτος έμεινε όλο το βράδυ εκεί και η Ουρανία είχε εντολές να μη βγει καθόλου έξω. Το επόμενο βράδυ του Σαββάτου, η Ουρανία βγήκε από το σπίτι και κατευθύνθηκε στο ίδιο μπαρ. Ο ύποπτος πήγε εκεί λίγο αργότερα και χωρίς να χάσει χρόνο ξεκίνησε τη γνωστή του διαδικασία. Ο μπάρμαν ήταν ήδη ενήμερος και διευκόλυνε τη διαδικασία του κεράσματος που εύκολα η Ουρανία δέχτηκε. Αρκετά αργότερα οι δυο τους αποχώρησαν για το διαμέρισμά της. Όταν ο ύποπτος άρχισε να επιτίθεται σεξουαλικά στην Ουρανία ακολουθώντας την γνωστή διαδικασία, ο Θαλασσινός και ο Κανόμπης εμφανίστηκαν απότομα ακινητοποιώντας τον ύποπτο. Εκείνος με μια απότομη κίνηση έβγαλε μια σύριγγα και την έμπηξε στο σώμα του.

Το βιβλίο έπρεπε να επαληθευτεί και ο κύκλος του παιχνιδιού να κλείσει όπως όριζε.

:[