Καληνωρίσματα. Αν υπήρχε βραβείο για την πιο πετυχημένη χώρα του μήνα, αυτό θα το έπαιρνε σίγουρα η Παλαιστίνη. Ξέρω-ξέρω η Παλαιστίνη είναι ένα αμφιλεγόμενο κράτος, όμως πιστέψτε με αυτό πολύ σύντομα ενδέχεται να αλλάξει.
Δεν πάει πολύς καιρός που ο πρόεδρος της, Μαχμούντ Αμπάς έκανε επίσημη αίτηση-πρόταση στα Ηνωμένα Έθνη ώστε η χώρα του να γίνει επίσημο μέλος στις τάξεις τους. Πολύ πριν το αποτέλεσμα του αιτήματος, η επιστροφή του στην Παλαιστίνη του επιφύλασσε μια τεράστια έκπληξη: Ήταν ήρωας και αναγνωρισμένος σχεδόν και από τους πολιτικούς του αντιπάλους. Φυσικά δεν ήταν όλα τόσο ευχάριστα. Η αίτηση ένταξης στον ΟΗΕ αμφισβητήθηκε πολύ από το Ισραήλ και τις ΗΠΑ δείχνοντας πως η απόφαση κάθε άλλο παρά εύκολη θα ήταν.
Κι όμως, η UNESCO αποφάσισε να καλωσορίσει την Παλαιστίνη ως πλήρες μέλος της! Αυτό ασφαλώς από μόνο του αποτελεί μια συγκλονιστική πολιτική και ιστορική επιτυχία για τους παλαιστίνιους όμως και πάλι τα πράγματα έγιναν εξαιρετικά δύσκολα όταν οι ΗΠΑ απείλησαν να σταματήσουν την χρηματοδότηση του ΟΗΕ του οποίου να θυμίσω πως τα κεντρικά γραφεία βρίσκονται στην Νέα Υόρκη (σε πραγματικά καταπληκτικές εγκαταστάσεις στο Μανχάταν) και αυτό αναμφισβήτητα θα αποτελεί μεγάλο πλήγμα εφόσον συμβεί.
Σε μια τέτοια λοιπόν περίοδο που θα περιμένει κανείς πως οι ισραηλινοπαλαιστινιακές σχέσεις θα παρουσιάσουν νέα κρίση, οι δύο πλευρές ανακοίνωσαν με πρωτοβουλία του Ισραήλ νέα παύση εχθροπραξιών. Αρχικά η είδηση έλεγε πως ήταν μια πρόταση από το Ισραήλ και από την άλλη η παλαιστινιακή πλευρά την δέχτηκε πετυχαίνοντας ουσιαστικά να αναγκάσει το αντίπαλο Ισραήλ να κάνει ένα βήμα πίσω σε μια περίοδο που λόγω της ένταξης στον ΟΗΕ θα μπορούσε να προκαλεί περισσότερο.
Τι μπορεί όμως να προσφέρει αυτή η ένταξη στην προσπάθεια των δύο 
χωρών να βρουν μια διπλωματική και πολιτική λύση ώστε να κλείσει επιτέλους το Μεσανατολικό ζήτημα; Η Παλαιστίνη βρίσκεται διπλωματικά σε μια πιο ισχυρή θέση και το ότι κατά μία έννοια –έστω μέσω του ΟΗΕ- αποτελεί συμμαχικό μέλος του Ισραήλ αλλά και όλων των μεγάλων δυτικών κρατών αποτελεί ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Ουσιαστικά αυτές οι χώρες δεν μπορούν να κάνουν πόλεμο μεταξύ τους! Πρέπει να κάτσουν στο τραπέζι και να λύσουν εκκρεμότητες αιώνων δίνοντας γη και το αίσθημα ασφάλειας σε χιλιάδες ανθρώπων που ζουν καθημερινά υπό τον φόβο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος, μιας βομβιστικής επίθεσης, μιας ακόμα ημέρας χωρίς σταθερό αύριο.
χωρών να βρουν μια διπλωματική και πολιτική λύση ώστε να κλείσει επιτέλους το Μεσανατολικό ζήτημα; Η Παλαιστίνη βρίσκεται διπλωματικά σε μια πιο ισχυρή θέση και το ότι κατά μία έννοια –έστω μέσω του ΟΗΕ- αποτελεί συμμαχικό μέλος του Ισραήλ αλλά και όλων των μεγάλων δυτικών κρατών αποτελεί ένα ισχυρό διαπραγματευτικό χαρτί. Ουσιαστικά αυτές οι χώρες δεν μπορούν να κάνουν πόλεμο μεταξύ τους! Πρέπει να κάτσουν στο τραπέζι και να λύσουν εκκρεμότητες αιώνων δίνοντας γη και το αίσθημα ασφάλειας σε χιλιάδες ανθρώπων που ζουν καθημερινά υπό τον φόβο ενός τρομοκρατικού χτυπήματος, μιας βομβιστικής επίθεσης, μιας ακόμα ημέρας χωρίς σταθερό αύριο.
Δεν είμαι αισιόδοξος ότι φτάνουμε στα τελευταία επεισόδια του ιστορικού αυτού σήριαλ, όμως πρέπει να αναδείξουμε και να στηρίξουμε το βήμα προς τα μπρος που πέτυχε η Παλαιστίνη. Σε κάτι τέτοια αδιέξοδα παρακαλούμε “ο Θεός να βάλει το χέρι Του”.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΤΕ ΝΑ ΑΝΑΛΥΣΕΤΕ ΤΗΝ ΕΝΤΑΞΗ ΤΗΣ ΠΑΛΑΙΣΤΙΝΗΣ ΣΤΟΝ ΟΗΕ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το