προβληματισμός τετάρτης - ΑΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΤΟΣ Ο ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟΣ ΡΑΤΣΙΣΜΟΣ

Καληνωρίσματα. Είχα την πεποίθηση πως τα φαινόμενα ρατσισμού αποτελούν μια πικρή και μακριά ανάμνηση για τον δυτικό κόσμο, όμως πολύ συχνά διαπιστώνω πως μάλλον είμαι ρομαντικός. Πολλές ευρωπαϊκές οργανώσεις όπως η ποδοσφαιρική ομοσπονδία, UEFA, δαπανούν τεράστια ποσά για να ενεργοποιήσουν καμπάνιες κατά του ρατσισμού. Η αφορμή όμως για τον σημερινό προβληματισμό έρχεται από δύο πανομοιότυπα περιστατικά που συνέβησαν σε μέσα μεταφοράς της Αγγλίας. Εκεί, ισάριθμες αγγλίδες άρχισαν να εξυβρίζουν έγχρωμους πολίτες για το χρώμα τους, αμφισβητώντας και προσβάλλοντας μεταξύ άλλων την καταγωγή τους. Οι αντιδράσεις ήταν διαφορετικές σε κάθε περίπτωση.

Βέβαια όταν μιλάμε για ρατσισμό δεν εννοούμε αποκλειστικά το χρώμα του δέρματος και αυτό είναι γνωστό σε όλους μας. Οι διακρίσεις αφορούν μια πληθώρα ζητημάτων και από μέρους μου δικαιολογούνται τοιουτοτρόπως. Για χρόνια στην Ελλάδα αναφέραμε το έθνος των αλβανών ως κατακάθι, ως βρισιά, όμως με την πάροδο του χρόνου αυτό άλλαξε. Γιατί; Γιατί οι αλβανοί μετανάστες απέδειξαν πως δεν ήταν όλοι εγκληματίες και βιαστές. Ήταν και οικογενειάρχες και άνθρωποι της εργατικής τάξης, έτσι οι ίδιοι ανέτρεψαν μια δυσμενή νοοτροπία των ελλήνων. Από την άλλη μεριά μία τάση τείνει να στιγματίσει ένα έθνος. Ναι, αυτό είναι αλήθεια. Οι αλβανοί για πολλά χρόνια ακόμα θα είναι “αλβανοί” όσο λανθασμένο κι αν είναι αυτό. Όμως δεν μπορούμε να παραβλέψουμε το πως ο προσβλητικός αυτός χαρακτηρισμός, καθιερώθηκε…

Το αν τώρα ένας έγχρωμος επιβάτης του μετρό δέχεται λεκτική επίθεση από μια γυναίκα ή αν ένας έγχρωμος ποδοσφαιριστής δέχεται ρατσιστική επίθεση από φιλάθλους αντίπαλης ομάδας, είναι προφανώς ένα πολύ-πολύ διαφορετικό ζήτημα. Το χρώμα, το έθνος, η θρησκεία δεν είναι δυνατό να καθορίσουν τον άνθρωπο ή την συμπεριφορά ενός άλλου σε αυτόν. Ας μην ξεχνάμε το παράδειγμα της τυφλής βίας του μακελάρη στην Νορβηγία που σκότωσε 92 συμπατριώτες του στο όνομα του ρατσισμού, που προφανώς δεν είχε κανένα νόημα ή αποτέλεσμα. Ο ρατσισμός ή έστω η επιθετική και προσβλητική συμπεριφορά θα μπορούσε να δικαιολογηθεί μονάχα κατ’ άτομο και κατά περίπτωση, ποτέ όμως με βάση γενικά στοιχεία που καθορίζουν έναν άνθρωπο.

Άλλωστε το πως ο καθένας αντιδρά στο διαφορετικό, υποδηλώνει πολλά για τον ίδιο του τον εαυτό, για την δική του την… φυλή και τελικά όπως ο σοφός λαός λέει, ότι δε θέλεις να σου κάνουν, απλά μην το κάνεις! Να μια απλή μεθοδολογία να νικήσουμε τον ρατσισμό.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΔΙΑΧΩΡΙΣΕΤΕ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΜΗ, ΡΑΤΣΙΣΜΟ :[