προβληματισμός τετάρτης - ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΣ ΥΠΑΙΤΙΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΤΗΣ ΤΗΛΕΟΡΑΣΗΣ ΣΗΜΕΡΑ

Καληνωρίσματα. Πολλά έχουν ειπωθεί το τελευταίο διάστημα για το επίπεδο της τηλεόρασης ή μάλλον το επιπέδου των προγραμμάτων. Όλοι μιλούν για “τηλεοπτικά σκουπίδια” όπως έχει επικρατήσει ο όρος όμως καλό είναι να μιλήσουμε αντικειμενικά για το τι συμβαίνει στ’ αλήθεια στην ελληνική τηλεόραση.

Αρχικά οφείλουμε να δικαιολογήσουμε την άποψη μας για το σημερινό επίπεδο με βάση το τι (καλύτερο) υπήρχε μέχρι χθες. Μία μικρή αναδρομή στις τηλεοπτικές εκπομπές του χθες θα μας δείξει την μαύρη αλήθεια. Ειδήσεις χωρίς ρεπορτάζ, χωρίς την τεκμηρίωση της εικόνας, παρά μόνο με περιληπτικά κείμενα που δεν ενημέρωναν πλήρως τον τηλεθεατή. Ψυχαγωγικές εκπομπές με άθλια γραφικά, κακόγουστα σκηνικά και ατάλαντους (άπειροι γαρ) παρουσιαστές την ίδια ώρα που το αντικείμενο δεν διεκδικούσε δάφνες ποιότητας. Είναι ανάγκη να συνεχίσω; Εδώ τα προγράμματα έκλειναν πριν τα μεσάνυχτα! Ανατρέξτε στο youtube ψάχνοντας για εκπομπές τις δεκαετίας του ‘80 και αρχές ‘90 και θα με καταλάβετε.

Αλλά γιατί απαραίτητα να πρέπει να συγκρίνουμε το παρελθόν με το παρόν; Ας προσπαθήσουμε να αξιολογήσουμε την ποιότητα των εκπομπών μας σήμερα. Πολλοί θα αναφέρουν πως οι πολιτικές εκπομπές με αμέτρητα τηλεοπτικά παράθυρα προσφέρουν απλά ένα μπάχαλο πολιτικών και δημοσιογράφων που μαλώνουν ζωντανά μεταξύ τους αποτελούν ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ας δούμε και τις μεσημεριανές εκπομπές όπου όλοι οι… θνητοί ασχολούνται με τις ζωές των διασήμων! Κανένα ενδιαφέρον θα πει γρήγορα ο κάθε ορθολογιστής. Συνοπτικά θα αναφέρω τον καταιγισμό σαπουνόπερων από την τουρκία, τις ατελείωτες ώρες μαγειρικής πανδαισίας μπροστά στον τηλεοπτικό φακό και πάει λέγοντας. Ας σκεφτούμε. Σίγουρα άσχημα τα πράγματα. Αλλά τώρα ήρθε η ώρα να προβληματιστούμε. Γιατί αυτές οι… χαμηλής ποιότητας εκπομπές καθιερώθηκαν και μάλιστα με αξιοσέβαστες τηλεθεάσεις;

Η απάντηση κρύβει τη λύση του σημερινού προβληματισμού, σας προειδοποιώ όμως πως είναι απογοητευτική για το είδος των τηλεθεατών καθώς λυπάμαι, μα ακριβώς αυτά τα λεγόμενα “σκουπίδια” ζητάει ο κόσμος, ακριβώς αυτά είναι που έφερε στο σημείο τις εταιρείες-κανάλια να τα εντάξουν και κατόπιν να τα καθιερώσουν στο πρόγραμμά τους. Ο κόσμος –ακόμα κι εκείνοι που κατηγορούν αυτού του είδους τις εκπομπές- έχει αποδειχτεί πως στηρίζει αυτές τις εκπομπές ακριβώς επειδή τις παρακολουθεί συστηματικά. Οι λόγοι είναι κυρίως ψυχολογικοί. Το κουτσομπολιό και  η βία είναι ανέκαθεν στην φύση του ανθρώπου. Του αρέσει να παρακολουθεί ανθρώπους να τσακώνονται και αν είναι δυνατόν να χειροδικούν (εκεί να δεις “νούμερα”) όπως του αρέσει να ξέρει τι κάνει ο κάθε άνθρωπος (ειδικά αν είναι διάσημος) στην προσωπική ζωή του.

Τα κανάλια; Δεν κάνουν τίποτα παραπάνω από το να προσφέρουν αυτό που ακριβώς που χαίρει της εκτίμησης του κοινού. Ας μην ξεχνάμε πως πρόκειται για επιχειρήσεις που σκοπό έχουν το κέρδος. Κανείς δεν τους υποχρεώνει να ενσωματώνουν στο πρόγραμμά τους εκπομπές που κατά κοινή παραδοχή χαρακτηρίζονται ποιοτικές αν πρωτίστως δεν προβλέψουν πως θα είναι κερδοφόρες, με τον ίδιο τρόπο που κανένας ραδιοφωνικός σταθμός δεν δεσμεύεται να παίζει κλασική μουσική εφόσον η rap και το hip-hop του προσφέρει καλύτερες ακροαματικότητες. Εξαίρεση σε όλα αυτά αποτελούν τα κρατικά κανάλια που λέγεται πως προβάλλουν περισσότερο ποιοτικά προγράμματα. Προσωπικά θα διαφωνήσω καθώς θεωρώ την πλειοψηφία τους άθλια, όμως σε κάθε περίπτωση τα μονοψήφια ποσοστά θεαματικότητας αποδεικνύει ακριβώς την ανταπόκριση του άθλιου τηλεθεατή.

Λυπάμαι που το λέω, όμως κανένα κανάλι, κανένας παρουσιαστής, καμία εκπομπή δεν ευθύνεται για την γκρίνια κάποιων που δεν είναι ευχαριστημένοι με την ποιότητα των εκπομπών. Για όλα ευθύνεται ο τηλεθεατής διότι έχει πάντα την επιλογή να αλλάξει κανάλι, να παρακολουθήσει ένα θεματικό κανάλι ή να κλείσει την τηλεόραση ακούγοντας μουσική, διαβάζοντας ένα βιβλίο, χρησιμοποιώντας το διαδίκτυο ή πηγαίνοντας μια βόλτα στο πάρκο.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΕ ΤΑ ΚΑΝΑΛΙΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΤΗΛΕΘΕΑΤΕΣ :[