Καληνωρίσματα. Πολλοί υποστηρίζουν πως η έξοδος από την κρίση θα έρθει απλά και μόνο βγαίνοντας από την ευρωζώνη και επιστρέφοντας στη δραχμή. Είναι προφανές πως αυτή η άποψη όχι απλά δεν ισχύει, αλλά μια τυχόν εφαρμογή της θα είχε ως συνέπεια την πτώχευση της Ελλάδος.
Οπότε κρίνεται σκόπιμο να αποσαφηνίσουμε και να συμφωνήσουμε πως η έξοδος από την κρίση περνά μέσα από την Ευρωπαϊκή Ένωση, όπου και εξαπλώθηκε τελικά. Πως όμως γίνεται κάτι τέτοιο όταν η υποτιθέμενη συντονισμένη Ευρώπη δεν κατάφερε να κάνει τίποτα και όταν μεγάλες δυνάμεις όπως η Αγγλία αποφασίζουν να απέχουν της επίλυσης των προβλημάτων προστατεύοντας εγωιστικά τα συμφέροντά τους, κινήσεις που ρίχνουν ταφόπλακα στην πραγματική ένωση της Ευρώπης; Η απάντηση κρύβεται ακριβώς μέσα στην Ευρώπη. Μέσα σε αυτήν την ιδιόμορφη κοινότητα χωρών και λαών με τόσα διαφορετικά μεταξύ τους γνωρίσματα.
Αν πραγματικά θέλουμε να μιλάμε για ενιαία ενωμένη Ευρώπη, τότε θα πρέπει να την θεωρούμε ως μια αδιαίρετη ομάδα. Πως γίνεται αυτό; Δημιουργώντας ένα κράτος, μια ένωση χωρών με έναν εκπρόσωπο. Τον ευρωπαίο. Μιλάμε για τις Ενωμένες Πολιτείες Ευρώπης; Ίσως. Με έναν τέτοιο τρόπο καταφέρνουμε να μην μιλάμε για το πρόβλημα της Ελλάδας, της Πορτογαλίας και αντίστοιχα να μην μιλάμε για την επιτυχία των ελβετών επιστημόνων κλπ. αλλά για τα ζητήματα της Ευρώπης συνολικά! Την ευρωπαϊκή οικονομία, την ευρωπαϊκή βιομηχανία και πάει λέγοντας.
Ποιο είναι το βασικό πρόβλημα; Αυτό που πολύ ακούστηκε τελευταία, η παραχώρηση εθνικής κυριαρχίας που σε μια τέτοια περίπτωση όπως την παραπάνω θα έχει αρκετά στοιχεία. Όμως τι σημαίνει εθνική κυριαρχία; Ποιος μπορεί και γιατί, να μας σβήσει την κληρονομιά μας εφόσον είναι τόσο πλούσια και εμπορική που αποτελεί μάλλον συγκριτικό πλεονέκτημα για τον ευρωπαίο που θα την οικειοποιηθεί παρά θα την απορρίψει. Και ύστερα τι μένει; Η πολιτική; Η οικονομία; Αλήθεια ποιος ρομαντικός πιστεύει πως αυτά τα δύο παραμένουν στον απόλυτο ελληνικό έλεγχο;
Το επόμενο βήμα για την Ευρώπη και τα μέλη της θέλει χρόνο και είναι μονάχα η πλήρης ένωση. Χωρίς διακρίσεις, χωρίς κακές γειτονιές, 
διατηρώντας τις ιδιομορφίες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά δημιουργώντας ένα κράτος που θα μπορεί όχι μόνο να ανταγωνιστεί οικονομίες σαν την αμερικάνικη και την κινέζικη, αλλά και κοινωνικά σαν μια ευρωπαϊκή κουλτούρα που έτσι κι αλλιώς είναι διάσημη εκτός Ευρώπης. Αν κάνετε ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής θα διαπιστώσετε πως όλοι οι κάτοικοι είναι πολύ περήφανοι για την πολιτεία τους (ιδιαίτερα στις κεντρικές πολιτείες) και ίσως λίγο τοπικιστές, όταν όμως έρχεται η ώρα να σηκωθεί η σημαία τους, όλοι μαζί την κοιτούν περήφανα. Τι χρειάζεται αυτό; Παιδεία. Παιδαγωγική όχι του εγώ, αλλά του εμείς, μιας ενιαίας Ευρώπης που δε θα έχει σύνορα διακρίσεων.
διατηρώντας τις ιδιομορφίες και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αλλά δημιουργώντας ένα κράτος που θα μπορεί όχι μόνο να ανταγωνιστεί οικονομίες σαν την αμερικάνικη και την κινέζικη, αλλά και κοινωνικά σαν μια ευρωπαϊκή κουλτούρα που έτσι κι αλλιώς είναι διάσημη εκτός Ευρώπης. Αν κάνετε ένα ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής θα διαπιστώσετε πως όλοι οι κάτοικοι είναι πολύ περήφανοι για την πολιτεία τους (ιδιαίτερα στις κεντρικές πολιτείες) και ίσως λίγο τοπικιστές, όταν όμως έρχεται η ώρα να σηκωθεί η σημαία τους, όλοι μαζί την κοιτούν περήφανα. Τι χρειάζεται αυτό; Παιδεία. Παιδαγωγική όχι του εγώ, αλλά του εμείς, μιας ενιαίας Ευρώπης που δε θα έχει σύνορα διακρίσεων.
Αυτή η Ευρώπη θα μας βγάλει από την κρίση, με αυτήν την Ευρώπη θα προχωρήσουμε μπροστά σε ένα αύριο που απαιτεί συσπείρωση, συνεργασία και ομόνοια. Γιατί καλό είναι να θυμάστε πως η Ευρώπη, ξεκίνησε από την Ελλάδα!
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΤΟ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΟΝΕΙΡΟ ΤΗΣ ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗΣ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το