προβληματισμός δευτέρας – ΕΡΩΤΗΜΑ ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ: ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ Η ΠΡΟΣΒΑΣΗ ΣΤΟ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟ;

Καληνωρίσματα. Προ καιρού ο Vint Cerf, ο άνθρωπος που πιστώνεται τη δημιουργία του διαδικτύου κάποιες δεκαετίες πίσω, έκανε μια δήλωση που σόκαρε τον κόσμο της τεχνολογίας, όταν υποστήριξε πως η πρόσβαση στο διαδίκτυο και τις τεχνολογίες δεν είναι είδος πρώτης ανάγκης.

Ουσιαστικά, υποστηρίζοντας την άποψη του σπουδαίου επιστήμονα, θα έλεγε κανείς πως το διαδίκτυο δεν προσφέρει κάτι περισσότερο από υπηρεσίες που σίγουρα δεν αγγίζουν τα χαμηλά επίπεδα των αναγκών όπως οριοθέτησε ο Maslow, ο οποίος με τη σειρά του δημιούργησε μία πυραμίδα στην οποία κατηγοριοποίησε τις ανάγκες του ανθρώπου από τις πιο σημαντικές για τη ζωή στις όχι και τόσο. Μιλώντας λοιπόν για δικαίωμα του ανθρώπου μπορεί κανείς να σκεφτεί πολλά στοιχεία που ανήκουν στην βάση της πυραμίδας του Maslow. Σκεφτείτε το δικαίωμα στην πρόσβαση σε στέγη, νερό και τροφή (πρώτο επίπεδο πυραμίδας). Σκεφτείτε το δικαίωμα στην ασφάλεια (δεύτερο επίπεδο της πυραμίδας) όπου ο άνθρωπος πρέπει να προστατεύεται από την βία και τον ρατσισμό. Μπορεί κανείς να αναφέρει πολλά παραδείγματα και σίγουρα θα βρει αρκετά στοιχεία για τα οποία κάθε άνθρωπος έχει δικαίωμα να απολαμβάνει. Είναι όμως κάποιο από αυτά το διαδίκτυο; Είναι αλήθεια πως το διαδίκτυο μπορεί να μας προσφέρει την ελευθερία του λόγου δεν είναι όμως ο μοναδικός τρόπος για να κατοχυρώσει κάποιος την ελευθερία του λόγου. Μπορεί το διαδίκτυο να μας δίνει τη δυνατότητα να επικοινωνούμε με άλλους ανθρώπους και να διευρύνουμε τις κοινωνικές μας επαφές (τρίτο επίπεδο πυραμίδας) δεν σημαίνει όμως πως το διαδίκτυο είναι σαν υπηρεσία δικαίωμα του ανθρώπου.

Από την άλλη μεριά, καλά θα κάνουμε να σκεφτούμε την ζωή μας πρακτικά χωρίς το διαδίκτυο, τώρα και σε λίγα χρόνια. Οι μαθητές στα σχολεία περιμένουν ακόμα βιβλία από το Υπουργείο και στο μεταξύ αν κάποιος δεν έχει (ή δε θέλει) να τα πληρώσει για να τα αποκτήσει, οφείλει να έχει σύνδεση στο διαδίκτυο για να τα έχει σε ηλεκτρονική μορφή. Θυμάμαι και την περίπτωση ενός παππού στο διπλανό γκισέ από αυτόν που ήμουν εγώ στην εφορία που με (το γνωστό) ύφος του έλεγε η υπάλληλος πως την συγκεκριμένη συναλλαγή με το δημόσιο μπορούσε να κάνει μόνο μέσω διαδικτύου(!)  Και καλά ως εδώ, όμως για σκεφτείτε το μέλλον όπως σιγά-σιγά μας παρουσιάζεται στην καθημερινότητα μας: Θα ψωνίζουμε μέσω διαδικτύου, θα επικοινωνούμε μέσω διαδικτύου, θα αποδίδουμε τις υποχρεώσεις μας μέσω διαδικτύου, θα κάνουμε έρωτα μέσω διαδικτύου! Θυμηθείτε πως υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν εναλλακτικές όπως εμείς. Ζουν σε ένα αναπηρικό καροτσάκι ή σε ένα απομακρυσμένο νησί. Ενημερώνονται, επικοινωνούν, ψυχαγωγούνται, ζουν μέσω του διαδικτύου. Δεν είναι τυχαίο πως το κράτος προσφέρει στους παραπληγικούς χαμηλές χρεώσεις στις υπηρεσίες διαδικτύου. Αν αυτό δεν πρέπει να αποτελεί δικαίωμα του ανθρώπου για την ομαλή πορεία της ζωής του, τότε τι;

Το ερώτημα θα απαντήσετε εσείς αυτόν τον μήνα. Απλό, ξεκάθαρο και με ορισμένες παραμέτρους που ελπίζω να ανέπτυξα επαρκώς μέσα στο κείμενο. Είναι λοιπόν η πρόσβαση στο διαδίκτυο δικαίωμα του ανθρώπου ή όχι;

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΑΠΑΝΤΗΣΕΤΕ ΣΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑ ΤΟΥ ΜΗΝΑ ΚΑΙ ΕΠΙΛΕΞΕΤΕ ΤΗΝ ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΑΣ ΣΤΗΝ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΨΗΦΟΦΟΡΙΑ ΠΑΝΩ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΤΗΣ ΣΕΛΙΔΑΣ :[