προβληματισμός τρίτης - Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ

Καληνωρίσματα. Κάποια πράγματα είναι νούμερα. Και τα νούμερα κανείς δεν μπορεί να τα αμφισβητήσει. Η ανεργία στην Ελλάδα πλησιάζει το 20% την ίδια ώρα που οι έλληνες πλησιάζουν το όριο της φτώχιας σε ποσοστό που ξεπερνά το 20% σε μια καινούρια κατάσταση που καλούμαστε να διαχειριστούμε όχι μόνο οικονομικά αλλά και κοινωνικά και ψυχολογικά.

Ακόμα και όσοι από εμάς καταφέραμε να κρατήσουμε τις δουλειές μας, διαπιστώνουμε πως τα έσοδα μας έχουν μειωθεί ή τα έξοδα μας έχουν αυξηθεί ή και τα δύο μαζί. Βρισκόμαστε λοιπόν σε μια νέα πραγματικότητα στην οποία καλούμαστε αρχικά να περικόψουμε όλες μας τις παλιές αμαρτίες. Το ακριβό γυμναστήριο, την συνδρομητική τηλεόραση, τα ταξίδια στο εξωτερικό, τις συχνές εξόδους σε ακριβά εστιατόρια ή κέντρα διασκέδασης. Ύστερα προσπαθούμε να βάλουμε σε τάξη τα παλιά ανοίγματα. Το στεγαστικό δάνειο με την μεγάλη δόση, τη συντήρηση του αυτοκινήτου μεγάλου κυβισμού. Κι αν μετά από όλα αυτά ανοίξουμε το πορτοφόλι μας, θα διαπιστώσουμε πως για πρώτη φορά δίνουμε μεγάλη αξία στα χρυσαφένια κέρματα που αν το καλοσκεφτείς φτιάχνουν ένα χάρτινο νόμισμα μερικά από δαύτα και για πρώτη φορά λαμβάνουν την αρμόζουσα προσοχή από εσένα.

Και ύστερα κατεβαίνεις στην αγορά. Σου αρέσει αυτό το ζευγάρι παπούτσια με το ψηλό τακούνι, όμως συνειδητοποιείς πως πολύ απλά δεν μπορείς να τα αποκτήσεις. Πρέπει να προσπεράσεις τη βιτρίνα και το ίδιο κάνεις στο καινούριο smartphone που κυκλοφόρησε και που σίγουρα θα σε έκανε να αισθανθείς καλύτερα. Ακόμα κι όταν τελικά κάτσεις για ποτό με τους φίλους, θα προτιμήσεις κρασί αντί για κοκτέιλ και θα πιεις ένα ποτό αντί για δύο. Την επόμενη φορά δε, θα προτιμήσεις να νοικιάσεις μια ταινία από το να διασκεδάσεις στον κινηματογράφο…

Κανείς δεν απεβίωσε με όλες τις παραπάνω αλλαγές που καλείσαι να εφαρμόσεις στην ζωή σου, όμως για πρώτη φορά συνειδητοποιείς πως είσαι δυστυχισμένος. Έχεις χάσει μέρος της αυτοπεποίθησης σου, μέρος της ευχαρίστησης σου να κάνεις δώρα σε άλλους και στον εαυτό σου και πλέον αγχώνεσαι αν θα γίνει χειρότερο αυτό που ζεις. Δεν είσαι πια ο τύπος “τι σημασία έχει πόσο κάνει” γιατί πολύ απλά τώρα έχεις ένα όριο στην τιμή. Ναι, εξακολουθείς να βρίσκεσαι κοντά στη γυναίκα σου, τους φίλους σου, όλα τα αγαπημένα σου πρόσωπα, όμως διαπιστώνεις πως η αγάπη τους δεν σε γεμίζει απόλυτα, όταν δεν έχεις την οικονομική ευχέρεια να την αποδείξεις κι εσύ σε αυτούς και το ίδιο συμβαίνει και όταν χάνεις τον αυτοσεβασμό σου όπως χάνει το βάρος του το πορτοφόλι σου.

Τελικά, είσαι τόσο εξαρτημένος από την ύλη; Είναι πασιφανές πως η αγάπη δεν σου αρκεί. Δεν επιβεβαιώνει τον εγωισμό που για χρόνια καλλιεργούσες πάνω στις δυνατότητες του χρήματος. Δεν ήσουν ποτέ πλούσιος, όμως τρέμεις στην ιδέα ότι μπορεί να γίνεις φτωχός. Κουράγιο! Μέχρι αυτή η κρίση να περάσει, σου υπόσχομαι ότι θα έχεις βελτιωθεί σαν άνθρωπος. Θα είσαι πιο ρεαλιστής και αντικειμενικός στο τι είναι χαρά, ανάγκη, σπατάλη και αυτοσεβασμός.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΠΕΡΙΓΡΑΦΟΝΤΑΣ ΠΩΣ ΑΛΛΑΞΕ ΤΗ ΖΩΗ ΣΑΣ Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ :[