ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από www.greekreview.net
Η προδοσία της πολιτικής
Ενα μεγάλο πλήθος έσπευσε προχθές στο Ιλιον να ταπεινώσει τον τραγουδιστή-ίνδαλμα της Μεταπολίτευσης, τον Γιώργο Νταλάρα. Προς τιμήν του, ο διάσημος ερμηνευτής παρέμεινε στη σκηνή και υπέμεινε τα γιαούρτια, τα αυγά, τα νερά, τους καφέδες, μια καρέκλα που εκσφενδονίθηκε, τις ύβρεις. Το βίντεο, στο YouTube, τα δείχνει όλα. Στην εποχή του ευλογημένου κατά τα άλλα Διαδικτύου, κάτι τέτοιες «ποιότητες» παίρνουν άλλες διαστάσεις και διαδίδονται με την ταχύτητα του ήχου.
Γενικά, το επεισόδιο, μέσα σε όλο του το αίσχος, αυτή τη χτυπητή ασχήμια του, δεν θα έπρεπε να προκαλεί καμία εντύπωση. Υπό μία έννοια, όταν η ίδια η κυρία υπουργός Παιδείας λέει mea culpa, επειδή κατέκρινε τους μαθητές στα Ιωάννινα που μούντζωσαν δεόντως τους επισήμους, δεν έχεις να περιμένεις τίποτα καλύτερο. Αλήθεια, έχουμε και μία απορία: πώς γίνεται οι Ελληνες πολιτικοί να δυσκολεύονται τόσο πολύ να ασκήσουν αυτοκριτική δημοσίως για πολύ πιο σοβαρές πράξεις και αποφάσεις τους, αλλά να σπεύδουν να το κάνουν για μια δήλωση, μέσα από την οποία, στο τέλος τέλος, ειπώθηκαν τα αυτονόητα με τη γνωστή, άκρως προβλέψιμη και οργασμικά πληκτική γλώσσα των πολιτικών; Αφήστε που επί της ουσίας, είχε και δίκιο. Ελεος πια με την ηρωοποίηση της πιτσιρικαρίας που μουτζώνει επισήμους.
Στην πραγματικότητα, ό,τι και να έκανε η συγκεκριμένη υπουργός, ή οποιοδήποτε άλλο επίσημο πρόσωπο που βρίσκεται μάλιστα σε κυβερνητικό πόστο, ελάχιστη σημασία ή αξία έχει πια για τον απλό πολίτη. Εχει αυτοακυρωθεί σε τόσο μεγάλο βάθος η ελληνική πολιτική που ούτε για προσχήματα δεν μπορούμε να μιλάμε πια. Και αυτό είναι τρομερά ανησυχητικό.
Η σφοδρή επίθεση που δέχθηκε πάντως ο Γιώργος Νταλάρας στο Ιλιον, έχει μια συμβολική βαρύτητα: το περιλάλητο «τέλος της Μεταπολίτευσης», που υποτίθεται ότι βιώνουμε τουλάχιστον δύο χρόνια τώρα (είναι ένα τέλος διαρκείας - ή μάλλον, μια κακή ταινία, ένα κακό μυθιστόρημα με πολλά φινάλε, όπως κάθε κακό έργο), συμπυκνώνεται σε αυτή την αισχρή συμπεριφορά μερίδας του κόσμου προς μία από τις πλέον εμβληματικές φιγούρες του ελληνικού τραγουδιού κατά τη μεταπολιτευτική περίοδο. Είναι χαρακτηριστικό ότι μέσα στην οχλοβοή του επίμαχου βίντεο, η λέξη που επαναλαμβάνεται διαρκώς είναι αυτή: «προδότης». Το κοινό κατηγορούσε τον Νταλάρα ότι «τους πρόδωσε».
Να εξομολογηθώ την αμαρτία μου, ποτέ δεν υπήρξα οπαδός του τραγουδιστή Γιώργου Νταλάρα, είχα όμως σαφή αίσθηση του ερμηνευτικού του οίστρου. Κυρίως, ποτέ δεν συμπάθησα την περσόνα «Γιώργος Νταλάρας», έτσι όπως σχηματίστηκε τις τελευταίες δεκαετίες. Αντιλαμβάνομαι την αξία του συγκεκριμένου καλλιτέχνη αλλά απλώς δεν μου ταιριάζει - και αυτά είναι προσωπικά γούστα και κανέναν δεν ενδιαφέρουν. Αυτό που συνέβη όμως προχθές στο Ιλιον ήταν απλώς αισχρό. Και, για να είμαι ειλικρινής, δεν ξέρω ποιους ακριβώς «πρόδωσε» ο Γιώργος Νταλάρας. Τι ήταν για όλο αυτό τον κόσμο; Θρησκευτικός ηγέτης; Μύστης που παρέκκλινε από τις αρχές του; Γιατί προδότης λοιπόν; Επειδή έγινε πλούσιος και διάσημος χάρη στη φωνή του, την ερμηνεία του και την παραγωγικότητά του; Τι θα έπρεπε να κάνει δηλαδή; Υστερα από σαράντα χρόνια να κυκλοφορεί με σανδάλια και ταγάρι, με ανοιχτό πουκάμισο και καδένα στον λαιμό; Να αποποιηθεί τα χρήματα που έβγαλε με τα τραγούδια του; Ολοι αυτοί που τον γιουχάισαν, τώρα είδαν το «φως το αληθινό»; Οι ίδιοι άναβαν αναπτηράκια στις συναυλίες του μέχρι πριν από μερικά χρόνια.
Εχω όμως την αίσθηση ότι ο τραγουδιστής την «πλήρωσε», επειδή η σύζυγός του υπουργοποιήθηκε. Που σημαίνει ότι το πρόβλημα δεν είναι ο ίδιος ο Νταλάρας. Το πρόβλημα είναι η ίδια η πολιτική. Η πολιτική έχει δαιμονοποιηθεί στη χώρα μας και αυτό είναι το πιο ανησυχητικό μήνυμα που έρχεται απ’ όλα αυτά τα επεισόδια. Και η πολιτική δαιμονοποιήθηκε πρώτα και κύρια από τη συντριπτική πλειοψηφία των πολιτικών που μεσουράνησαν και τώρα ασκούν υψηλή κριτική σα να ήταν παρατηρητές όλα αυτά τα χρόνια. Ανέθρεψαν το τέρας που επιτέθηκε χυδαία στον Γιώργο Νταλάρα προχθές στο Ιλιον. Η πολιτική προδόθηκε από μια νοσηρή νοοτροπία που καλλιέργησαν δεκαετίες τώρα.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το