ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από aixmi.gr
Ο Πάγκαλος άντεχε να τον μισούν! Ή μάλλον προκαλούσε για να το πετύχει…
Συνήθως οι άνθρωποι δεν αντέχουν να τους μισούν. Ο Πάγκαλος το άντεχε. Με μια ψυχαναλυτικού τύπου εμμονή, επέλεγε πάντα να κάνει (και, κυρίως, να πει) αυτό που ήξερε ότι θα εκνευρίσει την κοινωνία, θα πυροδοτήσει τη μανία των αντιπάλων του, θα δημιουργήσει πρόβλημα στο εσωτερικό του στρατοπέδου του. Υπηρέτησε πιστά και χωρίς παρεκκλίσεις αυτή την τακτική επί πενήντα ολόκληρα χρόνια, όσα περίπου είναι και η εμπλοκή του με την πολιτική.
Από τη διάσπαση του ΚΚΕ επί δικτατορίας, όπου μέσα σε φρικτές συνθήκες παρανομίας κατήγγειλε την πλειοψηφία της Κεντρικής Επιτροπής μπροστά στα έκπληκτα μέλη της, μέχρι το 2010 όπου ως αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης κραύγασε το “μαζί τα φάγαμε”.
Μ’ αυτή τη μέθοδο, απώλεσε τις ευκαιρίες να διεκδικήσει μια εγγραφή στα κατάστιχα της ιστορίας, πέτυχε όμως να εγγραφεί στη μνήμη της γενιάς του, έστω κι αν καταχωρήθηκε στην πιο γκρίζα περιοχή αυτής της μνήμης.
Προφανώς του ήταν αρκετό για να δικαιολογήσει τη ζωή και την πορεία του. Προσωπικά πιστεύω ότι διέθετε τα προσόντα και την εξυπνάδα να βρεθεί στην ηγεσία του κόμματός του και της χώρας του, για να προσπαθήσει κάτι πιο σοβαρό από μια ατέλειωτη σειρά καυγάδων. Δεν διέθετε, όμως, τον χαρακτήρα που χρειαζόταν για κάτι τόσο σοβαρό και μεγάλο. Αναλώθηκε σε προκλητικές ατάκες και άνευ ουσίας συγκρούσεις. Ακόμα κι αν μερικές απ’ τις διάσημες κουβέντες του ήταν απίστευτα καίριες, έχασαν την δύναμή τους διότι εκστομίστηκαν όχι για να υπηρετηθεί η αλήθεια, αλλά η πολιτική του προκλητικότητα.
Αν ερωτηθεί ο ίδιος, θα κατονομάσει μια σειρά από -κατά τη γνώμη του- σοβαρά πολιτικά του επιτεύγματα. Αν ερωτηθεί ο πολύς κόσμος, θα πει ακριβώς το αντίθετο. Τώρα, πάντως, που αποχωρεί και τη σκυτάλη παίρνει η ιστορία, σας βεβαιώνω ότι και τα δύο είναι άνευ ουσιαστικής σημασίας.
Ο κόσμος ούτως ή άλλως δεν χωνεύει αυτούς που κρύβονται πίσω από ξύλινα λόγια, αλλά παράλληλα εκνευρίζεται αφάνταστα απ’ όσους τολμούν να τα ξεπεράσουν. Σιχαίνεται αυτούς που λουφάζουν, αλλά μισεί κι όσους βγαίνουν νταηλίδικα στο ξέφωτο. Από την άλλη πλευρά, ο Πάγκαλος ποτέ δεν ενδιαφέρθηκε ούτε για το τι πίστευε γι’ αυτόν ο πολύς κόσμος, ούτε για το τι θα γράψει η ιστορία για την πάρτη του. Του αρκούσε να γελά ευχαριστημένος το βράδυ που έπεφτε για ύπνο, για τον τρόπο που βίωσε την ημέρα που πέρασε. Έτσι έζησε τη ζωή του και να είστε σίγουροι ότι αποχωρεί πολύ ευχαριστημένος. Τόσο απλά είναι τα πράγματα.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
 |
| μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το