προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ: Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ (1/4)

Μια φορά σε έναν καιρό η παλιά τηλεόραση πρόβαλε μια μαυρόασπρη ταινία όπου πρωταγωνιστής ήταν ένας μασκοφορεμένος τύπος με κολάν, κάπα και ψηλές μπότες. Θα μπορούσε να ήταν μία κινηματογραφική ταινία για κάποιον διάσημο ήρωα, όμως ήταν μία ερασιτεχνική ταινία με λήψεις από έναν παρελθοντικό χρόνο που έδειχνε αποσπάσματα από ειδήσεις της εποχής και αποκόμματα εφημερίδων. Η ταινία περιελάμβανε την ζωή ενός αληθινού ήρωα που προφανώς είχε μιμηθεί την ζωή των χαρακτήρων μέσα από τα εικονογραφημένα.

Απέναντι από την τηλεόραση είχε αποκοιμηθεί σε μια πλαστική καρέκλα ένας ηλικιωμένος τύπος με εμφανή τα σημάδια του χρόνου πάνω του. Το φαλακρό του κεφάλι είχε γείρει και η χαρτόκουτα από το έτοιμο φαγητό που είχε παραγγείλει είχε σταθεί στην κοιλιά του που κρεμόταν αφήνοντας τα ψίχουλα να πέφτουν στο πάτωμα. Εκεί σκόρπιες κατσαρίδες έκαναν την βόλτα τους αρπάζοντας ότι η αμέλεια του ηλικιωμένου είχε να τους προσφέρει.

Όταν η ταινία τελείωσε ξεκίνησε ένας παρατεταμένος θόρυβος κι έτσι ο πρωταγωνιστής μας ξύπνησε απότομα παρατηρώντας την ώρα. Γρήγορα ετοιμάστηκε φορώντας ένα παλιακό κουστούμι με λεπτή γραβάτα και έφυγε από το διαμέρισμα του που ήταν σε μια βρώμικη πολυκατοικία σε μια μάλλον άσχημη γειτονιά. Φεύγοντας από το διαμέρισμα, άκουγε τις φωνές της κοπέλας από το διπλανό διαμέρισμα που ήταν ιδιαίτερα δραστήρια ερωτικά, όμως εκείνος το είχε συνηθίσει.

Σύντομα έφτασε στο καφενείο της γειτονιάς. Εκεί βρισκόντουσαν αρκετοί συνομήλικοι του που τον υποδέχτηκαν με τιμές: “Καλώς τον Καπετάνιο. Σήμερα μας άργησες. Ίσως ήσουν σε καμιά αποστολή” δήλωσε με δόση ειρωνείας ένας εξ αυτών. Ο Καπετάνιος, λιγομίλητος όπως πάντα, έκατσε μαζί τους και ξεκίνησαν να παίζουν με την τράπουλα που συνόδευε τον απογευματινό καφέ τους.

Μετά από μερικές ώρες διασκέδασης ο καθένας έφυγε για το σπίτι και την οικογένεια του. Βέβαια, ο.... Καπετάνιος θα γυρνούσε στο δικό του μοναχικό και βρώμικο διαμέρισμα. Στον δρόμο, σταμάτησε να αγοράσει από το κοντινό περίπτερο λίγο γάλα και μέλι και επέστρεψε σπίτι. Καθώς ανέβαινε αθόρυβα τα σκαλιά άκουγε φασαρία από τσακωμό. Όταν πλησίασε είδε πως στον όροφο του, έξω από διαμέρισμα της γειτόνισσας του, ένας εύσωμος άντρας είχε ακινητοποιήσει την άτυχη κοπέλα και της έσκιζε τα ρούχα με προφανή σκοπό. Ο Καπετάνιος χωρίς δεύτερη σκέψη πλησίασε με φόρα και όρμησε πάνω στον άντρα. Εκείνος τον απώθησε βίαια, όμως μετά από το σκηνικό έφυγε βιαστικός. Η κοπέλα τρομαγμένη και χτυπημένη, με σκισμένα ρούχα, πλησίασε τον Καπετάνιο όπου βρισκόταν σε μεγάλο πόνο τον οποίο προσπαθούσε να πνίξει στην επιτυχία του που έδιωξε τον κακοποιό.
- “Είσαι καλά; Θα μπορούσε να σε σκοτώσει” του είπε με ενδιαφέρον η κοπέλα.
- “Μην ανησυχείς για μένα. Αρκεί που είσαι εσύ καλά” απάντησε περήφανος εκείνος.
Ένοιωθε υπέροχα και είχε ανακτήσει την χαμένη του αυτοπεποίθηση που φθειρόταν με το πέρασμα των χρόνων. Ποια θα ήταν όμως η συνέχεια;

:[
το δεύτερο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00