προβληματισμός παρασκευής - ΜΥΘΟΣ ΑΠΡΙΛΙΟΥ: Ο ΚΑΠΕΤΑΝΙΟΣ (2/4)

Την επόμενη μέρα στο καφενείο ο Καπετάνιος διηγούνταν το περαστικό με περηφάνια, όμως η αντίδραση των θαμώνων και φίλων του δεν ήταν καθόλου ενθαρρυντική. “Όλοι το ξέρουμε. Ήσουν ο φοβερός και τρομερός Καπετάνιος. Βοηθούσες τους αδύναμους και κυνηγούσες με ρίσκο της ζωής σου τους κακοποιούς. Όλοι θα στο αναγνωρίζουμε αυτό. Όπως το κράτος που σου παρέχει δωρεάν αυτό το διαμέρισμα αφού είσαι άπορος, όμως πρέπει να καταλάβεις πως οι εποχές αυτές πέρασαν. Δεν είσαι πια ο Καπετάνιος, Δεν μπορείς”! Εκείνος δεν έδειξε να αντιδρά καθόλου και συνέχισε την παρέα του, όμως μέσα του τα πράγματα ήταν διαφορετικά.

Μέσα του ήξερε πως ακόμα το ‘χει κι έτσι δεν έχασε την ευκαιρία να επισκεφθεί την κοπέλα που εχθές είχε σώσει από βέβαιο βιασμό. Εκείνη του άνοιξε καλύπτοντας με μια πετσέτα το γυμνό της κορμί. Αιφνιδιάστηκε βλέποντας τον Καπετάνιο και βιαστική αυτή τη φορά του εξήγησε: “Αυτή τη στιγμή δουλεύω. Μόλις έχω λίγο χρόνο θα έρθω εγώ σε εσένα”. Ο Καπετάνιος έφυγε.

Πράγματι, το απόγευμα η κοπέλα τον επισκέφθηκε στο διαμέρισμα του.
- “Θέλω να μου πεις ποιος είναι αυτός και που συχνάζει. Αυτό που σου έκανε, ίσως το κάνει και σε άλλες κοπέλες” δήλωσε με αυστηρότητα.
- “Ξέρεις, δεν ξέρω αν θεωρείται βιασμός, γιατί η δουλειά μου είναι να ξαπλώνω με άντρες. Είμαι ιερόδουλη, όμως αποφάσισα να τον καταγγείλω για βίαιη συμπεριφορά και απευθύνθηκα στην αστυνομία. Σας ευχαριστώ πολύ”. Ο Καπετάνιος έπεσε απ’ τα σύννεφα. Ιερόδουλη; Αστυνομία; Η κοπέλα ήταν αλλοδαπή και μπορεί συχνά να έβλεπε άντρες να μπαινοβγαίνουν απ’ το σπίτι της, όμως ήξερε πως ζούσε με ένα μικρό αγοράκι. Αν ήταν όμως ιερόδουλη τότε το ζήτημα απαιτούσε επιπλέον έρευνας. Ο Καπετάνιος σε συνδυασμό με τα αποθαρρυντικά λόγια των φίλων του, πείσμωσε και αποφάσισε να ασχοληθεί περισσότερο.

Έφτασε στην αστυνομία και γρήγορα κατευθύνθηκε στο γραφείο του διευθυντή.
- “Πάνε πολλά χρόνια, όμως σε έχω ανάγκη”.
- “Ελπίζω να μην έμπλεξες πάλι σε αυτά. Ο Καπετάνιος ήταν σπουδαίος και συνεργάσιμος και ηρωικός, όμως σήμερα έχει άλλη ηλικία και πρέπει να σεβαστούμε την εξέλιξη της ζωής”.
- “Δώσε μου ότι στοιχεία έχεις σε παρακαλώ. Έτσι για να ασχολούμαι λίγο” ζήτησε παραπονεμένα ο Καπετάνιος.
- “Λυπάμαι μα αυτό είναι αδύνατο” ολοκλήρωσε ο αστυνόμος, που όμως πλησίασε και μοιράστηκε μαζί του μερικές άγραφες λεπτομέρειες, ικανές να φέρουν στον Καπετάνιο και πάλι το χαμόγελο.

Εκείνος γύρισε σπίτι και ανέλυσε ότι είχε καταφέρει να συλλέξει. Από υπόπτους μέχρι λοιπά στοιχεία. Έπειτα με αργά και διστακτικά βήματα, άνοιξε το παρακείμενο συρτάρι και έβγαλε από αυτό μια πράσινη στολή, σαν αυτή που κάποτε φορούσε και κερδίζαμε τους κακοποιούς. Μεσουρανούσε στις αποστολές του. Ο Καπετάνιος!

:[
το τρίτο μέρος του Μύθου την επόμενη Παρασκευή στις 12:00