προβληματισμός μεγάλης τρίτης - Η ΓΝΩΣΗ ΩΣ ΕΡΓΑΛΕΙΟ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΚΙ ΟΧΙ ΩΣ ΜΕΣΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΩΝ ΑΠΟΛΑΒΩΝ

Καληνωρίσματα. Ο όρος της “Δια Βίου Μάθησης” μας απασχολεί στην Ελλάδα εδώ και λίγο καιρό χάρη στο αντίστοιχο πρόγραμμα που προώθησε το Υπουργείο Παιδείας, όμως αποφεύγοντας να εμπλακούμε σε πολύπλοκους όρους θα λέγαμε πως γενικά η εκπαίδευση ή ακόμα πιο γενικά, η μάθηση πρέπει να γίνεται καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής του ανθρώπου. Άλλωστε η πρώτη δια βίου μάθησης φράση έρχεται από την ελληνική αρχαιότητα με το διάσημο “γηράσκω αεί διδασκόμενος”.

Οπότε –για να προχωρήσουμε- συμφωνούμε όλοι πως όσο περισσότερη γνώση λαμβάνουμε, τόσο το καλύτερο. Φυσικά η γνώση σήμερα, πιστοποιείται από διάφορους οργανισμούς και μάλιστα οι πιστοποιήσεις αυτές αναγνωρίζονται και από φορείς του δημοσίου αλλά και ενισχύουν το βιογραφικό του καθένα. Θέλοντας να μεταφέρω το θέμα στον κλάδο της εργασίας, θα έλεγα πως σήμερα αυτό που παρατηρείται είναι ένα διαρκές άγχος των υποψηφίων εργαζομένων να αποκτήσουν ολοένα και περισσότερα “χαρτιά” τα οποία θα ισχυροποιήσουν τη θέση τους στον αγώνα της αναζήτησης εργασίας. Στο δημόσιο μάλιστα, κάθε πιστοποιημένο έγγραφο είχε τις αντίστοιχες απολαβές με μορφή επιδομάτων προς τον ιδιοκτήτη του. Έτσι για παράδειγμα, κάποιος με μεταπτυχιακούς τίτλους σπουδών είχε μεγαλύτερο μισθό.

Όχι πια. Τη διαδικασία αυτή επιδότησης των πτυχίων σταμάτησε πολύ πρόσφατα η κυβέρνηση που επαναπροσδιορίζει την έννοια της μόρφωσης. Ας μη γελιόμαστε, ένα τεράστιο ποσοστό νέων σήμερα, καταφεύγει σε μεταπτυχιακά προγράμματα όχι τόσο για την κατάρτιση, την επιπλέον μόρφωση, την ισχυροποίηση του βιογραφικού, αλλά ακριβώς για αυτά τα επιδόματα. Δεν είναι γελοίο. Η γνώση κατέληξε να εξαρτάται από το χρήμα και το αντίστροφο και αυτό για μένα είναι μεγάλη ιεροσυλία. Μπορεί η απόφαση της κυβέρνησης να εξόργισε τους βολεμένους δημόσιους υπαλλήλους που τώρα χάνουν ένα ακόμα αναίτιο επίδομα, όμως θέτει για πρώτη φορά τη διάσταση της μόρφωσης στη σωστή διάσταση. Ναι, το μεταπτυχιακό θα προσφέρει ένα συγκριτικό πλεονέκτημα στον υποψήφιο εργαζόμενο που το κατέχει, αυτό όμως δε σημαίνει πως θα επηρεάζει και τον μισθό του. Άλλωστε αυτό θα ήταν άδικο για τον εργαζόμενο χωρίς επιπλέον τίτλους σπουδών που όμως έχει μεγαλύτερη πείρα στο (όποιο) επάγγελμα και άρα ίσως και καλύτερη αποδοτικότητα.

Είναι σημαντικό να αρχίσουμε κάποια στιγμή να βλέπουμε τη γνώση ως ένα εργαλείο προσωπικής εξέλιξης και βελτιστοποίησης της ποιότητάς μας σαν άνθρωποι και όχι σαν ένα μέσο για περισσότερα χρήματα. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί αργότερα μέσα από τις γνώσεις και όχι μέσα από ένα χαρτί που της πιστοποιεί. Ας μάθουμε να χρησιμοποιούμε τη μόρφωση μας για να γίνουμε πιο καινοτόμοι, πιο αποδοτικοί, πιο αποτελεσματικοί.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΟΡΙΣΕΤΕ ΤΗ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ ΜΕ ΤΗ ΓΝΩΣΗ :[