Καληνωρίσματα. Θα ήθελα ξεκινώντας να θέσω δύο γεγονότα για να προβληματιστούμε στη συνέχεια. Ισπανία: Μία χώρα με εξαιρετικές επιδόσεις στον αθλητισμό τα τελευταία χρόνια. Πρωταθλήτρια κόσμου στο ποδόσφαιρο, στην καλαθοσφαίριση, ευρωπαϊκό πρωτάθλημα στα ίδια αθλήματα, οι ομάδες της με σταθερή παρουσία στους τελικούς ευρωπαϊκών διασυλλογικών διοργανώσεων στα ίδια αθλήματα. Ισπανός ο πρωταθλητής στην αντισφαίριση, ο καλύτερος οδηγός στην Formula, ο καλύτερος αναβάτης στα moto GP, στην κολύμβηση, στον στίβο, στην πετοσφαίριση, από δω κι από κει. Παντού. Επίσης τα τελευταία χρόνια μια τραγική μόδα έχει ξεκινήσει στην Ισπανία με τους θανάτους αθλητών κυρίως στο ποδόσφαιρο. Μια μακριά λίστα με ισπανούς κατά πρώτο λόγο αθλητές και ύστερα αφρικανούς που αγωνίζονταν σε μεγάλα πρωταθλήματα και περιλαμβάνει και αθλητές από άλλες χώρες, όπως πρόσφατα η Ιταλία.
Τι συμβαίνει; Το φαινόμενο εξαπλώνεται σε όλη την Ευρώπη και δεν το συναντάμε στην Αμερική. Αθλητές που μετά από μια προσπάθεια 
καταρρέουν κατά τη διάρκεια του αγώνα και πεθαίνουν άμεσα ή μεταφέρονται στο νοσοκομείο όπου είτε διαπιστώνεται ο θάνατος τους είτε επιβιώνουν από θαύμα χωρίς φυσικά καμία ελπίδα να επιστρέψουν στις αγωνιστικές τους δράσεις. Χάρχε, Πουέρτα, Φέχερ, Φούνες και πολλά ακόμα ονόματα ισπανών με την παραπάνω κατάληξη που τους κόστισε τη ζωή τους. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί και η περίπτωση δύο ποδοσφαιριστών με πολύχρονη παρουσία στα ισπανικά γήπεδα που ήρθαν στην Ελλάδα ως μεγάλα ονόματα όμως σταμάτησαν το ποδόσφαιρο μετά από μια αρρώστια η οποία διεγνώσθη.
καταρρέουν κατά τη διάρκεια του αγώνα και πεθαίνουν άμεσα ή μεταφέρονται στο νοσοκομείο όπου είτε διαπιστώνεται ο θάνατος τους είτε επιβιώνουν από θαύμα χωρίς φυσικά καμία ελπίδα να επιστρέψουν στις αγωνιστικές τους δράσεις. Χάρχε, Πουέρτα, Φέχερ, Φούνες και πολλά ακόμα ονόματα ισπανών με την παραπάνω κατάληξη που τους κόστισε τη ζωή τους. Στο σημείο αυτό αξίζει να σημειωθεί και η περίπτωση δύο ποδοσφαιριστών με πολύχρονη παρουσία στα ισπανικά γήπεδα που ήρθαν στην Ελλάδα ως μεγάλα ονόματα όμως σταμάτησαν το ποδόσφαιρο μετά από μια αρρώστια η οποία διεγνώσθη.
Η πιο προφανής απάντηση σε όλα αυτά είναι η χορήγηση φαρμάκων στους αθλητές ώστε να επιμηκύνουν τις αντοχές τους. Μια απάντηση με την οποία θα συμφωνήσω απόλυτα. Τι συμβαίνει όμως στο μυαλό αυτών των αθλητών; Δέχονται αυτά τα φάρμακα προκειμένου να ανεβάσουν όσο το δυνατό περισσότερο τις αντοχές και τις επιδόσεις τους και άρα να κερδίσουν όσο περισσότερα χρήματα γίνεται; Όλα αυτά την ίδια ώρα που βλέπουν τους συναθλητές τους να σκοτώνονται στους αγωνιστικούς χώρους σε τόσο μικρές ηλικίες; Ασφαλώς η εργασία ενός αθλητή μετριέται σε λίγα χρόνια. Χρόνια στα οποία ο αθλητής-εργαζόμενος πασχίζει να μαζέψει όσο περισσότερα χρήματα προλάβει δεδομένου του αβέβαιου επαγγελματικού του μέλλοντος που ξεκινά από τα 35 περίπου οπότε και ολοκληρώνεται η αθλητική του καριέρα.
Πολύ φοβάμαι πως η σύνδεση επιτυχιών και θανάτων στον ισπανικό αθλητισμό δεν είναι τυχαία. Είναι μια αλλόκοτη σύνδεση που δεν μπορούμε να παραβλέψουμε. Κρίνεται σκόπιμο και αναγκαίο να υπάρξει παρέμβαση από τις αρχές που θα προστατεύουν την υγεία του αθλητή. Δεν αναφέρομαι στην προστασία του ρομαντικού πια, ευ αγωνίζεσθε, αλλά στην σοβαρότητα της διαφύλαξης του εργαζομένου σε έναν κλάδο που διακυβεύονται χρήματα σε επίπεδο περιουσιών.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ ΑΝΑ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ :[
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το