η βράβευση της καλύτερης καταχώρησης για την ημέρα που πέρασε στον χώρο των ιστολογίων
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από ΑΝΤΙ-ΡΗΣΕΙΣ
Η εβδομάδα που πέρασε ήταν Μεγάλη
Κάτι μου λέει πως η εβδομάδα που πέρασε ήταν Μεγάλη. Για κάποιους ήταν ίδια με όλες τις άλλες και για άλλους είχε μια μυστική μαγεία που βομβάρδιζε την καρδιά τους για να την ξεπετρώσει. Γεμάτη όμορφες αναμνήσεις. Είναι μεγάλη αν έτσι προσπαθείς να τη ζήσεις. Και δεν εξαρτάται μόνο από ‘σένα αυτό. Άλλες μέρες της εβδομάδας αυτής είναι πιο ξερές και άλλες πιο δροσερές. Είδα τον εαυτό μου μικρό παιδί και θυμήθηκε η ψυχή μου αυτή τη λαχτάρα του ερχομού αυτής της Μεγάλης Εβδομάδας. Με τους χριστιανούς δεν τα πάω πολύ καλά. Αλλά χαίρομαι και εκτιμώ τους ανθρώπους που παλεύουν για την πίστη τους χωρίς να μου κουνάνε το δάχτυλο. Χωρίς να μου κάνουν κήρυγμα κούφιο και χωρίς να με κοιτούν με υπεροψία. Παρόλα αυτά αναγνωρίζω αυτές τις μέρες μια κρυμμένη αυθεντικότητα σε όλη αυτή την ατμόσφαιρα κι εβδομάδα, που ονομάζεται Μεγάλη.
Είδα ανθρώπους να πηγαίνουν στην Εκκλησία με ένα βιβλιαράκι κι ένα κερί. Είδα ανθρώπους να πηγαίνουν στην Εκκλησία από συνήθεια με μια πέτσινη αναισθησία. Είδα νέους ανθρώπους να ψωνίζουν από το φούρνο προϊόντα νηστίσιμα. Χάρηκα με τη γενιά μας. Λέει όχι. Είδα παιδιά και νέους να ανεβαίνουν τα σκαλιά μιας εκκλησίας για να πάνε στο Νυμφίο. Είδα ανθρώπους την Πέμπτη και την Παρασκευή να τρώνε πίτσες και σουβλάκια. Είδα ανθρώπους να δοκιμάζουν καινούρια ρούχα κι μόνο από αυτό να παίρνουν χαρά. Τη χαρά της εικόνας τους που θα θαυμάσουν τα βλέμματα. Είδα ανθρώπους να τσακώνονται, να πονούν, να φιλιούνται, να χαμογελούν, να συναντιούνται και να μη μιλιούνται, να αγκαλιάζονται και να συγχωρούνται, να δακρύζουν και να χαιρετιούνται. Είδα έναν νεαρό ισλαμιστή να μπαίνει στην κολυμπήθρα και να βαπτίζεται. Οι γονείς του δεν είχαν έρθει γιατί δεν συμφωνούσαν με την επιλογή του. Του κόστισε η απόφαση. Είδα ανθρώπους να τρυπάνε τα χέρια και το λαιμό τους με σύριγγες. Είδα πιστούς που μόλις έπιασε ψιχαλόβροχο την Παρασκευή το βράδυ στην περιφορά του επιταφίου σκορπίσανε και την ανάσταση το βράδυ τα ψάλανε γρήγορα για να πάνε να φάνε. Πόση ψευτιά, πόση δηθενιά.
Είδα τον άνθρωπο να ταλαιπωρείται και να βασανίζεται να αμύνεται και να φοβάται. Να τρώει σκαλώματα στο μυαλό που τον καθηλώνουν, που τον δυσκολεύουν, που τον γειώνουν. Είδα έναν θεό να φραγγελώνεται, να μαστιγώνεται, να τρώει χαστούκια και φτυσίματα, να καρφώνεται στο σταυρό για τον άνθρωπο και να ανασταίνεται. Τότε συνειδητοποίησα πόσο μεγάλη ήταν αυτή η εβδομάδα. Τότε άκουσα το άρωμά της… Και σιώπησα.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το