προβληματισμός πέμπτης - ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΚΑΙ ΔΕΞΙΑ ΤΑ AKPΑ ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΚΟ

Καληνωρίσματα. Εχθές έγραφα στον προβληματισμό της Τετάρτης για το πως οι κινήσεις των κομμάτων κατέληξαν σε αυτό το ντροπιαστικό αποτέλεσμα των δευτέρων εκλογών. Κόμματα που ζητούσαν να παραμείνουν στην Ευρώπη και το ευρώ κι όμως τελικά δεν κατάφεραν να συνεννοηθούν.

Την ίδια ώρα στη Βουλή υπήρχαν κι άλλα κόμματα εκλεγμένα. Κόμματα τα οποία διαφοροποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή ιδεολογικά από εκείνο το οποίο η πλειοψηφία πρεσβεύει. Χοντρικά την ύπαρξη της Ελλάδας στην Ευρώπη, δηλαδή. Αναφέρομαι στα ακραία κόμματα από αντίθετες κατευθύνσεις τα οποία είτε δε συμμετείχαν καθόλου στις διαβουλεύσεις για σύνθεση κυβέρνησης είτε συμμετείχαν επιλεκτικά, κυρίως μετά από τη μη πρόσκληση τους.

Από τη μια, το γνωστό κόμμα της άκρας Αριστεράς, το Κομουνιστικό. Το ΚΚΕ κινήθηκε στα γνωστά επίπεδα του, αγγίζοντας το 8,5% και ερχόμενο στη Βουλή με 26 βουλευτές. Μαζί με την γενική γραμματέα του, κυρία Παπαρήγα, το ΚΚΕ αναμασάει τις ίδιες ιδέες εδώ και δεκαετίες. Ακόμα και στην χρυσή του ευκαιρία να γίνει κυβέρνηση, προτίμησε να παραμείνει στο γνωστό του ρόλο της αντιπολίτευσης, της μεριάς που λέει απλά “όχι και όχι” στο οτιδήποτε. Η μοναδική ευκαιρία να συνεργαστεί με το ΣΥΡΙΖΑ και να φτιάξουν την πρώτη Αριστερή κυβέρνηση μαζί με την Δημοκρατική Αριστερά όχι μόνο παρέμεινε αναξιοποίητη αλλά ανέδειξε και τις διαφοροποιήσεις που υπάρχουν στην Αριστερά. Αυτό που σίγουρα αναγνωρίζω στα στελέχη του είναι η ειλικρίνεια. Δεν έπαιξαν κανένα μικροπολιτικό παιχνίδι του στυλ θέλουμε να είμαστε στο ευρώ, ζητούμε απαγκίστρωση από το Μνημόνιο και άλλα πολύ αρεστά όπως το ΣΥΡΙΖΑ. Όπως αποδείχτηκε όμως ο λαός θέλησε να δώσει ένα υψηλό ποσοστό στο κόμμα του “όχι” της συνεχής διοργάνωσης συλλαλητηρίων που καταλήγουν σε υποκινούμενα επεισόδια και καταστροφή της δημόσιας και ιδιωτικής περιουσίας. Τελικά το ΚΚΕ δεν είναι το κόμμα του λαού, είναι το κόμμα της αντιεξουσίας. Ο κόσμος όμως το ψήφισε. Έσφαλε;

Στην αντίπερα όχθη συναντάμε το νέο κόμμα που ο λαός αποφάσισε να εισάγει στην Βουλή με σχεδόν 7% και 21 βουλευτές. Το κόμμα της άκρας Δεξιάς. Το κόμμα του Εθνικισμού,της Χρυσής Αυγής. Λένε λοιπόν για την Χρυσή Αυγή πως ασπάζεται τον ναζισμό κάτι που επισήμως αρνούνται τα μέλη του άσχετα αν οι κατά καιρούς δραστηριότητες τους το δείχνουν περιφανέστατα. Η Χρυσή Αυγή κέρδισε περίοπτη θέση στη Βουλή εξαιτίας της αγανάκτησης του κόσμου από τους μετανάστες που είτε κερδίζουν θέσεις εργασίας από τους έλληνες, είτε έχουν γκετοποιήσει περιοχές κυρίως στο κέντρο των Αθηνών, γεγονός που εκμεταλλεύτηκαν τα μέλη του κόμματος προσφέροντας εθελοντική εργασία άλλοτε σπάζοντας στο ξύλο μετανάστες κι άλλοτε προστατεύοντας έλληνες πολίτες. Η Χρυσή Αυγή μπορεί να πρεσβεύει το “πατρίδα-εκκλησία” όμως την ίδια ώρα έχει τεράστιο ιστορικό βιαιότητας. Λέγεται πως πολλά μέλη της έχουν εκκρεμότητες με την Δικαιοσύνη ή για να είμαι πιο ωμός, πως οι έλληνες βάλαμε στην Βουλή εγκληματίες! Ανθρώπους που δεν σέβονται απόλυτα τη δημοκρατία ως φασιστές και εθνικιστές και ίσως μπορούν να βλάψουν το κύρος της χώρας διεθνώς. Ο κόσμος όμως το ψήφισε. Έσφαλε;

Είμαι της άποψης πως οι διαφορετικές απόψεις πρέπει να ακούγονται. Όσο παράλογες ή λανθασμένες φαίνονται στην κοινή λογική, εφόσον υπάρχουν και εκπροσωπεύουν μισό εκατομμύριο λαού, προφανώς έχουν θέση στο Κοινοβούλιο. Από την άλλη προβληματίζομαι σχετικά με το τι μπορούν να προσφέρουν στην Ελλάδα δύο Ιδέες που βασικά αρνούνται τα πάντα και συχνά εκφράζουν την άρνησή τους αυτή με τη βία και με ακραίες εκδηλώσεις. Ο κόσμος όμως τους ψήφισε. Έσφαλε; Αν ναι, τότε θα διορθώσει την ψήφο του στις εκλογές του Ιουνίου.

ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΑΦΟΥ ΚΡΙΝΕΤΕ ΤΗΝ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΩΝ ΑΚΡΩΝ ΣΤΗΝ ΒΟΥΛΗ :[