Καληνωρίσματα. Ας ξεχάσουμε για λίγο σήμερα τα κόμματα. Είναι πολλά, είναι γνωστά, κάποια είναι καινούρια και κάποια είναι συνδεδεμένα με την σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Ας επικεντρωθούμε σήμερα στον έλληνα ψηφοφόρο. Στον ενήλικα πολίτη που θα πρέπει να ρίξει την ψήφο του στην κάλπη εκφράζοντας έτσι την άποψη του για το μέλλον του στη χώρα.
Αν ανατρέξετε στα μέσα ενημέρωσης των περασμένων ετών θα διαπιστώσετε πως πάντα λίγο πριν τις εκλογές όλοι μιλούσαν για μια ιστορική απόφαση, για μια επιλογή που θα κρίνει το μέλλον του τόπου και άλλα γραφικά. Φέτος όμως; Ποιος θα αρνηθεί πως όντως τα πράγματα είναι έτσι τουλάχιστον περισσότερο από κάθε άλλη φορά. Η Ελλάδα βρίσκεται σε ένα επικίνδυνο σταυροδρόμι όπου καλείται να επιλέξει το αν θα βρεθεί επιτέλους σε τροχιά ανάπτυξης ή θα βυθιστεί στο μαρασμό των χρεών της.
Ο κόσμος με τη σειρά του είναι αγανακτισμένος. Άλλοι αισθάνονται απογοητευμένοι από τις κυβερνήσεις των τελευταίων δεκαετιών, άλλοι προδομένοι που εμπιστεύτηκαν τον Παπανδρέου νομίζοντας πως είναι μάγος που θα έφτιαχνε την Ελλάδα ενώ εκείνος τελικά ανέδειξε το πρόβλημα με τα γνωστά αποτελέσματα κι άλλοι καταφέρονται εναντίον του κατεστημένου αποδοκιμάζοντας τα πάντα ανεξάρτητα από το πόσο λογικά ή χρήσιμα είναι.
Ένας εύκολος τρόπος να διαχωρίσεις τους ψηφοφόρους φέτος είναι με κριτήριο το μνημόνιο. Αν είσαι κατά του μνημονίου και θέλεις η Ελλάδα να αποχωρήσει από τη συμφωνία λαμβάνοντας το ρίσκο να χρεοκοπήσει, τότε έχεις αρκετές επιλογές από μερικά νέα κόμματα που ονομάζονται “αντιμνημονιακά”. Αν θέλεις να προχωρήσεις ακόμα πιο πέρα, μπορείς να ταχθείς κατά του ευρώ, να απαιτήσεις αποχώρηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κάτι τέτοια ρομαντικά. Σε αυτήν την περίπτωση ξέρεις σε ποιο κόμμα θα αποφανθείς.
Αν δεν είσαι κατά του μνημονίου δεν σημαίνει πως είσαι υπέρ. Απλά αναγνωρίζεις πως ήταν ο μόνος τρόπος να αποφύγουμε την άτακτη χρεοκοπία της οποίας τα αποτελέσματα θα ήταν δραματικά για τη χώρα μας. Κάπως έτσι σκέφτηκαν και στο ΛΑ.Ο.Σ. άσχετα αν μετά άλλαξαν μερικές φορές τη γνώμη τους και τελικά δε θυμάμαι που έχουν καταλήξει. Και πάλι αν δεν κάνω λάθος, αν είσαι στην τελευταία κατηγορία των… ρεαλιστών, σημαίνει πως στις εκλογές θα ψηφίσεις είτε το κόμμα της Ντόρας (της πολιτικής εξερευνήτριας) είτε τον δικομματισμό. Αν ψηφίσεις την Ντόρα, της δίνεις το δικαίωμα να είναι στη βουλή και να εκφράζει τις συχνά σωστές απόψεις της.
Αν όχι, τότε πας για κόμμα εξουσίας. Πας να ψηφίσεις αυτόν που αύριο θα είναι κυβέρνηση. Πρακτικά το δίλημμα είναι αν θέλεις να βγάλεις το κόμμα που διόγκωσε το έλλειμμα και κατέστρεψε τα δημοσιοοικονομικά της χώρας ή εκείνο που ανέλαβε την εξουσία και αντί να προσπαθήσει να το μειώσει με τη λιγότερη δυνατή βοήθεια από το εξωτερικό, άνοιξε διάπλατα της πόρτες και τους έφερε να μας κάνουν κανονικό κουμάντο. Στη Νέα Δημοκρατία θα αναγνωρίσουμε τη νέα αρχή υπό τον Αντώνη Σαμαρά που έχω ξαναγράψει πως είναι κωλοτούμπας αλλά δεν παύει να είναι ένα νέο ξεκίνημα(;). Το Πα.Σο.Κ. πρέπει να ομολογήσω πως ήταν το μοναδικό κόμμα που είπε την αλήθεια. Ήταν το πρώτο κόμμα που ανέδειξε την πραγματική διάσταση του προβλήματος του χρέους. Τα υπόλοιπα τα ξέρουμε. Η απόφαση είναι δική σου.
Τέλος, είναι και οι ψηφοφόροι που δεν ελπίζουν σε τίποτα και τα έχουν βάλει με τους μετανάστες ως την σημαντικότερη αιτία των προβλημάτων της κοινωνίας μας. Ε, αυτοί ανεβάζουν τα ακροδεξιά κόμματα, ένα από τα οποία έχει πάψει νομίζω να είναι ο ΛΑ.Ο.Σ.
Που ανήκεις και ποιες είναι οι απόψεις και πεποιθήσεις σου, το ξέρεις μόνο εσύ. Το αν κατάφερα να ξεδιαλύνω λίγο το μπερδεμένο τοπίο που έχει εμφανιστεί με την δημιουργία πολλών νέων κομμάτων και πάλι μόνο εσύ το ξέρεις. Το μόνο σίγουρο είναι πως πρέπει να ψηφίσεις. Στην ιστορική εποχή που ζούμε, ο αγνώμονας είναι εγκληματίας της δημοκρατίας. Έχεις λόγο, έχεις άποψη, έχεις σκέψη. Πρέπει να την εκφράσεις. Την Κυριακή των εκλογών πρέπει να συμμετέχεις.
ΠΡΟΣΘΕΣΤΕ ΤΟΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ ΣΑΣ ΚΑΙ ΒΟΗΘΗΣΤΕ ΜΕ ΝΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΗΣΟΥΜΕ ΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΨΗΦΟΦΟΡΟΥΣ ΜΕ ΤΑ ΚΟΜΜΑΤΑ :[
Ο προβληματισμός μου είναι ότι υφίσταται αντιστοιχία τι ζητάω με τι προσφέρει η επιλογη μου. Τι ζητάω; Δεν μπορεί να τους έβριζα (επειδή έχασα την δουλειά μου, μειώθηκε στο μισό ο μισθός μου, τριπλασιάστηκαν οι φόροι, βιώνω ανασφάλεια, αλλά οι δικοί τους μισθοί δεν μειώθηκαν) στην παρέλαση και στην πλ. Συντάγματος και τώρα να το ξέχασα; Όχι. Αρα δεν ψηφίζω τα 2-3 κόμματα που με έφεραν εδώ. Τι άλλο με ενδιαφέρει; Να μπούν φυλακή οι κλέφτες και να μπεί στη βουλή ένα κόμμα που δεν θα μασάει αλλά θα χώσει φυλακή όσους έκλεψαν και ΔΕΝ θα αφήσει κανέναν να ξανακλέψει. Ε... ψάχνω ποιό θα το κάνει και το ψηφίζω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για την φιλοξενια.
άσχετα αν συμφωνώ ή όχι με το σκεπτικό σου, συμφωνώ με τον τρόπο που το διατυπώνεις και χαίρομαι για τη μεθοδολογία σου στην επιλογή του κόμματος που θα στηρίξεις :[
Διαγραφή