η βράβευση της καλύτερης καταχώρησης για την ημέρα που πέρασε στον χώρο των ιστολογίων
ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΠΡΟΣΘΗΚΗ ΣΤΗ ΛΙΣΤΑ ΤΩΝ ΒΡΑΒΕΥΣΕΩΝ ΤΣΙ ΜΕΡΑΣ
από kapistri
Ρουφήχτρα
ΠΟΙΟΣ το είχε φαντασθεί; Το 2010, όταν ανανεωνόταν η θητεία του Κάρολου Παπούλια με δικομματική ομοθυμία, ουδείς περίμενε ότι δύο χρόνια αργότερα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας θα αναλάμβανε, σε συνθήκες ανωτέρας βίας, την εκπροσώπηση της χώρας σε ευρωπαϊκή Σύνοδο Κορυφής. Αλλωστε στη φάση εκείνη η χώρα δεν είχε καν μπει στο Μνημόνιο.
ΕΣΤΩ και αν τον Μάρτιο του 2010 τα σύννεφα της κρίσης χρέους είχαν αρχίσει να μαζεύονται με απειλητικό τρόπο, στους οίκους ΠΑΣΟΚ και ΝΔ επικρατούσε σχετική ηρεμία. Ο Γιώργος
Παπανδρέου πίστευε στο άστρο - δεν είχε κερδίσει σχεδόν με 11 μονάδες τον Καραμανλή επιστρέφοντας από τα αζήτητα; - και στις διεθνείς επαφές του. Υπολόγιζε να κυβερνήσει μία τετραετία. Ηταν κάτι που εξυπηρετούσε πολιτικά και τον Αντώνη Σαμαρά. Αρχηγός μιας ΝΔ διαλυμένης, ο Σαμαράς ήθελε μπροστά του ένα εύλογο διάστημα για να την ανασυγκροτήσει και να την επανασυνδέσει με την κοινωνία. Μετά θα μπορούσε να διεκδικήσει επαναφορά στην εξουσία...
ΣΗΜΕΡΑ όλα αυτά φαίνονται εντελώς παρωχημένα. Ο Παπανδρέου είναι ένας «πρώην» που δεν μπορεί να κυκλοφορήσει στη χώρα παρά μόνο με ισχυρή αστυνομική προστασία. Ο Σαμαράς έγινε Πρωθυπουργός - όχι όμως στην τετραετία, αλλά στη διετία, όντας επικεφαλής μιας τρικομματικής κυβέρνησης. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Αντώνης υπέστη κι ένα τρίωρο χειρουργείο λόγω της ρήξης στον αμφιβληστροειδή. Η αρχική σκέψη να πάει στις Βρυξέλλες μόνο μια τετραμερής αντιπροσωπεία με επικεφαλής τον Αβραμόπουλο τους βόλευε όλους - αρχής γενομένης από τον ίδιο τον υπουργό Εξωτερικών που ένιωθε έτοιμος. Δεν σήκωσε κόκκινη σημαία κανείς - εκτός από τη Νομική Υπηρεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης στις Βρυξέλλες που επισήμανε ότι, εν απουσία του Πρωθυπουργού, μια χώρα εκπροσωπείται από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Με απλά λόγια, η ΕΕ δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται από τα κράτη-μέλη όπως η κυβέρνηση συνεργασίας από τον Βαγγέλη Βενιζέλο που προώθησε σε αυτήν διάφορους πανεπιστημιακούς και κανένα από τα αξιόμαχα στελέχη του ΠΑΣΟΚ.
ΚΑΠΩΣ έτσι ο Κάρολος Παπούλιας βρέθηκε να ετοιμάζει τις αποσκευές του για το εξωτερικό. Ταξίδι ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει καιρό να πάει - προέχουν τα εσωτερικά. Τουλάχιστον όμως αυτός ως έμπειρος πολιτικός και πρώην υπουργός Εξωτερικών την ξέρει τη δουλειά. Δηλαδή είναι εξοικειωμένος με τα των Συνόδων Κορυφής. Το ενδιαφέρον είναι ότι όχι μόνο η εγχώρια πολιτική, αλλά και η ευρωπαϊκή επικαιρότητα λειτουργεί ως ρουφήχτρα που τραβάει τον Κάρολο Παπούλια. Στο τέλος Μαΐου ο Πρόεδρος είχε μπλέξει με την αιφνίδια έμπνευση της Ανγκελα Μέρκελ να πάει η Ελλάδα σε δημοψήφισμα ταυτόχρονα με τις εκλογές. Είδε κι έπαθε να ξεμπλέξει, αφού το θέμα χειρίστηκε τελικά ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Παναγιώτης Πικραμμένος. Παρ' όλα αυτά, μια ατμόσφαιρα ψυχρότητας με τους Γερμανούς παρέμεινε στον αέρα.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ αέρα ο Πρόεδρος έχει βεβαίως. Αλλά πάει Βρυξέλλες σε μια φάση όπου η Ευρώπη αναρωτιέται τι αέρα πουλάει η Ελλάδα. Το προγραμματικό κείμενο συμφωνίας ΝΔ - ΠΑΣΟΚ - ΔΗΜΑΡ δεν αναγνωρίζεται από την τρόικα - έρχεται άλλωστε σε πλήρη αντίθεση με τις μνημονιακές υποχρεώσεις μας. Η κυβέρνηση είναι κλινήρης. Αρα οι ελπίδες για διευθέτηση του ελληνικού προβλήματος εντός του Ιουνίου εξατμίζονται, αφού τίποτε από όσα ζήσαμε την περασμένη εβδομάδα δεν ισχύει.
οι απόψεις που εκφράζονται στο κείμενο δε συμφωνούν ή εκφράζουν απαραίτητα το yannidakis.
Η βράβευση ικανοποιεί μια σειρά από συγκεκριμένα κριτήρια
μετάβαση στον προβληματισμό της ημέρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Προβληματίστηκες; σχολίασε το